Michael Fassbender beroemde citaten

Ik houd alles heel eenvoudig. Ik vertel graag verhalen.

Soms als ik te veel in een personage blijf, heb ik het gevoel dat ik misschien met mijn ogen ga knipperen, omdat ik mijn beslissingen te duidelijk maak.

We voelen veel druk om er dom uit te zien of zwak te lijken, wat dat ook betekent, of een mislukkeling te zijn. Je moet in je hoofd blijven: wat is het ergste dat kan gebeuren?

Ik ga graag naar een film en heb geen idee wat er gaat gebeuren.

Wat ik echt interessant vind is om het te proberen te mixen, mezelf te pushen en verschillende dingen te proberen. Ik wil niet in mijn comfortzone blijven. Ik wil risico ' s nemen en mezelf bang houden.

Voor mij komt verslaving neer op een gedragspatroon dat zich heeft ontwikkeld en dat gedragspatroon wordt een zeer schadelijke cyclus. Het is schadelijk voor je relaties, vrienden of geliefden, het is schadelijk voor je eigen persoonlijke gezondheid en het is schadelijk voor jou en je werkplek.

Grote dingen hebben een klein begin.

Op een gegeven moment denk je, nou, het is grappig, ik zou gewoon een uitgehongerde acteur kunnen zijn. Dus als iemand de stekker eruit trekt, is er geen ruimte voor klachten.

Dat hebben we veel gedaan op de toneelschool: je positie intellectualiseren en misschien rechtvaardigen. "Ik ben een denkende acteur en ik heb hier goed over nagedacht." - nou, doe het gewoon. Ik geef de voorkeur aan het doende aspect.

"X-Men" gaat niet echt over mutanten; het gaat over de mensheid. Ik denk dat het over het menselijk ras gaat. We zijn een destructief ras. Het lijkt erop dat we niet verder kunnen komen dan dit niveau van tribalisme dat al duizenden jaren bestaat. Alles wat we vrezen, vernietigen we.

Iedereen is toch gek. En degenen die denken dat ze dat niet zijn, zijn degenen die nog gekker zijn - omdat ze in ontkenning zijn.

Ik kon nooit zwemmen in de oceaan na het zien van Jaws.

Alles waar ik mijn naam op zet en aan deelneem, wil ik goed zijn. Dat wil niet zeggen dat het altijd zal gebeuren. Maar Ik wil gedurfde keuzes maken.

Film benader ik altijd als fan.

Ik weet niet wat er gaat gebeuren. Ik ben smaak van de maand op dit moment, maar iemand anders gaat om de hoek rollen in drie maanden tijd. Ik wil gewoon blijven werken. Ik kan niet stoppen!

Ik denk niet dat peroxide-blond haar is een heilzame look voor mij.

Ik denk dat ik in de onafhankelijke markt aanbiedingen zou krijgen, maar in termen van grote studiofilms, moet ik nog steeds auditie doen. Ik denk niet dat mijn naam zo bekend is, Ik heb nog niet veel volgers om box office succes te garanderen.

Je wilt dat de maatschappij je accepteert, maar je kunt jezelf niet eens accepteren.

Er gebeurt zoveel in de wereld. Er wordt zoveel informatie naar ons gegooid - zoveel dingen worden aan ons verkocht, en ons wordt verteld hoe we moeten verschijnen en hoe we succesvoller kunnen zijn, bla, bla, bla. Hoe manifesteert dat zich? In de druk, de stress, deze behoefte om te ontsnappen.

Het heeft geen zin om te denken: 'mijn leven is zeker uitgewerkt, ik heb alle antwoorden."Het zou verkeerd zijn als ik zou zeggen dat ik niet verleid word door bepaalde dingen. Dat dingen niet verleidelijk worden.

Niemand wil Metallica horen tijdens de lunch.

Je gebruikt woorden als' introvert 'en' extravert', verschillende eigenschappen van een persoonlijkheid. Veel van dat spul gebruikten we op de Toneelschool, en dat was een beetje interessant, om te beseffen dat mijn leraren veel Jung hebben opgelicht. En hoeveel ervan nu deel uitmaakt van onze samenleving, deze zinnen, introvert en extravert, waar het eigenlijk vandaan kwam.

Het heeft geen zin om door te zwaaien en koel te zijn als een briesje in elke scène. Zo interessant is het niet. Zelfs als je een superheld bent.

Elke goede keuken moet gevuld worden met oesters, nietwaar?

Mijn doel was dat acteren mijn belangrijkste inkomen zou worden. Ik zou tegen mezelf zeggen: 'Ik ben goed genoeg'. Dat werd mijn mantra.

