Anne Stevenson beroemde citaten

Elk woord draagt zijn gewicht, dus je moet mijn gedichten heel langzaam lezen.

De zee is zo dichtbij als we naar een andere wereld komen.

Een gedicht kan worden gedefinieerd als het denken over gevoelens - over menselijke gevoelens en zwakheden.

Merels zijn de cello ' s van de diepe boerderijen.

Peter Lucas en ik wonen in Durham, maar brengen veel tijd door in Noord - Wales, waar we een huisje in de bergen hebben, en in Vermont, vs, met mijn zus-die een kinderschrijver is die getrouwd is met een dichter.

Blake is altijd al een favoriet geweest, de teksten, niet zozeer de profetische boeken, maar ik denk dat Yeats me meer beïnvloed heeft als jonge dichter, en de Amerikaan, Robert Frost.

Ik ben niet echt stil of verlegen. Vraag het een van mijn vrienden! Maar ik baseer mijn poëzie altijd op het leven zelf. Poëzie is echter een kunst van taal, dus ik ben me altijd bewust van de Betekenis van elk woord, of meerdere betekenissen.

Ik kende Ted Hughes en ik schreef het boek gedeeltelijk om mezelf en anderen de complexiteit uit te leggen van een huwelijk dat zes jaar lang prachtig productief was van poëzie en vervolgens eindigde in een tragedie.

Er komt een tijd dat je op je eigen oordeel moet vertrouwen, dat je je ogen moet sluiten en je instinct je moet laten regeren.

Sylvia Plath was slechts anderhalve maand ouder dan ik, en toen ze zelfmoord pleegde was ik pas 30 - en erg geschokt en sorry. Ik heb haar nooit persoonlijk gekend.

Ik trouwde in 1955 met een jonge Engelsman in Cambridge en heb sindsdien steeds in Groot-Brittannië gewoond.

Dichters moeten de meeste kritiek negeren en doorgaan met het maken van poëzie.

Er is veel te veel literaire kritiek van de verkeerde soort. Daarom had ik het als academicus nooit kunnen overleven.

Als alles voor 'plezier' is, is niets voor het goede.

Ik heb altijd mijn eigen regels gemaakt, zowel in poëzie als in het leven, hoewel ik de laatste tijd heb geprobeerd meer met mijn familie samen te werken. Ik geloof echter dat zonder orde of patroon poëzie nutteloos is.

Ik speel veel met taal in mijn gedichten en daar geniet ik van. Ik probeer taal te condenseren, dat wil zeggen, Ik probeer ingewikkeld uit te drukken, maar ik hoop dat echte emoties zo eenvoudig mogelijk zijn. Maar dat betekent niet dat de gedichten eenvoudig zijn, alleen dat ze zo waarheidsgetrouw zijn als ik ze kan maken.

Mijn vroegere gedichten waren droeviger dan mijn gedichten nu zijn, misschien omdat ik ze in verwarring schreef of Toen ik ongelukkig was. Maar ik ben geen melancholisch persoon, integendeel, niemand geniet meer van lachen dan ik.

Er is geen vriend zoals iemand die je kent sinds je vijf was.

de democratie is stervende. We worden geregeerd door anonieme bureaucraten en wellustige puriteinen. ... Denk er eens over na. 'Goed voor mij, maar niet voor jou' is hun filosofie.

Een hobbypaard kan een vermoeiende rit zijn voor niet-enthousiastelingen.

Ik denk dat een dichter, net als een schilder, een ambachtsman moet zijn.

Ik hou niet van poëzie die alleen maar gewelddadige woorden op een doek slaat, als het ware.

Ik ben nu zeventig, nogal blij, echt, dat ik niet zal leven om de verschrikkingen te zien die komen in de 21e eeuw.

Je slaapt met een droom van zomerweer, wakker worden met de trommel van regen-vastgebonden door regen. Niets anders dan druppelzware veren van gras en regenachtige lucht. De plastic tafel op het terras heeft drie poten afgeworpen op weg naar het tuinhek. De bergen hadden het gevoel te verdwijnen. Het is de Keltische temperament-wind, dan torrents, dan wroeging. Glorie stijgt op als een gordijn over ver water. Het oude stonehouse, dat ons door het donker heeft geleid, dokt in een eigen schaduwpoel. Die groeiende scheur in de somberheid is als geluk. Geluk, waar jij en morgen niet op kunnen rekenen.

De geest leidde het lichaam naar de rand van de afgrond. Ze staarden in verlangen naar de naakte afgrond. Als je van me houdt, zei mind, neem dan die stap in de stilte. Als je van me houdt, zei lichaam, draai je om en Besta.

Ik hou van rijmen omdat het gedenkwaardig is, Ik hou van vorm omdat het werken aan een patroon me originele ideeën geeft.

Ik werk heel hard aan al mijn gedichten, maar het grootste deel van het werk bestaat uit het proberen niet te klinken alsof ik had gewerkt. Ik probeer ze zo natuurlijk mogelijk te laten klinken, maar binnen een vrij strikte vorm, die in mijn oren veel te maken heeft met muzikaal ritme en geluid.

Je hebt strafrechtbanken en kinderwelzijnsfunctionarissen die weigeren hun werk te doen en kinderen te beschermen, zodat ze de zaken kunnen verplaatsen naar de familierechtbank waar roofzuchtige professionals een vuile cent kunnen afdraaien van de wreedheden die tegen kinderen zijn begaan.

Ja, ik schrijf vaak gedichten vanuit de geest, maar ik hoop dat ik gevoelens en emoties niet negeer.

Mijn ziel, hoe zal ik je herkennen als we elkaar ontmoeten?

Ik blijf trouw aan Bach, Mozart, Beethoven en Schubert in de muziek en aan Shakespeare en Jane Austen in de literatuur.

Ik schrijf, of schreef, om mezelf situaties uit te leggen die ik anders niet kon oplossen of begrijpen. Meditatie is voor mij heel natuurlijk.

Ik heb een hekel aan literair jargon en gebruik het nooit. Kritiek heeft maar één functie en dat is om lezers te helpen literatuur te lezen en te begrijpen. Het is geen wetenschap, het is een hulpmiddel voor kunst.