Andrzej Wajda beroemde citaten

Niettemin is in het theater en in de bioscoop de hedendaagse realiteit van Polen de afgelopen twaalf jaar slechts in minuscule mate vertegenwoordigd.

Tegelijkertijd werd het televisietheater zichtbaarder actief.

Zoals ik al eerder zei, Er zijn geen schrijvers die een literaire visie op de nieuwe realiteit kunnen creëren.

Films gemaakt in de geest van het verleden werden nog steeds gemaakt.

Die oude manier van Poolse filmmaken verdween echter vrijwel.

Ook bleek een groot deel van de Poolse industrie alleen te hebben bestaan om de Sovjet militaire industrie te ondersteunen, en het werd overbodig en niet in staat om in iets anders te worden getransformeerd. We hadden dat of de omvang van deze verschijnselen niet voorzien.

Het probleem met de huidige stand van zaken is dat er geen wetgeving is over de financieringsbronnen voor de Poolse filmindustrie. Er is geen wetgeving over filmmaken. En er is geen wetgeving op televisie die gunstig zou zijn voor het maken van films.

Ook in het theater werd het steeds moeilijker om werk te vinden.

Aan de ene kant hadden we geweldige filmspektakels die een groot publiek binnenbrachten, zowel volwassenen als leerlingen van de lagere en middelbare school. Aan de andere kant waren er pogingen om hedendaagse Poolse film te maken.

Televisie theater, zoals in de naam wordt geïmpliceerd, moet vertrouwen op aanpassingen van scripts geschreven voor het theater.

Waarom bestaat er een wereldwijde Amerikaanse entertainmentindustrie, maar er is geen equivalent uit Frankrijk of Italië? Dit is simpelweg het geval omdat de Engelse taal de hele wereld opent voor de Amerikaanse cinema.

Voorheen zou hetzelfde Poolse publiek onder druk zijn gezet om films te zien die voor volwassenen zijn gemaakt, films die door ons zijn gemaakt over die sferen van het leven die belangrijk voor ons waren en die belangrijk zouden moeten zijn voor onze samenleving.

Aan de ene kant kwamen jonge theaterregisseurs naar het televisietheater, omdat ze dichter bij de bioscoop wilden komen, ondanks dat ze voor het theater hadden gestudeerd en gewerkt.

De bioscopen kregen een nieuw jong publiek dat films voor hen wilde maken.

Taal codeert ook ons verleden. We willen weten wie we zijn. Om te weten wie we zijn, moeten we weten wie we vroeger waren. Daarom verankert onze literatuur, die in het verleden is geschreven, ons in dat verleden.

Door die zorg en omdat die samenleving bereid was haar specifieke realiteit te onderzoeken, kon solidariteit ontstaan.

De moeilijkheid om een goed toneelstuk te schrijven dat zich afspeelt in de nieuwe realiteit was nog groter, aangezien het niveau van gelijkenis met het leven dat in een film is toegestaan, niet op het toneel zou werken.

Het bleek dat het land hulpeloos was tegenover een nieuwe realiteit.

Er is geen wetgeving voor het maken van films omdat distributeurs niet geïnteresseerd zijn in het delen van hun geld met de filmindustrie, bijvoorbeeld door een percentage van de kaartverkoop terug te geven aan filmmakers.

In Europa is er geen wetgeving voor televisiefilms die de filmproductie zou kunnen ondersteunen, omdat particuliere omroepen niet geïnteresseerd zijn in de ondersteuning van Poolse films.

We verwachtten dat mensen gewoon wachtten op de ineenstorting van de Sovjet - Unie, of op zijn minst op de terugtrekking ervan, en dat ze vol initiatief zouden zijn op alle gebieden van het leven-in cultuur, economie en politiek.

In de eerste jaren na de systemische overgang toonden onze schermen Amerikaans entertainment dat eerder niet of slechts sporadisch beschikbaar was.

Men zou kunnen denken dat de belangrijkste verandering in de filmindustrie die zou plaatsvinden met een overgang van de communistische economie naar het kapitalisme, fundamenteel de financieringsbronnen zou betreffen.

Een nieuwigheid in de Poolse filmindustrie was dat het mogelijk was om fondsen te vinden voor een grote productie. Tegelijkertijd heeft de staatsbegroting echter steeds minder geld besteed aan het maken van films.

In dezelfde periode onderging de Poolse literatuur ook enkele belangrijke veranderingen. Van sociaal-politieke literatuur, die een grote traditie en een sterke motivatie had om zo te zijn, veranderde de Poolse literatuur haar focus naar een psychologische in plaats van een sociale.

Wanneer een film wordt gemaakt, wordt deze gemaakt in een taal, die niet alleen over woorden gaat, maar ook over de manier waarop die taal onze perceptie van de wereld codeert, ons begrip ervan.