Ik ben altijd geïnteresseerd in het onderzoeken van verschillende persoonlijkheden. Ik wil mezelf blijven raden en het angstelement levend houden, zodat ik me niet te comfortabel voel.

Mensen zijn ingewikkeld. Ons gedrag tegenover elkaar is vreemd. Ik hou van mogelijkheden om dat te onderzoeken.

Het is interessanter, is het niet, als ik een hedonistische donkere kant heb?

'Hunger' heeft mijn leven zeker veranderd, in termen van erkenning door filmmakers, aangezien dat een film van filmmakers was.

Ik ben me bewust van mijn zwakheden en het beest binnenin.

Ik herinner me dat ik hoorde dat de geest altijd naast je was, dus ik maakte altijd plaats in mijn bed voor de geest ... Ik zou ruimte maken voor de teddyberen, Jezus en ik. En dan werd ik 's morgens wakker en verpletterde ik ze allemaal.

Ik neem mijn werk serieus, maar ik kan mezelf niet al te serieus nemen. Ik zit in zo ' n gekke bevoorrechte positie.

De Kunsten zijn erg levendig in Ierland, dus dat had zijn invloed op mij. Ik beschouw mezelf als Europeaan.

We verhuisden naar Ierland toen ik twee was en we vestigden ons in Killarney, Co Kerry. Waar we in Duitsland woonden is erg industrieel en erg grijs en mijn ouders wilden een platteland hebben waar mijn zus en ik in konden opgroeien.

Zelfs als ik een superheld speel, moet het doordrenkt zijn van de realiteit.

Ik geniet van de lijnen op mijn voorhoofd omdat ze mijn leven laten zien. Dat is mijn geschiedenis en dat zie ik graag in andere mensen. Zoals deze rimpel te wijten is aan een meisje dat mijn hart brak. Ik wil er op geen enkele manier aan ontsnappen.

Waarom wil een driejarige, en het zijn meestal jongens, de tractor besturen of machines hebben en de controle hebben? Geen idee. Waarom zou je niet vragen om een ketel te koken of zo? Misschien wel, Weet ik niet.

Weet je, het is geweldig. Ik heb niet eens een auto, zou je het geloven? Ik had een fiets en die werd vorig jaar gestolen. Dus ik moet er nog een kopen, denk ik. Daar kan ik mezelf op trakteren.

Toen ik vier was, wilde ik gewoon rijden, Ik verzamelde speelgoedauto ' s. Waar komt dat soort dingen vandaan? Achteraf denk je: 'Oh, vond het leuk vanwege dit. Misschien is het gewoon het wiel.

Kras het oppervlak van wat sociaal normaal is. Ik veronderstel dat we op de een of andere manier allemaal iets hebben dat we aan het publiek tonen en dingen waar we ons te veel voor schamen of waar we ons te ongemakkelijk bij voelen om aan andere mensen te onthullen.

Als er vrienden in de buurt zijn, zal ik koken. Of als ik een vriendin heb. Maar op mijn eigen ik een soort van viel uit de gewoonte van het, en het is een schande echt omdat ik weet dat het goed is voor mij. Het is iets heel therapeutisch.

Ik ben redelijk competitief.

Ik ben net twee maanden op een motor door Europa gereisd en heb mijn telefoon vrijwel uitgeschakeld. Ik heb 5000 mijl met mijn vader gedaan. We gingen door Nederland, Duitsland, Oostenrijk, Slovenië, Kroatië, Bosnië, Montenegro, Italië... daarna heb ik Spanje en Frankrijk in mijn eentje gedaan.

Ik kwam naar Los Angeles en deed Audities voor televisie. Ik maakte een vreselijke puinhoop van de meeste van hen en ik was behoorlijk geïntimideerd. Ik voelde me erg beschaamd en ging terug naar Londen. Ik kreeg met tussenpozen Britse tv-banen tussen de leeftijd van 23 en 27, maar het was erg fragmentarisch.

Als publieklid zijn die studiofilms leuk. Ik hou van een avontuurlijk verhaal, en ik ga ook graag iets zien dat meer een sociale puls heeft. Ik leer graag en probeer graag nieuwe dingen. En als de scripts goed zijn, maakt het niet echt uit.

Waarom niet wat nadenken uitlokken en mensen over dingen laten praten? Ik hou van personages die gebrekkig zijn omdat we dat allemaal zijn. Als mensen uit elkaar gaan in een script, denk je, Oh, juist, er moeten hier tranen vergoten zijn. Maar misschien is het feit dat ze allebei lachen.

Ik ben altijd meer geneigd geweest om te gaan werken dan door te gaan met academische studies.