Henry Vaughan beroemde citaten

Vroeg, evenals laat, opstaan met de zon, en ondergaan in dezelfde bowers

Want elke ingesloten geest is een ster die zijn eigen kleine bol verlicht

Zouden arme zielen een schaduw of nacht vrezen, die zeker uit een zee van licht kwam? Of omdat die druppels allemaal zo zeker naar u zijn teruggezonden, dat niemand ontbreekt, waarom zou het zwakke vlees dan nog twijfelen dat wat God neemt, hij niet zal herstellen?

Een voogd, en nog steeds in obligaties, op een dag stal ik in het buitenland; Het was hoog voorjaar, en de hele weg Primrosed en hing met schaduw; toch was het vorst binnen, en grimmige winden blies mijn baby knoppen, en zonde als wolken verduisterde mijn geest.

Ochtenden zijn mysteries; De Jeugd van de eerste wereld, de opstanding van de mens en de knopdoek van de toekomst in hun geboorten.

Lieve schone dood, het juweel van de rechtvaardige.

Zo groot een winkel hebben we van boeken als bijen van kruiden of meer.

Wanneer uw ogen zich voor het eerst openbaren, geef dan uw ziel toestemming om hetzelfde te doen; onze lichamen zijn slechts een voorloper van de plicht van de geest. Ware harten verspreiden zich en hijsen naar hun God, zoals flow ' RS doen naar de zon. Geef hem dan uw eerste gedachten; zo zult gij hem de ganse dag gezelschap houden, en in hem slapen.

Heldere schaduwen van echte rust! sommige scheuten van gelukzaligheid; de hemel één keer per week; de vreugde van de volgende wereld is hierin voorbestemd; een dag om te zoeken; eeuwigheid in de tijd; de treden waardoor We boven alle eeuwen klimmen: lampen die de mens verlichten door zijn hoop donkere dagen; en de rijke en volledige verlossing van de vlucht van de hele week.

Maar slaap nooit de zon op. Het gebed zou met de dag beginnen. Er zijn vaste, vreselijke uren tussen hemel en ons. Het manna was niet goed na het opkomen van de zon; verre dag bezoedelt flowres. Sta op om de zon te voorkomen; slaap zondigt overvloedig, en de poort van de hemel gaat open wanneer die van de wereld gesloten is.

Ellende is een moeder, wiens pijnlijke kwellingen vele zonen voortbrengen, de een mooier dan de ander.

Sommige lettergrepen zijn zwaarden.

Dus steek klimop en de baaien op, en herstel dan de heidense wegen, groen zal je herinneren aan de lente, hoewel deze grote dag de zaak ontkent, en de aarde vernedert, en alles, behalve je wilde feesten en losse hal.

Als u maar daarheen kunt, daar groeit de bloem van Vrede, De Roos die niet kan verwelken, uw vesting en uw gemak.

Ze zijn allemaal in de wereld van licht gegaan, en ik alleen zit hier te blijven hangen.

Aan God, uw land, en uw vriend, wees waarachtig.

Ik zag onlangs de eeuwigheid als een grote ring van zuiver en eindeloos licht, zo kalm als het helder was.

De mens heeft nog speelgoed of zorg; maar heeft geen wortel, noch aan één plaats is gebonden, maar altijd rusteloos en onregelmatig, rond deze aarde loopt en rijdt. Hij weet dat hij een thuis heeft, maar weet nauwelijks waar; hij zegt dat het zo ver is, dat hij helemaal vergeten is hoe hij daarheen moet gaan.

Lieve Nacht! de nederlaag van deze wereld; de stop voor drukke dwazen; de controle en de beteugeling van de zorg; de dag van de geesten; de kalme terugtocht van mijn ziel die niemand verstoort! Christus ' vooruitgang en zijn gebedstijd; de uren waarop de hoge hemel kleed klinkt.

Als mensen worden gedood door te vechten, gaat de waarheid verloren in het twisten.

Maar voelde door al deze vleselijke dresse heldere shootes van everlastingnesse.

