-
Er was geen normaal. Dat was er nooit geweest. "Normaal" en "natuurlijk" waren de grootste leugens die we ooit hadden gecreëerd.
-
Ik was geen rebelse tiener. Ik was een sit-in-your-room Tiener.
-
Ik werd nog meer verliefd op Tolkiens legendarium na het bestuderen van Oud-Engelse literatuur aan de uni, omdat ik een gevoel kreeg van de historische gebeurtenissen en culturen die Tolkien gebruikte om zijn wereld te creëren. Mijn favoriete denkbeeldige locatie is Lothlorien.
-
Ik heb altijd het gevoel gehad dat sci-fi en fantasy mijn ding waren. Een beetje een nerd, ik ben bang. Maar ik vind het leuk om werelden te creëren, en ik vond het een genre dat me meer vrijheid gaf. Het leek alsof ik daar thuishoorde.
-
Ik ben geboren in 1991, en Harry Potter kwam uit in 97, dus, Weet je, Ik was echt geobsedeerd. Ik las ze in één nacht.
-
Niets is erger dan een verhaal zonder einde.
-
Woorden zijn alles. Woorden geven vleugels zelfs aan degenen die zijn gestampt, gebroken buiten alle hoop op herstel.
-
Ik ben vaak aan het dagdromen, en dat is omdat ik altijd het idee heb gehad dat er iets meer is dan de normale wereld.
-
Het schrijven van een roman is als kloppen op een deur die nooit open zal gaan. Je bent zo wanhopig om binnen te komen, je zult alles zeggen of doen. Je voelt: neem alsjeblieft mijn roman,
-
Kennis is gevaarlijk. Als je iets weet, kun je er niet meer vanaf. Je moet het dragen. Altijd.
-
Geen idee. Ik wil je gewoon bij me hebben. Ik had die woorden nooit hardop gezegd. Nu ik mijn vrijheid kon proeven, wilde ik dat hij die met mij deelde. Maar hij kon zijn leven niet voor mij veranderen. En ik kon mijn leven niet opofferen om bij hem te zijn.
-
Niet iedereen weet wat we zijn. Sommigen van ons sterven zonder het ooit te weten. Sommigen van ons weten het en worden nooit gepakt. Maar we zijn daarbuiten. Vertrouw me.
-
Mijn vader dacht dat ik een eenvoudig leven zou leiden; dat ik slim was maar niet ambitieus, zelfgenoegzaam met wat voor werk het leven me ook gaf. Mijn vader had, zoals gewoonlijk, ongelijk.
-
Ze hadden me gebrandmerkt als een soort dier. Lager dan een dier. Aantal.
-
Er zijn bepaalde dingen in het leven die je nooit vergeet. Dingen die diep graven, dingen die nestelen in de hadal zone.
-
Ik zou hem nooit meer zien. Maar toen ik de tunnelrace voor mijn ogen zag, was ik zeker van één ding: ik vertrouwde hem. Nu hoefde ik alleen nog maar op mezelf te vertrouwen.
-
Ik weet niet wat ik voor deze wereld kan doen, maar Ik zal je geen kwaad laten overkomen.
-
zijn duimen liepen over mijn wangen. Onze voorhoofden raakten elkaar. Mijn droomlandschap verschroeid. Hij stak de papavers in brand
-
Ik keek naar hem en hij keek naar mij. Moment. Keuze. Mijn keuze. Zijn keuze.
-
Ik kan me voorstellen dat er in het begin meer van ons waren. Niet veel, denk ik. Maar meer dan er nu zijn.
