Viggo Mortensen beroemde citaten

Er is geen excuus om je te vervelen. Triest, Ja. Boos, Ja. Depressief, Ja. Gek, ja. Maar er is nooit een excuus voor verveling.

Een gemengde achtergrond hebben en je op de meeste plaatsen een beetje als een vis uit het water voelen, kan een voordeel zijn.

Ik ben nog nooit op een natuurlijke plek geweest en vond het tijdverspilling. Dat heb ik nooit gedaan. En het is een opluchting. Als ik door een woestijn loop of wat dan ook, is elke seconde de moeite waard.

Ik ben geboren in New York, maar verhuisde als baby naar Venezuela en Argentinië. Ik heb ook in Denemarken gewoond, waar mijn vader vandaan komt. Ik heb veel gereisd en met dat soort achtergrond heb ik waarschijnlijk de kans vergroot dat ik als volwassene nieuwsgierig zou blijven naar mensen die anders zijn.

Ik heb vrienden met wie ik goed overweg kan en waarvan ik weet dat ze zich erg ongemakkelijk voelen om alleen te zijn, tenzij ze met mensen zijn, de hele tijd praten. Of het nu aan de telefoon is, of persoonlijk, ze zijn nooit alleen. Terwijl ik maanden alleen kon zijn.

Het maakt niet uit hoe slecht dingen zijn, er kan altijd iets goeds gebeuren. En het maakt niet uit hoeveel excuses Je hebt om je op een onvriendelijke manier tegenover anderen te gedragen. Er is nooit een excuus om niet vriendelijk te zijn en het is altijd beter om vriendelijk te zijn, zelfs als het zinloos lijkt en dat in feite de hoogste wijsheid is - vriendelijk zijn. Het klinkt als een zeer nobel, etherisch, simplistisch idee, maar het is waar.

Om een kunstenaar te zijn, hoef je geen muziek te componeren of te schilderen of in films te zijn of boeken te schrijven. Het is gewoon een manier van leven. Het heeft te maken met aandacht schenken, onthouden, filteren wat je ziet en Antwoorden, deelnemen aan het leven.

Ik denk dat je vooral flexibel moet zijn als acteur; verschillende personages hebben verschillende eisen, acteurs met wie je werkt zijn anders in hun aanpak, of hoe je met hen overweg kunt of niet.

Het leven is kort en hoe ouder je wordt, hoe meer je het voelt. Hoe korter het is. Mensen verliezen hun vermogen om te lopen, rennen, reizen, denken en het leven te ervaren. Ik besef hoe belangrijk het is om de tijd die ik heb te gebruiken.

Het enige wat ik altijd doe is dat als ik eenmaal een baan heb aangenomen, zelfs om één scène in een film te doen, ik mezelf vraag: "Wat is er gebeurd op het moment dat het kind werd geboren, tot pagina één van het script?"Om die eenvoudige vraag te beantwoorden, heb ik oneindig veel werk te doen. En ik geniet van dat deel net zo veel als ik geniet van elk deel van het maken van films.

Fotografie, schilderkunst of poëzie - dat zijn slechts verlengstukken van mij, hoe ik dingen waarneem; het is mijn manier van communiceren.

Ik speelde Lucifer een keer, wat een moeilijk personage is om te onderzoeken. Ik dacht bij mezelf: "we hebben allemaal het potentieel om egoïstisch te zijn, om wreed te zijn - tenminste om slechte gedachten te denken, zelfs als we er nooit naar handelen. Zelfs als we nooit denken dat we ons slecht gedragen, doen we waarschijnlijk meer dan we beseffen."

Ik denk dat elk gezin disfunctioneel is, en sommigen slagen erin om het beter te beheersen dan anderen.

Ik denk dat het mijn taak is om elk personage dat ik speel leuk te vinden - om een personage te begrijpen en te waarderen, om de wereld zoveel mogelijk vanuit hun oogpunt te bekijken. Ik kijk er niet alleen technisch naar: Leer de regels, Zoek uit welke gebaren Ik wil brengen en Spelen, en dat is het. Ik vind het leuk om zoveel mogelijk over de persoon te leren en te zien wat er gebeurt.