En toch, zoals engelen in sommige helderdere dromen roepen tot de ziel wanneer de mens slaapt. Dus sommige vreemde gedachten overstijgen onze gebruikelijke dromen, en in glory peep.

De zon schudt het licht uit zijn lokken en ademt de hele dag parfums in.

Sommige mannen een voorwaartse beweging liefde, maar ik door achterwaartse stappen zou bewegen, en als dit stof valt op de urn in die staat kwam ik, terug te keren.

De huid en de schil van de dingen, hoewel mooi, zijn niet uw wens of gebed, maar hebben mijn meer wanhoop van vleugels.

Heldere belofte van vrede en zonneschijn! de vaste band van de hand van jouw Heer, het voorwerp van zijn oog! Wanneer ik u aanschouw, hoewel mijn licht zwak, duidelijk en laag is, kan ik in u hem zien die u ziet vanaf zijn glorierijke troon en het verbond tussen Allen en één in gedachten heeft.

Ik speelde met vuur, deed Raad afwijzen, maakte het leven mijn gemeenschappelijke inzet; maar nooit gedacht dat vuur zou branden, O dat een ziel pijn kon doen.

De Heilige Schrift moet (met alle middelen) streven naar volmaaktheid en ware heiligheid, zodat een deur voor hem in de hemel geopend kan worden.

Er is in God - sommigen zeggen-een diepe, maar verblindende duisternis; zoals de mensen hier zeggen dat het laat en donker is, omdat ze niet alles helder zien. O voor die nacht! waar ik in hem onzichtbaar en vaag zou kunnen wonen!

Lieve, onschuldige leeftijd! de korte, snelle span waar huilende deugd zich van de mens scheidt; Waar Liefde zonder lust woont, en buigt welke kant we willen zonder eigenbelang. Een tijdperk van mysteries! die hij moet leven dat zou Gods aangezicht zien welke engelen bewaken, en daarmee Spelen, Engelen! die vieze mannen wegjagen.

Gelukkig die vroege dagen toen ik schitterde in mijn engel-kindertijd. Voordat ik deze plaats begreep die bestemd was voor mijn tweede ras, of mijn ziel leerde zich iets anders voor te stellen dan een witte, hemelse gedachte, terwijl ik nog geen mijl of twee van mijn eerste liefde had gelopen en terugkijkend (naar die korte ruimte) een glimp van zijn heldere gezicht kon zien. Wanneer op een of andere vergulde wolk of bloem mijn kijkende ziel een uur zou wonen en in die zwakkere heerlijkheden enkele schaduwen van de eeuwigheid zou zien.

Mijn ziel, er is een land ver voorbij de sterren waar een wingÃd wachter staat die allemaal bekwaam is in de oorlogen: daar, boven lawaai en gevaar, wordt zoete vrede bekroond met glimlachen, en iemand geboren in een kribbe beveelt de prachtige bestanden.

Nog jong en goed! maar wat nog steeds in het zicht is, minderen we als oud en aarde, hoewel fris en nieuw.

Gebed is de wereld in harmonie, een geest-voyce, en vocall joyes, wiens Eccho de blisse van de hemel is.

Tuurlijk heb je ooit gevoed! en vele bronnen, vele heldere ochtenden, veel dauw, vele regens, gingen over uw hoofd; vele lichte harten en vleugels, die nu dood zijn, verborgen in uw levende bowers. En nog steeds zingt en vliegt een nieuwe opeenvolging; verse bosjes groeien op en hun groene takken schieten naar de oude en nog steeds blijvende hemel; terwijl het lage violet gedijt bij hun wortel.

De mens is de shuttle, aan wiens kronkelende zoektocht en doorgang door deze weefgetouwen God beweging heeft bevolen, maar geen rust heeft ingesteld.

Lieve, prachtige dood, het juweel van de rechtvaardige! Nergens schijnt dan in het donker; wat een verborgenheden liggen er achter uw stof, kon de mens dat merkteken zien!