Isobelle Carmody beroemde citaten

De diepste wonden zijn niet die we krijgen van andere mensen die ons pijn doen. Het zijn de wonden die we onszelf geven als we andere mensen pijn doen.

Het leven is altijd een kwestie geweest van je voeten voorzichtig neerzetten

De ergste vooroordeel is het niet weten. We denken dat we anderen als gelijken behandelen, maar in ons diepste hart beschouwen we onszelf als superieur. Voor een deel komt dit omdat we in zekere zin machtig zijn. Maar dat maakt het ras van de mens (funanga) niet beter dan dat van de hond of het paard.

Soms vereist succes een bepaalde verfijnde waanzin.

Lachen is een krachtig wapen, want het draagt het licht. Lachen is de duisternis trotseren.

Veel waarheden die niet worden geloofd, worden leugens genoemd", zei het lachende beest. Spiegels liegen niet, tenzij ze betoverd zijn. Gewone spiegels weerspiegelen slechts wat hen wordt geopenbaard. Mensen liegen en spiegels reflecteren mensen. Als je moeder bang was voor spiegels in je land, vreesde ze zichzelf.

De spiegel was in miljoenen stukken gebroken en de wind blies ze over de hele wereld. Als een persoon een stipje in zijn oog kreeg, zou de persoon vanaf dat moment alleen de lelijke kant van de dingen zien, maar als een stuk in zijn bloed kwam en het zijn hart bereikte, zou het bevriezen tot een stevig blok ijs en ze konden niets meer voelen.

Het zit zo. Ik haat kinderen. Altijd al gedaan. Ik bedoel, ik weet dat het biologisch gezien de taak van het ras is om onsterfelijkheid te bereiken door voortplanting, maar het idee om zwanger te worden en op te blazen als een ballon terwijl ik als drager en service-eenheid voor deze andere persoon dien die uiteindelijk uit me zal barsten op de meest angstaanjagende manier die je je kunt voorstellen, en me dan de rest van mijn leven op de een of andere manier zal blijven gebruiken, is precies daarboven met mezelf van de top van een gebouw van twintig verdiepingen te gooien. Als ik een biologische klok heb, is het digitaal en tikt het niet.

Korte verhalen zeggen niet dat dit gebeurde en dit gebeurde en dit gebeurde. Ze zijn een microkosmos en een vergroting in plaats van een lineaire progressie.

De vorm van onze dromen definieert ons. We leren over de wereld en proberen onze gedachten en visies erin uit. Onze dromen prikkelen ons en drijven ons en roepen ons op en ondersteunen ons en wanneer we oud zijn troosten ze ons. Magie is een soort droom, liefde is een droom en hoop is een droom. Zonder onze dromen is er geen zoetheid, geen doel in het leven.

De korte verhaalvorm maakt evocatie, suggestie, implicatie mogelijk. De kracht ervan ligt vaak in wat het niet zegt.

Als mensenlevens, voor hun zeer beknoptheid, zoet zijn, dan zijn dierenlevens nog zoeter...

Lange fictie is prachtig en je kunt jezelf erin verliezen als lezer en als schrijver, maar korte verhalen laten niet dezelfde soort onderdompeling toe. Vaak houden de beste verhalen je tegen en maken ze je getuige. Dit kan een van de redenen zijn waarom sommige mensen het formulier afwijzen. Dat en het feit dat ze moeilijker te lezen zijn. Een verhaal laat je niet comfortabel en vestigen in. Het is als een kruk die zo klein is dat je je altijd bewust moet zijn van zitten.

Mijn favoriete mentor broer vertelde me dat er drie soorten mensen waren: volgers, leiders en scouts. Scouts zijn capable van leiderschap, maar ze konden de verantwoordelijkheid ervan niet tolereren. Ook zij waren niet geneigd bevelen op te nemen, maar negeerden onveranderlijk het gezag en veroorzaakten strijd. Daarom waren verkenners, zei hij ironisch, de eersten die in gevaar werden gebracht, het was half gehoopt dat ze zouden worden gedood. 'Ik vrees dat je voorbestemd bent om ons lastig te vallen als verkenner, kleine zus' zei hij.

Soms ben ik bang voor mensen zoals jij die dingen moeten weten. Jullie soort zal graven en jagen en zich zorgen maken totdat jullie op een dag zullen vinden wat verborgen is, op jullie wachtend.

het is beter een hopeloze hoop na te streven dan toe te geven aan zwarte wanhoop.

Als ze bang is voor spiegels, is ze bang voor zichzelf.

Je bent geboren met de verlangende pijl, mijn Glynna, hoewel je je er nog niet volledig van bewust bent. Het is geen gelukkig iets om te bezitten, want niets op aarde - geen doel, geen persoon, hoe geliefd ook-zal het beantwoorden. Het wijst naar de hemel en naar de hemel en de sterren en als het ze niet kan bereiken, moet het terugvallen om je hart te doorboren.

Ongeduld is niet de minste van je fouten, Malik, het is een soort hebzucht en op een dag kan het je ongedaan maken.

Alleen mensen denken dat de dood slecht is. Maar het is de natuur. Het kwaad bestaat alleen in het leven. Er is veel goed en kwaad in elk leven.

Vooral scheuren. Je moet voorzichtig zijn met de scheuren.. Soms zijn ze vermomd als iets anders. Een deur, of een glimlach of zelfs een knipoog. En als je er doorheen valt, Weet je nooit waar je uiteindelijk zult eindigen.

Vertrouw nooit een spiegel, ' had zijn moeder hem verteld. Ze vertellen nooit de waarheid tenzij je ze maakt.

Mijn hart is van u", beloofde hij. 'Zou je van me gehouden hebben toen ik een meisje was? Ik heb altijd van je gehouden. Zelfs voordat ik je ontmoette, hield ik van het idee van jou.

Begrijp je niet dat willen hier niet thuishoort, want dat is wat verwondt, en er is nooit een einde aan.

Dat is wat er gebeurde met lachen toen je het kookte. Het werd ondraaglijk triest. Het was erger dan huilen.

Ze is het vergeten, ' zei Ellen tegen Jack, terwijl ze zichzelf op een stoel sloeg. Haar hele leven lekt uit haar. Binnenkort zal er niets meer over zijn.

Maruman doet niet loll.