Andy Serkis beroemde citaten

Wees geweldig. Het leven is kort. Ga naar buiten. Je kunt het. Iedereen kan het. Iedereen.

Mijn agent vertelde me dat ze casting voor de stem van Gollum. Ik had the Lord of the Rings niet gelezen, maar ik las het script en besefte wat een geweldige rol het was. Ik ontwikkelde een stem voor de auditieband, ontmoette Peter Jackson en Fran Walsh bij de audities en werd verliefd op hen beiden.

De leercurve is 'The Hobbit' wordt in 3D opgenomen.

Gorilla ' s zijn nog steeds wilde dieren. Dat wordt heel duidelijk als je ze in de natuur observeert. Ze laden en voeren andere displays uit die angstaanjagend zijn. Maar ze vallen niet aan tenzij ze zich bedreigd voelen.

Steeds meer goede acteurs transmigreren nu naar de videogame-ruimte en spelen daar rollen omdat het is waar mijn generatie kinderen verhalen vandaan halen.

Maar ik denk dat er iets geweldigs en buitengewoons is aan alleen klimmen en dat soort relatie met de omgeving. Ik ben verslaafd aan de bergen. Weet je, Ik hou van die eenzaamheid.

Ik kan opschieten met allerlei soorten mensen, en ik heb nooit heimwee gehad, of ik heb me nooit patriottisch gevoeld tegenover één land.

Voor mij heb ik nooit een onderscheid gemaakt tussen live-action acteren en performance-capture acteren. Het is puur een technologie.

Zolang je de acteerkunst hebt en de wens om in een personage te komen, kun je alles spelen.

Ik speel saxofoon, ik speel tenorsaxofoon.

Ik ga nu zeker meer richting regie.

Performance capture is een technologie, geen genre; het is gewoon een andere manier om de prestaties van een acteur op te nemen.

Ik hou van acteren en zal het zeker niet opgeven, maar het maakt nu deel uit van een groter canvas voor mij.

Ik schrijf en wil al heel lang regisseren.

Mijn eerste baan toen ik mijn equity kaart kreeg was acteren in 14 toneelstukken achter elkaar. Door zoveel rollen te spelen, Zoek je naar manieren om de personages fysiek te onderscheiden, wat hand in hand gaat met het psychologisch begrijpen ervan.

Toen ik in het theater zat, probeerde ik altijd een ruimte te bewonen die jezelf onder de microscoop zet als acteur en je persoonlijkheid en je kijk op het leven, maar eigenlijk door een ander portaal van een personage.

Ik wil graag denken dat we in film en theater ernaar streven om geweldige verhalen te vertellen, en ik geloof in de kracht van verhalen vertellen in onze cultuur.

Ik zit in de beginfase van een film genaamd 'Freezing Time' over Eadweard Muybridge, de Victoriaanse fotograaf die echt de voorvader van de cinema was. Digitale animatoren behandelen zijn beelden nog steeds als de Bijbel. Hij was een geobsedeerde man.

Dat kameleon gedoe met acteren. Daarom ga ik richting regie - het is een veel gezondere bezigheid.

Gollum is Gollum-hoewel hij in' Lord of the Rings '600 jaar oud is en in' The Hobbit ' 540, dus hij ziet er een beetje knapper uit.

Ik was al begonnen met het regisseren van korte films toen we 'Lord of the Rings' deden, en daarna videogameprojecten.

Toen ik Gollum speelde in 'Lord of the Rings', als ik de zijkant van een berg beklom, wat ik fysiek deed, Weet je, ik zwom bij elke gelegenheid door beken, dat alles, dat werd niet vastgelegd. Dat werd gefilmd op 35 millimeter, en voor sommige van die opnames, werd het rotoscopisch gemaakt en overgeschilderd.

We hebben nooit kindermeisjes gehad. We hebben overgrootouders gehad, geweldige steun van familie, en de kinderen zijn op elke set geweest: ze hebben me Gollum, King Kong, Captain Haddock, the lot zien spelen. Ze snappen het helemaal en ze willen de business in. Ruby, mijn dochter, wil graag actrice worden.

Maar dat is niet wat een acteur doet. Een acteur vindt dingen in het moment met een regisseur en andere acteurs die je geen tijd hebt om met de hand te tekenen of te animeren met een computer.

Ik heb me nooit helemaal, 100%, patriottisch Engels gevoeld... Ik had op jonge leeftijd veel van de wereld gezien - een soort van veel tijd doorgebracht met reizen door Libanon en ik had Babylon en Damascus en allerlei plaatsen in het midden-oosten gezien tegen de tijd dat ik tien was. Daarna gingen we terug naar Ruslip in West-Londen... Ik heb echt een beetje gereisd.

Veel acteurs op filmsets... heel vaak besteden ze geen aandacht aan de fysieke wereld om hen heen. Ik denk dat ik door kunst te studeren, altijd dat bewustzijn heb gehad en dat is iets dat ik heb willen brengen om verder te gaan dan acteren... Als een vorm van expressie zijn ze intrinsiek met elkaar verbonden.

Motion capture is precies wat het zegt: het zijn fysieke bewegingen, terwijl performance capture de hele prestatie is - inclusief je gezichtsprestaties. Als je bijvoorbeeld vechtsporten doet voor een videogame, is dat motion capture. Dit is in feite een andere manier om de prestaties van een acteur op te nemen: audio, gezichts-en fysieke.

