Ernst Mayr beroemde citaten

De geschiedenis van de wetenschap kent tientallen gevallen waarin een onderzoeker in het bezit was van alle belangrijke feiten voor een nieuwe theorie, maar gewoon niet de juiste vragen stelde.

Elke politicus, geestelijke, opvoeder of Arts, kortom iedereen die met menselijke individuen te maken heeft, is verplicht ernstige fouten te maken als hij deze twee grote waarheden van de populatiezoölogie negeert: (1) geen twee individuen zijn gelijk, en (2) zowel omgeving als genetische aanleg leveren een bijdrage aan bijna elke eigenschap.

Ik heb het gevoel dat één soort, de mensheid, niet het recht heeft om uit te roeien.

Het is merkwaardig hoe vaak foutieve theorieën een gunstig effect hebben gehad op bepaalde takken van de wetenschap.

In elke generatie worden nieuwe genpools gegenereerd en evolutie vindt plaats omdat de succesvolle individuen die door deze genpools worden geproduceerd, aanleiding geven tot de volgende generatie.

Waar we ook naar de levende biota kijken-discontinuïteiten komen overweldigend vaak voor-de discontinuïteiten zijn nog opvallender in het fossielenbestand. Nieuwe soorten verschijnen meestal plotseling in het fossielenbestand, niet verbonden met hun voorouders door een reeks tussenproducten.

De verminderde variabiliteit van kleine populaties is niet altijd te wijten aan toevallig genverlies, maar soms aan het feit dat de hele populatie werd gestart door een enkel paar of door een enkel bevrucht vrouwtje. Deze 'stichters' van de bevolking droegen slechts een zeer klein deel van de variabiliteit van de ouderpopulatie met zich mee. Dit "grondleggerprincipe" verklaart soms zelfs de uniformiteit van vrij grote populaties, vooral als ze goed geïsoleerd zijn en dicht bij de grenzen van het verspreidingsgebied van de soort liggen.

Isolatiemechanismen zijn biologische eigenschappen van individuen die het kruisen van populaties die daadwerkelijk of mogelijk sympatrisch zijn, voorkomen.

Ik had keer op keer ontdekt dat de meest afwijkende populatie van een soort - die vaak de rang van soort had bereikt, en af en toe zelfs als een apart geslacht werd geclassificeerd - op een perifere locatie plaatsvond, Ja meestal op de meest geïsoleerde perifere locatie.

In die vroege jaren in New York, toen ik een vreemdeling was in een grote stad, was het gezelschap en later vriendschap die me werd aangeboden in de Linnean Society dat het belangrijkste was in mijn leven.

Twee vormen of soorten zijn sympatrisch, als ze samen voorkomen, dat wil zeggen als hun verspreidingsgebieden overlappen of samenvallen. Twee vormen (of soorten) zijn allapatrisch, als ze niet samen voorkomen, dat wil zeggen als ze elkaar geografisch uitsluiten. De term allopatrisch is vooral nuttig bij het aanduiden van geografische vertegenwoordigers.

Als gevolg hiervan beschreven genetici evolutie eenvoudig als een verandering in genfrequenties in populaties, waarbij ze het feit dat evolutie bestaat uit de twee gelijktijdige maar vrij afzonderlijke verschijnselen van aanpassing en diversificatie volledig negeerden.

Evolutie is dus slechts afhankelijk van bepaalde processen die door Darwin zijn gearticuleerd: variatie en selectie.

Het leven is gewoon de verrijking van het levensproces.

Gezien het feit van evolutie, zou men verwachten dat de fossielen een geleidelijke gestage verandering van voorouderlijke vormen naar de afstammelingen documenteren. Maar dat is niet wat de paleontoloog vindt. In plaats daarvan vindt hij of zij gaten in zowat elke fyletische reeks.

Evolutie is dus slechts afhankelijk van bepaalde processen die door Darwin zijn gearticuleerd: variatie en selectie. Niet langer wordt een vast object getransformeerd, zoals in transformationele evolutie, maar een geheel nieuwe start wordt, om zo te zeggen, gemaakt in elke generatie.

Volgens het concept van transformatieve evolutie, dat Voor het eerst duidelijk werd geformuleerd door Lamarck, bestaat evolutie uit de geleidelijke transformatie van organismen van de ene bestaansvoorwaarde naar de andere.

Het lijkt mij dat Voor Darwin het pulseren van evolutionaire snelheden een strikt verticaal fenomeen was.