Ik ben me er nooit van bewust geweest dat ik een echt carrièreplan had, en ik heb geen verlanglijstje van acteurs, regisseurs, scenarioschrijvers of cameramen waarmee ik hoop te werken. Het leven heeft volgens mij een manier om ons naar de juiste situaties en mensen te leiden, of op zijn minst naar interessante.

Af en toe noemde iemand me een buitenlander of een Yankee, of wat dan ook. In de Verenigde Staten zou iemand iets kunnen zeggen, zoals hoe kinderen dat doen, om erop te wijzen dat je anders bent. Dat zou me verbazen. Als je oud wordt, word je er defensief over of je accepteert het en je reikt je hand uit, omdat je beseft dat de wereld vol is met zulke mensen.

Als er één ding is dat ik heb geleerd van reizen, is het dat het zeker belangrijker is hoe je bent dan waar je bent. Je kunt zeggen: 'Oh, ik haat X city, ik haat dat land, of Ik geef de voorkeur aan deze stad', maar het is een beetje aan jou om een soort geluk te vinden.

Door het internet, satelliet-TV en de digitale wereld, kunt u in contact blijven, kunt u leren over andere mensen vanaf jonge leeftijd.

Elke keer als ik een film maak, is het als een betaalde beurs voor een andere universitaire cursus.

Toen ik 11 was, verhuisde ik naar de Verenigde Staten met mijn twee broers en mijn moeder. We verhuisden naar het noorden van New York, vlakbij de Canadese grens, vanuit Argentinië, en er was niemand die Spaans sprak, en omdat er op dat moment geen internet was, zelfs geen kabel-TV, verloor ik de verbinding met mijn jeugdvrienden en de cultuur waarmee ik in mijn eerste decennium was opgevoed.

Wees aardig. Het is de moeite waard om een poging te doen om meer te weten te komen over andere mensen en erachter te komen wat je misschien met hen gemeen hebt.

Mensen worden steeds meer vertrouwd met mensen die anders zijn dan zij - het is niet zo ongewoon meer.

Een van de beste adviezen die ik ooit kreeg, was van een paardenmeester. Hij zei dat ik langzaam moest gaan om snel te gaan. Dat geldt voor alles in het leven. We leven alsof er niet genoeg uren in de dag zitten, maar als we alles rustig en zorgvuldig doen, zullen we het sneller en met veel minder stress doen.

Ik ben niet bang voor de dood, maar ik haat het. Ik vind het oneerlijk en irritant.

Je hoeft niet iets te maken wat mensen kunst noemen. Leven is een artistieke activiteit, er is een kunst om de dag door te komen.

Joseph Campbell zei dat het voorrecht van je leven is jezelf te zijn. Dat is zijn gevoel. En ik denk dat het ook van mij is.

Naarmate je ouder wordt, blijf je vastzitten in je wegen; net zoals je fysiek stijver wordt, word je ook mentaal stijver en bekrompen, tenzij je een bewuste poging doet om jezelf flexibel te houden.

We hebben allemaal geheimen, sommige geheimen groter dan andere, is een normaal menselijk ding.

Als je het verhaal emotioneel op een waarheidsgetrouwe manier vertelt, dan begin je op een natuurlijke manier naar het landschap te kijken en te denken: "Wow, we moeten oppassen."

Ik ben fysiek naakt geweest in films - maar het is een heel ander ding om emotioneel naakt te zijn op een manier die niet alleen een afleiding of een personage is.

Als je eenmaal het idee hebt geleerd van wat een goede man is, wil je dat je vader een goede man is, en als je vader je in de steek laat en zich niet als een goede man gedraagt, is het teleurstellend en kan het je boos maken als je het ziet gebeuren, wat mooi en zeer geloofwaardig is.

Kinderen zijn verlegen en ze willen vaak geen oogcontact maken of zeggen: "dank je."

Ik denk dat hoe ouder je wordt, hoe moeilijker het is om te verliezen. Je metabolisme vertraagt, wat dan ook, maar ik ben een vrij actief persoon.

We leven vaak veel meer in het verleden dan we waarschijnlijk beseffen.

Ik heb het geluk gehad om te leren door allerlei rollen te spelen en allerlei echt goede cinematografen, acteurs en regisseurs te bekijken voor vele jaren voordat mensen zich zelfs bewust waren van mij in termen van publiek.

