Leonard Read beroemde citaten

[S]tatisme is slechts gesocialiseerde oneerlijkheid; het is het bevederen van de nesten van sommigen met veren die op grote schaal uit anderen worden geplukt. Er is geen moreel verschil tussen de daad van een zakkenroller en de progressieve inkomstenbelasting of enig ander sociaal programma.

Het juiste en beperkte gebruik van de overheid is om een gemeenschappelijke rechtvaardigheid in te roepen en de vrede te bewaren - en dat is alles.

Het Amerikaanse volk wordt steeds banger voor, en vlucht voor, hun eigen revolutie.

Als het nodig was om een meerderheid te brengen in een begrip van de libertaire filosofie, zou de zaak van de Vrijheid volkomen hopeloos zijn. Elke belangrijke beweging in de geschiedenis is geleid door één of slechts een paar individuen met een kleine minderheid van energieke aanhangers.

We hoeven alleen maar onze kop uit het zand te halen om duidelijk te zien dat het interventionisme niet alleen heeft gefaald om het beloofde niets te bieden, maar heeft geleid tot allerlei ongewenste gevolgen. Inderdaad, velen beginnen zich pas te realiseren dat we op weg zijn naar een ramp, ook al zijn we al tientallen jaren op de verkeerde weg.

Het socialisme neemt en herverdeelt rijkdom, maar het is volstrekt niet in staat om rijkdom te creëren.

Wat is eigenlijk het verschil tussen communisme en fascisme? Beide zijn vormen van statisme, autoritarisme. Het enige verschil tussen Stalins communisme en Mussolini ' s fascisme is een onbeduidend detail in de organisatiestructuur.

Ik zou willen dat de overheid het leven en eigendom van alle burgers gelijkelijk zou verdedigen; alle gewillige uitwisseling zou beschermen; alle fraude, alle verkeerde voorstelling van zaken, alle geweld, alle roofzuchtige praktijken zou onderdrukken en bestraffen; een gemeenschappelijk recht onder de wet zou aanroepen; en de gegevens bij deze functies zou bewaren. Zelfs dit is een grotere opdracht dan overheden in het algemeen hebben bewezen. Laat regeringen deze dingen doen en ze goed doen. Laat al het andere over aan mensen in vrije en creatieve inspanning.

Er is eigenlijk niets dat kan worden gedaan, behalve door een individu. Alleen individuen kunnen leren. Alleen mensen kunnen creatief denken. Alleen individuen kunnen samenwerken. Alleen individuen kunnen statisme bestrijden.

Termen als communisme, socialisme, Fabianisme, de welvaartsstaat, nazisme, fascisme, staatsinterventionisme, egalitarisme, de geplande economie, de New Deal, de Fair Deal, de New Frontier zijn gewoon verschillende labels voor vrijwel hetzelfde.

Er kan geen grotere fout zijn dan te concluderen dat statisme welvaart veroorzaakte.

In markttermen heeft men recht op wat anderen in gewillige ruil zullen aanbieden. Dat is alles!

Regeringen nemen hun toevlucht tot inflatie met steun van het volk omdat de mensen blijkbaar naïef genoeg zijn om te geloven dat ze hun taart kunnen hebben en het ook kunnen eten.

De vooruitgang van vrijheid is niet een kwestie van wie politieke macht uitoefent over creatieve acties; het hangt eerder af van de ontmanteling van dergelijke macht.

De grondwet was beslist en specifiek ontworpen om alle mensen te hinderen die zo dwaas zijn dat ze denken dat ze in staat zijn anderen te leiden door dwang. Het functioneert vandaag de dag tot op zekere hoogte irritant voor de autoritairen - daarom willen ze er vanaf.

Hoe complexer onze economie, hoe meer we moeten vertrouwen op de wonderbaarlijke, zelfaanpassende processen van mensen die vrij handelen. Geen enkele menselijke geest of een combinatie van geesten kan zelfs maar de talloze menselijke energie-uitwisselingen in een eenvoudige samenleving, om nog maar te zwijgen van een complexe samenleving, voor ogen houden, laat staan op intelligente wijze beheersen.

De welvaartsstaat vernietigt de marktmechanismen-vermindert vrije keuze en gewillige uitwisseling. Tegelijkertijd onnatuurlijke specialisaties creërend, moet het, gegeven het uitgangspunt van het statisme, zijn toevlucht nemen tot welfarisme; dat wil zeggen, het moet de verantwoordelijkheid nemen voor het welzijn van het volk: hun werk, hun ouderdom, hun inkomen en dergelijke. Als dit gebeurt, verliest de mens zijn heelheid; hij wordt ontdaan van de verantwoordelijkheid voor zichzelf, de essentie van zijn mannelijkheid. Hoe afhankelijker hij wordt, hoe minder betrouwbaar!

Wanneer de overheid de verantwoordelijkheid op zich nam voor de veiligheid, het welzijn en de welvaart van de burgers, stijgen de kosten van de overheid verder dan het punt waarop het politiek wenselijk is om ze te dekken door directe belastingheffingen.

...het grootste politieke probleem waarmee de wereld vandaag wordt geconfronteerd is...hoe de onderdrukkende macht van de overheid te beteugelen, hoe deze binnen redelijke grenzen te houden.

Het statisme, dat ons allemaal binnen zijn baan dwingt, is niets anders dan een politiek systeem van georganiseerde plundering, beheerd door elk denkbaar type drukgroep.

Als we de hoop op winst wegnemen als middel om tegenspoed - armoede, ziekte, ellende, rampspoed - te verlichten, zullen we onze tegenspoed vergroten en blijvend maken.

Als een activiteit eenmaal gesocialiseerd is, is het onmogelijk om aan de hand van een concreet voorbeeld aan te geven hoe mannen in een vrije markt deze activiteit beter zouden kunnen uitvoeren. Hoe kan men bijvoorbeeld een gesocialiseerd postkantoor vergelijken met particuliere postbezorging wanneer deze laatste verboden is?

De vrije markt opent de weg voor de mensen om op hun best te handelen, en alle waarnemingen bevestigen dat de armen het onder deze omstandigheden beter doen dan wanneer de weg gesloten is, zoals onder het socialisme.

Stel dat een chirurg ontdekt heeft hoe hij een hersenoperatie moet uitvoeren, dat hij er maar één per maand kan doen, dat 1.000 personen per jaar zo ' n operatie nodig hebben om te overleven. Hoe wordt de schaarse middelen van de chirurg toegewezen? Laad elke prijs die nodig is om vraag en aanbod aan te passen, zeg $50.000! 'Uit schaamte,' zullen sommigen roepen. "Uw marktsysteem zal alleen rijke mensen redden.'Voor het moment, Ja. Maar spoedig zullen er honderden chirurgen zijn die dezelfde vaardigheid zullen verwerven; en, zoals in het geval van de eens schaarse en dure 'wondermiddelen', zal de prijs dan voor iedereen binnen handbereik zijn.

Onzekerheid moet volgen op de overdracht van verantwoordelijkheid van het zelf naar anderen, vooral wanneer deze wordt overgedragen aan een willekeurige en grillige regering. Echte veiligheid is een kwestie van eigen verantwoordelijkheid, gebaseerd op het recht op de vruchten van de eigen arbeid en de Vrijheid van handel.

Dwang is evenzeer het werktuig van de verzorgingsstaat als van het communisme. De programma ' s en edicten van beide worden gesteund door de politie. We weten allemaal dat dit waar is onder het communisme, maar het is ook waar onder ons eigen merk van welvaartsstaat.