Melina Marchetta beroemde citaten

Het is grappig hoe je alles kunt vergeten, behalve mensen die van je houden. Misschien vinden mensen het daarom zo moeilijk om over liefdesrelaties heen te komen. Het is niet de pijn waar ze overheen komen, het is de liefde.

Mijn vader had 132 minuten nodig om te sterven.

De depressie is van ons allemaal. Ik denk aan de familie op de weg wiens moeder een baby kreeg en ze gingen door de buurt en zeiden: "We zijn zwanger. Ik wil door de buurt gaan en zeggen: "We zijn depressief."Als mijn moeder' s ochtends niet uit bed kan komen, voelen we ons allemaal hetzelfde. Haar stilte is de onze geworden, en het eet ons levend op.

Op de een of andere manier, zelfs in de ergste tijden, overleven de kleinste fragmenten van het goede. Het was de greep waarin men die fragmenten vasthield die telde.

En het leven gaat door, wat een beetje vreemd en wreed lijkt als je iemand ziet sterven.

Stadsmensen. Ze weten misschien hoe ze moeten vechten, maar ze weten niet hoe ze door mest moeten waden.

Onze geest is machtiger dan het vuil van onze herinneringen.

Wees voorbereid op het ergste, mijn lief, want het woont naast het beste.

Mijn lichaam wordt een vlot en er is een deel van mij dat letterlijk met de stroom mee wil gaan. Om mijn ogen te sluiten en het me te laten nemen. Maar ik weet dat ik vroeg of laat eruit moet, dat ik de aarde onder mijn voeten, tussen mijn tenen moet voelen - de splinters, de bindi-ogen, het brandende gevoel van hete aarde, de steek van snijwonden, de takjes, de beten, de hitte, het ongemak, het alles. Ik moet wanhopig alles voelen, dus als er iets geweldigs gebeurt, zal het contrast zo groot zijn dat ik de impact zal bottelen en het voor de rest van mijn leven zal houden.

Soms voel ik me een junkie. Het ene moment gebeurt er iets in mijn leven en ik vlieg. De volgende minuut neem ik een neusduik en net als ik op het punt sta met volle kracht de grond te raken, zal iets anders me weer laten vliegen.

Ze verdelen ons in groepen. De leiders en de anderen. Ik behoor tot de leiders omdat mijn zwakke, zielige, verraderlijke, fundamenteel lage leeftijdsgenoten naar me wijzen als iemand hen vraagt wie de leiding heeft.

Als er iets met me gebeurt, wiens gezicht zal dan op de voorpagina van de krant voor me smeken? Is een persoon meer waard omdat ze iemand hebben om over te rouwen?

...hoe was het daar? Beschrijf het voor ons, " zegt Jessa, stralend naar hen en dan naar mij. Trini straalt naar haar en er gebeurt veel.

We speelden Rock, Paper, Scissors", vertelde ze hem ooit. "Ik was Papier en zij was steen, dus ik leefde en zij stierf.

Ik besefte pas in die paar dagen hoeveel een knuffel betekende. Iemand vasthouden kan het beste medicijn van allemaal zijn.

Volgens Dickens is de eerste regel van de menselijke natuur zelfbehoud en als ik hem vergeef voor het schrijven van een personage zo zielig als Oliver Twist, zal ik hem bedanken voor het advies.

We kijken elkaar even aan en voor een keer voel ik me ongemakkelijk. Het is niet dat ik niet van nederigheid houd; ik heb het gewoon nooit hoeven beoefenen.

Vreemd? Ik denk niet dat dat woord in de buurt komt. Mijn troepen zijn op een overnachtingskamp, driehonderd kilometer hier vandaan. Ik moest slapen in de Santangelo penitentiary voor pre-puberale meisjes.

Trevanion wikkelde zijn arm om de nek van zijn zoon als een herdershaak en sleepte hem speels mee. toen hij losliet, dacht Finnikin dat hij graag had gehad dat zijn vader nog een moment had volgehouden.

