Nicholas Hoult beroemde citaten

Het succes van anderen spoort me aan om het goed te doen en geeft me motivatie.

Dat is het belangrijkste, op zoek naar interessante personages, goede regisseurs en ervaringen waar je groeit en leert.

Het is altijd een beetje overweldigend als je op de set aankomt en iedereen nieuw is, maar je wordt al snel een grote familie. Het moeilijkste aan acteren vind ik dat je aan het einde van een shoot afscheid moet nemen van iedereen.

Ik ben niet een van die mensen die zegt: "Ik ga een productiebedrijf oprichten", omdat ik graag acteer en geen zakenman hoef te zijn en die kant van de dingen moet doen.

Mijn moeder zegt altijd dat werk in golven gaat: je hebt een goede spreuk en dan zakt het.

Af en toe zullen mensen naar me kijken en een dubbele opname doen en ze zullen naar me kijken alsof ze proberen te denken waar ze me van kennen.

Langdurige verveling kan niet tot iets goeds leiden.

Als je uitgehongerd bent en een hapje nodig hebt, dan heb je fastfood nodig.

Ik eet geen kalfsvlees en mijn moeder eet geen lamsvlees, omdat ze het een beetje hard vindt om schattige dingen te eten.

Tegenwoordig hebben we zoveel dingen die onze aandacht trekken - telefoons, Internet - en misschien moeten we ons daarvan loskoppelen en ons richten op de directe wereld om ons heen en de mensen die daadwerkelijk aanwezig zijn.

Ik denk dat als je jezelf specifieke doelen stelt, dat nogal wat druk is.

Iedereen die een probleem heeft met 'Skins' begrijpt het tienerleven duidelijk niet.

Terwijl je opgroeit, is het vreemd, omdat regisseurs niet verwachten dat je opgroeit. Ze denken dat je voor altijd jong zult zijn, maar als acteur is er een ongemakkelijke periode waarin je te jong bent voor oud of te oud voor jong, en het kan een vreemde tijd zijn.

Toen ik 14 was, was ik ongeveer 1,80 meter. Ik herinner me dat ik naar Audities ging, en ze keken naar hoe lang Ik was en zeiden: 'Nou, je bent langer dan de hoofdrolspeler, dus we kunnen je niet casten.

Ik heb echt een geweldige familie om me heen, twee zussen en een oudere broer en mijn moeder en vader. Iedereen is gelijk.

Ik probeer niet te optimistisch of pessimistisch te zijn. Als je een pessimist bent, dan is dat de hele tijd deprimerend; als je een optimist bent en dingen niet werken, dan is dat ook deprimerend.

Ik heb niet echt teleurstellingen, want ik Bouw mezelf op voor afwijzing.

Zo geloofde ik dat relaties werkten: je gaat de stad in, haalt het meisje op dat je wilt, rijdt dan de bergen in en de stadsbewoners kunnen ze niet terugkrijgen.

In het echte leven kom je naakt uit de douche, dus waarom zou je het niet op het scherm doen? Het is gewoon normaal.

Ik denk dat alle tieners zich alleen voelen, en dat niemand anders weet wat ze doormaken en al dat soort dingen.

Ik kan een beetje chagrijnig zijn. Ik zit vol angst en hormonen.

Interviews kunnen prima zijn. Er is gewoon een vreselijke angst om verkeerd af te komen of iets te zeggen dat uit zijn context wordt gehaald.

Ik ben blij met mijn carrière en Ik zal niet de moeite hebben om typecast te worden.

Ik ben onmogelijk om mee te praten. Maar ik ben eerlijk gezegd niet moeilijk. Soms heb je gewoon niet veel te zeggen.

Ik leef vrij normaal.

Ik wil gewoon een betere acteur zijn. Je kunt altijd beter worden.

Ik wil mijn zorgen niet delen-dat moet ik weten.

Ik denk niet dat ouders altijd weten waar hun kinderen naartoe gaan of wat ze doen, wat ze van plan zijn.

Als kind, als je met iemand in een film zit, kijk je tegen ze op.

Na 'Skins' werd ik een beetje beroemd, wat een beetje een ramp was.

Ik wil gewoon doorgaan met acteren.

Ik houd er altijd van om bezig te blijven, anders beginnen mijn hersenen te tikken.

Veel kindacteurs blijven acteren om de verkeerde redenen.

Als ik iets leuk vind, hou ik ervan, maar dan laat ik het helemaal los.