Barbara Hepworth beroemde citaten

Ik teken zelden wat ik zie. Ik teken wat ik voel in mijn lichaam.

Op geen enkel moment wil ik in conflict zijn met een man of mannelijke gedachte. Het komt niet in mijn bewustzijn. Kunst is anoniem. Het is niet competitief met mannen. Het is een aanvullende bijdrage.

De natuurlijkheid van het leven... het gevoel van gemeenschap is, denk ik, een zeer belangrijke factor in het leven van een kunstenaar.

Voordat ik begin te snijden moet het idee bijna compleet zijn. Ik zeg 'bijna' omdat het echt belangrijk lijkt dat de beeldhouwer zijn intuïtie laat leiden over de kloof tussen conceptie en realisatie zonder de integriteit van het oorspronkelijke idee in gevaar te brengen; het punt is dat het materiaal vitaliteit heeft - het verzet en stelt eisen...

Ik heb zeer veel inspiratie opgedaan uit het Cornische land-en zeegezicht, de horizontale lijn van de zee en de kwaliteit van licht en kleur die me doet denken aan het mediterrane licht en kleur dat zo iemands gevoel voor vorm opwindt; en ten eerste en ten slotte is er de menselijke figuur die in het land een vrij en bewegend deel wordt van een groter geheel. Deze relatie tussen figuur en landschap is voor mij van vitaal belang. Ik voel het niet in een stad.

Beeldhouwkunst is in de twintigste eeuw een breed ervaringsveld, met vele facetten van symbool en materiaal en individuele kalligrafie. Maar in al deze gevarieerde en opwindende uitbreidingen van onze ervaring komen we altijd terug op het feit dat we mensen zijn van zo 'n en zo' n grootte, biologisch hetzelfde als de primitieve mens, en dat we door tekenen en observeren, of observeren en tekenen, ons lichaam gelijkstellen aan ons landschap.

Wanneer ik word omarmd door land en zeegezicht, teken ik ideeën voor nieuwe sculpturen; nieuwe vormen om aan te raken en rond te lopen, nieuwe mensen om te omarmen, met een nauwkeurigheid van vorm die mensen zonder zicht kunnen vasthouden en realiseren... ... Het is in wezen praktisch en gepassioneerd.

Al mijn vroege herinneringen zijn van vormen en vormen en texturen. Door en over het West Riding landschap met mijn vader in zijn auto, de heuvels waren sculpturen; de wegen definieerden de vorm. Bovenal was er het gevoel van fysiek bewegen over de contouren van volheid en holtes, door holtes en over pieken - voelen, aanraken, zien, door geest en hand en oog. Deze sensatie heeft me nooit verlaten. Ik, de beeldhouwer, ben het landschap. Ik ben de vorm en de holte, de stuwkracht en de contour.

Ik hou van mijn blokken marmer, die zich altijd opstapelen in de tuin als een kudde schapen.

Mijn linkerhand is mijn denkhand. Rechts is slechts een motorhand. Dit houdt de hamer vast. De linkerhand, de denkende hand, moet ontspannen en gevoelig zijn. De ritmes van het denken gaan door de vingers en de greep van deze hand in de steen.

Het is nu gemakkelijk om met mensen te communiceren door middel van abstractie, en vooral in beeldhouwkunst. Omdat het hele lichaam reageert op zijn aanwezigheid, worden mensen zelf een levend deel van het geheel.

De beeldhouwer moet met hartstochtelijke intensiteit zoeken naar het onderliggende principe van de organisatie van Massa en spanning - de Betekenis van gebaar en de structuur van ritme.

Lichamelijke ervaring... is het centrum van de schepping.

Mijn werken zijn een imitatie van mijn eigen verleden en heden.

Halverwege elk werk is men vaak geneigd om op een tangent af te gaan. Als je eenmaal hebt toegegeven, zul je in de verleiding komen om keer op keer toe te geven... Uiteindelijk zou je alleen maar iets Hybrids produceren.

Ik voelde het meest intense plezier in het doorboren van de steen om een abstracte vorm en ruimte te maken; een heel ander gevoel dan dat van het doen met het doel van realisme.

Ik vond dat iemand elke dag wat werk moest doen, zelfs om middernacht, omdat je ofwel professioneel bent of niet.

Men moet volledig gevoelig zijn voor de structuur van het materiaal dat men hanteert. Men moet er in kleine details van uitvoering aan toegeven, misschien het hanteren van het oppervlak of het graan, en men moet het als geheel beheersen.

Ik moet altijd een duidelijk beeld hebben van de vorm van een werk voordat ik begin. Anders is er geen impuls om te creëren.

Ik ben de vorm en ik ben de holte, de stuwkracht en de contour

De Verenigde Naties zijn ons geweten. Als het lukt, is het ons succes. Als het mislukt, is het onze mislukking.