Henryk Sienkiewicz beroemde citaten

De hemel is één geheel, het water een ander; en tussen die twee oneindigheden is de ziel van de mens in eenzaamheid.

Niettemin bloeide in deze zee van menselijke ellende en boosaardigheid soms mededogen op, zoals een bleke bloem bloeit in een verrotte moeras.

Maar ik denk dat geluk uit een andere bron ontspringt, een veel diepere die niet afhankelijk is van wil, omdat het uit liefde komt.

Het beroep van schrijver heeft zijn doornen waarover de lezer niet droomt.

Een man die memoires achterlaat, goed of slecht geschreven, mits ze oprecht zijn, bewijst een dienst aan toekomstige psychologen en schrijvers, door hen niet alleen een getrouw beeld te geven, maar ook menselijke documenten waarop kan worden vertrouwd.

In de dialectiek ben ik gelijk aan Socrates. Wat vrouwen betreft, ik ben het ermee eens dat elk drie of vier zielen heeft, maar geen van hen een redenerende.

Intussen veranderde het gekreun in het langdurige, donderende gebrul waardoor alle levende wezens met angst worden getroffen, en de zenuwen van mensen, die niet weten wat angst is, schudden, net zoals de ruiten rammelen van verre kanonskogels.

Het leven verdient lachen, daarom lachen mensen erom.

De hemel is één geheel, het water een ander

Ik weet uit ervaring dat het voor iemand die veel denkt en diep voelt vaak lijkt dat hij alleen zijn gedachten en gevoelens hoeft neer te leggen om iets geheel uit het gemeenschappelijke te produceren; maar zodra hij aan het werk gaat, valt hij in een bepaald manierisme van stijl en gemeenschappelijke fraseologie; zijn gedachten komen niet spontaan, en men zou bijna kunnen zeggen dat het niet de geest is die de pen leidt, maar de pen leidt de geest naar gemeenschappelijke, lege kunstmatigheid.

Mijn positie is zodanig dat er geen noodzaak voor mij is om in competitie te treden met de worstelende mensheid. Wat dure en ruïneuze genoegens betreft, ben ik een scepticus die weet hoeveel ze waard zijn, of beter gezegd, weet dat ze niets waard zijn.

In de aanwezigheid van de storm, de bliksemschichten, de orkaan, de regen, de duisternis en de leeuwen, die slechts een paar passen verderop verborgen zouden kunnen zijn, voelde hij zich ontwapend en hulpeloos.

Angst bereidt het organisme slecht voor op een beproeving die zelfs onder gunstiger omstandigheden niet gemakkelijk te verdragen zou zijn.

Een overdreven overwicht van een idealistische stemming is schadelijk voor de samenleving: het creëert dagdromen, politiek Don Quixotisme, hoop op hemelse interventie. Dit is een onmiskenbare waarheid-maar het is ook waar dat elk extreem schadelijk is.

Elke schrijver zou minstens één keer in zijn leven iets voor kinderen moeten schrijven.

Ik ga naar de kerk omdat ik een scepticus ben met betrekking tot mijn eigen scepsis.

Het is een feit dat er tussen de klassen een enorme kloof bestaat die elk wederzijds begrip uitsluit en gelijktijdige inspanningen eenvoudigweg onmogelijk maakt.

Er is waarschijnlijk geen grotere luier dan ik. En ik zou mezelf als een luiaard beschouwen als ik niet zoveel delen schreef en als ik mijn ijver niet bewonderde zodra ik begon te schrijven.

Als de oneindigheid van de Zee Zo kan roepen, misschien wanneer een mens oud wordt, komen er ook oproepen tot hem, van een andere oneindigheid die nog donkerder en dieper mysterieus is; en hoe meer hij vermoeid is door het leven, des te dierbaarder zijn die oproepen tot hem.

Rijkdom is geen belemmering, maar eerder een hulp bij het bereiken van een juiste positie op een gekozen gebied van activiteit. Ik beken dat het mij wat mij betreft een dienst heeft bewezen, omdat het mijn karakter heeft beschermd tegen vele kromheden waaraan armoede het zou hebben blootgesteld.

Dit eerbetoon is niet aan mij gebracht-want de Poolse bodem is vruchtbaar en heeft geen gebrek aan betere schrijvers dan ik - maar aan de Poolse prestatie, het Poolse Genie.

Maar de Franse schrijvers hadden altijd meer originaliteit en onafhankelijkheid dan anderen, en die regulator, die elders religie was, hield voor hen allang op te bestaan.

Er wordt gezegd dat Polen dood, uitgeput, tot slaaf gemaakt is, maar hier is het bewijs van haar leven en triomf.

Te midden van de stilte van de nacht, in de diepten van het ravijn, vanuit de richting waarin de lijken lagen, weerklonk plotseling een soort onmenselijk, angstaanjagend gelach waarin wanhoop en vreugde en wreedheid, en lijden en pijn, en snikken en bespotting trilde; het hartverscheurende en krampachtige gelach van de krankzinnigen of veroordeelden.

Dag is als dag als twee kralen in een rozenkrans, tenzij veranderingen van het weer de enige variëteit vormen.

De schoten hadden de vogels verspreid; er waren slechts twee maraboes over, die tussen de tien en twintig stappen verderop stonden en in dromen waren ondergedompeld. Ze waren als twee oude mannen met kale hoofden tussen de schouders gedrukt.

Hij glimlacht altijd, zelfs als hij niets goeds overweegt.

Zeg mij, 'vroeg Stas,' Wat is een slechte daad?'Als iemand Kali' s koe wegneemt, 'antwoordde hij na een korte overweging,' dan is dat een slechte daad.''Uitstekend!'riep Stas uit,' en wat is een goede? Deze keer kwam het antwoord zonder enige reflectie: 'als Kali de koe van iemand anders wegneemt, is dat een goede daad. Stas was te jong om te beseffen dat soortgelijke opvattingen over slechte en goede daden in Europa niet alleen door politici maar door hele naties werden geuit.

Blijkbaar hangt de verdienste af van het resultaat van het werk.

Engeland heeft nooit haast, want het is eeuwig.

Op een uitgeputte akker groeit alleen onkruid.

Er is in ons een moreel instinct dat ons verbiedt om ons te verheugen over de dood van zelfs een vijand.

Ik weet dat zelfs de gemeenste persoon nog steeds hoog klinkende woorden tot zijn beschikking heeft om zijn ware karakter te maskeren.

Het is een totaal verkeerd idee dat het moderne product van de beschaving minder vatbaar is voor liefde. Soms denk ik dat het andersom is.