Mis je het om bevriend te zijn met Santangelo?"Ik vraag het haar als de lichten uit zijn en we bijna slapen. "Waarom denk je dat je vrienden bent?" "Alles."Ik hoor haar geeuwen. "Vijanden zijn met hem is beter."vertelt ze me. Er is een lange pauze en ik denk dat ze iets meer gaat zeggen, maar dat doet ze niet en het is gewoon stilte voor een lange tijd.

Ik kijk Raffy terwijl ze de augurken uit haar hamburger haalt en ze aan Santangelo overhandigt zonder dat ze een woord uitwisselen en ik besef opnieuw dat er meer is aan die relatie dan bijen spellen en vijanden zijn. Deze mensen hebben geschiedenis en ik verlang naar geschiedenis. Ik verlang naar iemand die me zo goed kent dat ze kunnen vertellen wat ik denk.

En het leven gaat door, wat een beetje vreemd en wreed lijkt als je iemand ziet sterven. Maar er is een vreugde en een overvloed van alles, zoals informatie en gelach en zomerweer en zoveel verhalen. Mijn moeder spoort me aan om ze op te schrijven omdat, "je bent de laatste van de Markhams, mijn liefste. Dus ik noteer data en reizen en persoonlijkheden en eigenschappen en helden en verliezers en zwakheden en sterke punten en ik probeer elk van die mensen vast te leggen omdat ik op een dag nodig zal hebben wat ze te bieden hadden.

Instinct zegt me om naar Hannah ' s te gaan, maar ze woont er niet meer en dat is wanneer ik besef het grote verschil tussen mijn moeder en Hannah. Mijn moeder liet me in de steek bij de 7-Eleven, honderd kilometer van huis. Maar Hanna deed het onvergeeflijke. Ze liet me in de steek in onze eigen achtertuin.

Als ik alleen naar school loop, besef ik dat ik huil. Dus ik ga terug naar de verhalen die ik over de vijf heb gelezen en ik probeer hun leven te begrijpen, want door hun leven te begrijpen, kan ik het mijne begrijpen.

'Jij bent een van hen,' zei de prinses. Een van wat?'Een van degenen die steeds weer door anderen hun waarde moeten worden verteld. Weet je wie me mijn waarde vertelt, Phaedra van Alonso? De prinses wees met een harde vinger naar haar eigen borst. Ik. Ik bepaal mijn eigen waarde. Als ik op anderen moest vertrouwen, zou ik liggen en sterven.

Vrouw, Ik probeer hier te vechten! Of is dat aan je aandacht ontsnapt?

Het is niet dat ik je het minst leuk vind... ik was het meest bang voor je. De reginita leerde me je leuk te vinden. Er was een vreemde vreugde voor haar die mijn geest verhefde. Maar jij, Quintana van Charyn, je liet me van je houden.

Wat deed je met haar?"Vraag ik rustig. "Behalve dat ik haar ondervroeg over je verblijfplaats, luisterde ik naar het meest intrigerende verhaal over mijn leven als ontvoerder.

Phaedra schudde haar hoofd. "als uw volk geen belediging bedoelt, moeten ze hun gedachten niet hardop uitspreken in het bijzijn van hun kinderen, Tesadora. Omdat het hun kinderen zullen zijn die ons op een dag komen afslachten, allemaal vanwege onzorgvuldige woorden doorgegeven door hun ouderen die geen kwaad wilden.

Iemand vroeg ons later: "heb je je niet afgevraagd waarom niemand je eerder tegenkwam?"Vroeg ik me af? Als je je ouders in zwarte lijkzakken ziet op de Jellicoe Road alsof ze een soort vuilnis zijn, weet je dat niet? Wonder sterft.

Want zonder onze taal zijn we onszelf kwijt. Wie zijn wij zonder woorden?

Iemand vasthouden kan het beste medicijn van allemaal zijn.

Je kunt niet voor andere mensen denken. Je kunt ze ook niet voelen of zijn. Dat moeten ze zelf doen.

Omdat foto ' s getuigen dat iemand heeft geleefd. Een herinnering aan het verleden dat we misschien hebben liefgehad of gehaat. Een stukje van ons leven.

Ik begin te beseffen dat dingen niet gaan zoals jij wilt. En soms, als ze dat niet doen, kunnen ze het een beetje beter doen.