Ik denk dat omdat ik andere dingen doe en ze net zo veel voor me betekenen als film acteren, het de verantwoordelijkheid van me afneemt. Het is niet het einde van de wereld als ik geen filmbaan kan krijgen, of als een film niet goed afloopt - ook al vind ik het niet leuk als dat gebeurt.

Als ik in mijn twintiger jaren een van de twee dozijn rollen had gekregen waarvoor ik screentests deed en bijna kreeg, denk ik dat ik me zou vervelen met het awards circuit, de hele hype machine.

Ik denk dat ieder mens vele, vele mensen in zich heeft. We veranderen onze persoonlijkheid afhankelijk van met wie we praten of in welke situatie we ons bevinden.

Ik ben opgegroeid in Argentinië tot ik 11 was en nu ga ik er veel terug, minstens twee keer per jaar. Het is een land waar ik me heel comfortabel voel en het vertegenwoordigt een belangrijke periode in mijn leven.

Ik ben opgegroeid met Engels en Spaans. Ik spreek ook Deens. En ik kan rondkomen in het Frans en Italiaans. Ik heb in het Spaans en Engels gespeeld, maar als iets met emoties te maken heeft, heb ik soms het gevoel dat ik in het Spaans beter tot de kern van de zaak kan komen.

Ik klom letterlijk uit de wieg terwijl mijn ouders sliepen, en kruipte weg. Ik heb dit blijkbaar een paar keer gedaan. Ik stak de weg over en kwam iemands huis binnen, maakte ze wakker met potten en pannen in de keuken.

Ik voel me erg op mijn gemak in Argentinië. Ik ben daar opgegroeid als baby en bleef daar tot ik 11 jaar oud was, dus het eerste decennium van mijn leven of mijn vormingsjaren werden in Argentinië doorgebracht. Ik bleef in harmonie met het eten, de muziek en de taal.

Onwetendheid kweekt antipathie. Totdat ik wist hoe computers werkten, wilde ik er niets mee te maken hebben. Ik zei: 'Waarom heb ik ze nodig? Ik schrijf brieven. Wat ik nog steeds doe.

Ik ben zeker nieuwsgierig naar mensen. Als kind verhuisde ik veel. Ik ben opgegroeid op veel verschillende plaatsen, en dankzij het werken in de film, heb ik kunnen blijven reizen. Ik ben altijd geïnteresseerd geweest in andere culturen en talen.

Ik heb nog nooit een Deen gespeeld in een film. Ik heb aanbiedingen gehad om in Deense films te spelen, ook voor goede regisseurs, maar ik had toen een baan of, Toen ik beschikbaar was, gebeurde de film gewoon niet. Hopelijk doe ik er ooit een.

Een goede regisseur is als een leraar. Ik denk dat iemand als David Cronenberg heel erg op een leraar leek, omdat er een openheid is, maar een bepaalde reeks gedragsregels, en een bepaald gedrag wordt verwacht. Maar er is een sfeer die ontspannen is en bevorderlijk is voor verkenning, en die is gecreëerd door iemand als Cronenberg.

Ik heb echt genoten van het werken met Nieuw-Zeelanders als bemanningsleden, als teamgenoten. Ze zijn geweldig en het is een prachtig land. Het is een van de mooiste plekken waar ik ooit ben geweest, en ik heb nogal wat gereisd.

Aan het einde van de 19e eeuw en de eerste helft van de 20e eeuw was er in Oostenrijk veel antisemitisme. Het antisemitisme in Oostenrijk was veel meer doordringend dan in Duitsland. En Oostenrijkers namen Nazi-ideeën en antisemitisme veel gemakkelijker aan dan Duitsers, echt.

Acteur zijn, imiteren tot het punt van het leven van anderen bewonen, kan gewoon een manier zijn om te blijven doen wat ik als jongen heb geleerd te doen - om te reizen, mentaal en fysiek.

Elk jaar hoor ik mensen klagen dat de kwaliteit van scenario ' s en films afneemt. Naar mijn mening zijn de overgrote meerderheid van de geschreven scripts - evenals de meeste films die worden uitgebracht - niet erg origineel, goed geschreven of interessant. Dat is altijd zo geweest en ik denk dat dat altijd zo zal blijven.