Elk tijdperk heeft zijn storytelling vorm, en video gaming is een groot deel van onze cultuur. Je kunt videogames negeren of omarmen en ze doordrenken met de beste artistieke kwaliteit. Mensen zijn gefascineerd door videogames op dezelfde manier als andere mensen van de bioscoop of het theater houden.

Gorilla toerisme is van vitaal belang voor de economie van Rwanda: Het is de derde hoogste bron van inkomsten.

Ja, ik bedoel, klimmen is altijd een enorme hobby van mij geweest tot, de laatste tijd, toen ik familie had, maar nee, het is een drijvende passie in mijn leven geweest en, uh, ik heb altijd al de Matterhorn willen beklimmen. Het was de berg die me als kind inspireerde om te klimmen. Dus het was geweldig om het te kunnen doen.

Ik luister soms naar mezelf en denk: 'wordt mijn morele kompas zo gemakkelijk beïnvloed door de personages die ik speel, of groeit ik als mens?'

Ik ben het tegendeel. Als mensen het ergens over eens zijn, heb ik de neiging om van nature de andere kant op te gaan. Ik hou er niet van om verteld te worden wat ik moet doen. Ik denk dat het terug naar school gaat. Ik vind het leuk om dingen te doen die ik wil doen en ik vind het echt niet leuk om te doen wat ik niet wil doen.

Ik zie geen verschil tussen het spelen van een performance capture rol en een live action rol, het zijn gewoon personages voor mij aan het eind van de dag en ik ben een acteur die die personages wil verkennen in fantastisch geschreven scripts. Het enige nadeel is dat een goed verhaal een goed personage is.

Ik heb altijd gedacht om te handelen als een instrument om de samenleving te veranderen. Ik kijk naar veel acteurs en ik zie paniek in hun ogen omdat ze niet weten waarom ze acteren en ik weet waarom ik acteer. Of ik nu een goede of een slechte acteur ben, ik weet waarom ik het doe.

Oorspronkelijk toen ik ging werken aan 'The Lord of the Rings' kreeg ik een telefoontje van mijn agent die zei dat ik gewoon een stem ging doen. Maar ik kon het niet zo benaderen. Om Gollum ' s stem te krijgen moest ik het personage spelen.

Mensen denken: 'Hoe kan ' The Hobbit', dat één boek is, drie films worden? Maar je kunt één regel uit een appendice nemen en het verandert in een hele reeks.

Daarom ging ik naar Lancaster University, omdat ze een cursus beeldende kunst hadden, en in het eerste jaar was het een brede cursus beeldende kunst in beeldhouwkunst, schilderen, grafiek - dat alles.

Ik wilde schilder worden, echt, toen ik opgroeide als kind. Het was één ding dat echt grip op me kreeg.

Ik denk dat zelfs terug naar' Lord of the Rings', er altijd de kans was dat' The Hobbit ' zou worden gemaakt, zelfs toen. Natuurlijk dacht Peter Jackson op dat moment niet dat hij het zou regisseren.

In' Kuifje ' is het als een live-action rol. Je leeft en ademt en neemt beslissingen voor dat personage van pagina 1 tot pagina 120, de hele emotionele boog. In een animatiefilm is het een beslissing van de Commissie. Er zijn 50 mensen die dat personage creëren. Je bent verantwoordelijk voor een klein deel.

Op dit moment is mijn traject niet om na te denken over acteren. Ik ben absoluut toegewijd aan het Imaginarium, onze projecten en regie. En kijken en andere acteurs hun ding laten doen in onze studio is enorm lonend. Ik verwacht dat ik op een gegeven moment waarschijnlijk weer op het podium wil gaan en wat theater wil doen, want Ik heb al 10 jaar geen theater gedaan.

Het mooie van 48 fps is de integratie van live-action en CG-elementen; dat heb ik geleerd van 'The Hobbit'."We zijn zo gewend aan 24 fps en de romantiek van celluloid, maar bij 48 fps kun je het bestaan van deze CG-creaties niet ontkennen in hetzelfde tijdsbestek en ruimte en omgeving als De live-action.

In termen van animatie zijn animatoren ook acteurs. Het zijn fantastische acteurs. Ze moeten putten uit hoe ze zich emotioneel voelen over de beat van een scène waar ze aan werken. Ze werken samen.

Ik begrijp waarom mensen gek werden van de kunstenaar.'We gebruiken zoveel woorden, het is fijn om een andere manier van communiceren te kunnen verkennen, om stilletjes uit te kunnen drukken wat iemand - of iets - denkt of voelt.

Mijn mening is dat acteren acteren is. Een performance is een performance. Met performance capture kunt u de prestaties niet verbeteren als u de prestaties op de dag niet krijgt.

Na 'Kong' zijn mijn knokkels nooit meer hersteld omdat ik zeer zware gewichten op mijn onderarmen en rond mijn heupen en enkels moest dragen om het gevoel van grootte en schaal van de beweging van het personage te krijgen je vertelt je lichaam dat je deze dingen bent en dat je deze gedachten voelt en dat je deze ervaringen ervaart.

Het spelen van een personage in een videogame is anders dan andere uitvoeringen omdat je personage het publiek van spelers niet in één richting kan leiden.

En 'Sex Drugs Rock Roll' was een zeer overgangsfilm voor mij, omdat ik een van de producenten was en je weet wel, kwam op het idee met de schrijver en de producent, ook. Maar het was een zeer collaboratief evenement. Weet je, Ik hou er echt van om op die manier te werken.

Acteren is een soort snelkookpan die het bruisen naar boven laat komen. God weet hoe ik zou zijn als ik dat niet had.

Bergbeklimmen is altijd een grote hobby van mij geweest.