En als je klaar was met rennen, zou je duizenden kilometers verwijderd zijn van mensen die van je houden en je probleem zou er nog steeds zijn, behalve dat je niemand zou hebben om je te helpen.

Hij kent slechte dagen. Slechte dagen verrassen hem volledig. Ze laten hem de goede dagen niet vertrouwen omdat er waarschijnlijk iets op de loer ligt vierentwintig uur verderop.

Laat niemand voor je zorgen. Kun je dat aan mij overlaten? Ik bedoel, voor je zorgen? Voel je vrij om voor mij te zorgen in ruil... omdat ik denk dat je dat moet doen.

De volgende avond vroeg hij Jonah of hij 9,49 dollar kon nemen uit Jonah ' s geheime voorraad waar alleen Danny en zijn moeder en Jack van wisten. Jonah bewaarde het in zijn sokkenla naast een foto van Jonah en een meisje met droevige ogen, genomen in een van die fotokabines van het treinstation.

Ik wist niet dat je een vriendin had, Griggs. Anson Choi doet alsof hij verrast is. "Hoe heet ze?"Ik heb haar naam niet echt gehoord", gaat Griggs verder. "Lily," zegt Raffaela over haar schouder en deze keer geef ik haar een zijwaartse blik. "Geweldig om te weten dat ik verliefd ben op een meisje met een coole naam."Het is Taylor ' s tweede naam", roept Raffaela weer terug.

Haar stem die liefde fluistert, kalmeert hem. Dat hadden ze nog nooit gedaan. Was niet dat soort familie. Maar nu weet hij niet wat voor soort familie ze zijn. Welk woord kan ze definiëren? Hoe zouden ze zijn familie noemen in de schoolboeken? Gebroken? Hij komt uit een gebroken gezin. De Mackees kunnen niet weer in elkaar gezet worden. Er ontbreken te veel stukjes.

Dus waarom zou ik willen dat iemand mijn alles is als ze op een dag misschien niet meer in de buurt zijn?"Jellicoe Road

Ik wil hem vertellen dat elke keer dat Hannah naar hem keek, ze dankbaar was dat hij het was omdat Jude iets deed wat de anderen niet deden. hij kwam terug voor haar.

Wat denk je dat er gebeurt als we hier en nu zoenen?"vraagt hij, graaft zijn handen in de zakken van zijn kaki broek, grijnzend naar me terug. "Ik denk dat het een rel zou veroorzaken."Nou, je kent me", zegt hij, terwijl hij zijn hoofd naar me toe buigt. "Een rel veroorzaken is wat ik het beste kan. Santangelo nadert voordat Griggs dichterbij komt en hem wegtrekt. "Zijn jullie gek?"zegt hij, geïrriteerd. "Het heet vreedzame coëxistentie, Santangelo. Je zou het moeten proberen en als het werkt, kunnen we het idee verkopen aan de Israëli ' s en Palestijnen," zeg ik, terwijl hij zijn eigen woorden terug naar hem gooit.

Alles is kwaad dat mensen niet kunnen beheersen of overwinnen

Waarom ben je zo verdrietig? We zullen hem de rest van ons leven kennen.

Een kus is de prijs?vroeg hij droevig. zelfs meer dan mij de rest van jullie te geven? Het zou andersom moeten zijn, prinses. In de echte wereld heet het hofmakerij. Je laat een jongen je kussen en dan bied je hem meer aan.laat me je iets vertellen, Olivier,zei ze met tranen van verdriet in haar ogen, Dit is mijn echte wereld.

Denk je dat mensen hebben gemerkt dat ik in de buurt ben?"Ik merk het als je dat niet bent. Telt dat?

Het kan me niet schelen wat mijn vrienden denken."Je geeft om wat ze doen als ze zich herinneren dat jij degene bent met persoonlijkheid.

Ineens Weet ik dat ik moet gaan. Maar deze keer zonder achtervolgd te worden door de Brigadier, zonder de vriendelijkheid van een postbode uit Yass te ervaren, en zonder een Cadet mee te nemen die de manier waarop ik adem voor de rest van mijn leven zal veranderen.