Een nieuwe soort ontwikkelt zich als een populatie die geografisch geïsoleerd is geraakt van haar oudersoort tijdens deze periode van isolatie kenmerken verwerft die reproductieve isolatie bevorderen of garanderen wanneer de externe barrières afbreken.

Een soort bestaat uit een groep populaties die elkaar geografisch of ecologisch vervangen en waarvan de naburige populaties integreren of hybridiseren waar ze in contact komen of die daartoe in staat zijn (met een of meer populaties) in gevallen waarin contact wordt verhinderd door geografische of ecologische barrières.

De meest consequente verandering in de kijk van de mens op de wereld, op de levende natuur en op zichzelf kwam met de introductie, over een periode van ongeveer 100 jaar, die pas in de 18e eeuw begon, van het idee van verandering zelf, van verandering in tijdsperioden: in één woord, van evolutie.

Biologie kan worden onderverdeeld in de studie van de naaste oorzaken, de studie van de fysiologische wetenschappen (breed opgevat) en in de studie van de uiteindelijke (evolutionaire) oorzaken, het onderwerp van de natuurgeschiedenis.

Alle interpretaties van een wetenschapper zijn hypothesen, en alle hypothesen zijn voorlopig. Ze moeten voor altijd worden getest en ze moeten worden herzien als ze onbevredigend blijken te zijn. Daarom is een verandering van gedachten bij een wetenschapper, en in het bijzonder bij een grote wetenschapper, niet alleen geen teken van zwakte, maar eerder bewijs voor voortdurende aandacht voor het respectieve probleem en een vermogen om de hypothese steeds opnieuw te testen.

Ik heb de eerlijkheid om te zeggen dat ik atheïst ben. Er is niets dat het idee van een persoonlijke God ondersteunt.

Aan de andere kant geloofden beroemde evolutionisten zoals Dobzhansky vast in een persoonlijke God. Hij zou de hele week als wetenschapper werken en dan op zondag op zijn knieën gaan en tot God bidden. Eerlijk gezegd heb ik het nooit kunnen begrijpen omdat je twee totaal verschillende compartimenten in je hersenen nodig hebt, een die zich bezighoudt met religie en de andere met al het andere.

Evolutie ... is opportunistisch, dus onvoorspelbaar.

Paleontologen waren zich al lang bewust van een schijnbare tegenstrijdigheid tussen Darwins postulaat van gradualisme, bevestigd door het werk van populatiegenetica, en de werkelijke bevindingen van de paleontologie. Het volgen van fyletische lijnen door de tijd leek slechts minimale geleidelijke veranderingen te onthullen, maar geen duidelijk bewijs voor een verandering van een soort in een ander geslacht of voor de geleidelijke oorsprong van een evolutionaire nieuwigheid. Alles wat echt nieuw is, leek altijd vrij abrupt in het fossielenbestand te verschijnen.

Een soort is een reproductieve gemeenschap van populaties die reproductief geïsoleerd zijn van anderen en die een specifieke niche in de natuur inneemt.

Er zijn een aantal kenmerken van soorten en populaties die geen bijzonder selectief voordeel hebben voor een enkel individu in een populatie, maar die van groot voordeel zijn voor de populatie als geheel.

de meeste wetenschappelijke problemen worden veel beter begrepen door hun geschiedenis te bestuderen dan hun logica.

Evolutie als zodanig is niet langer een theorie voor een moderne auteur. Het is evenzeer een feit als dat de aarde om de zon draait.

Het probleem, zoals correct benadrukt door Carl Sagan, is de waarschijnlijkheid van de evolutie van hoge intelligentie en een elektronische beschaving op een bewoonde wereld. Als we eenmaal leven hebben (en het zal bijna zeker heel anders zijn dan het leven op aarde), wat is dan de kans dat het een afstamming met een hoge intelligentie ontwikkelt? Op aarde leidde slechts één van de miljoenen afstammingen van organismen en misschien wel 50 miljard speciatie-gebeurtenissen tot een hoge intelligentie; dit doet me geloven in de volslagen onwaarschijnlijkheid ervan.

Op aarde, van miljoenen afstammingen of organismen en misschien wel 50 miljard speciatie-gebeurtenissen, leidde er maar één tot hoge intelligentie ; dit doet me geloven dat het volkomen onwaarschijnlijk is.

Wetenschappelijke vooruitgang bestaat in de ontwikkeling van nieuwe concepten.

iedereen die schrijft over " Darwins evolutietheorie in het enkelvoud, zonder de theorieën van geleidelijke evolutie, gemeenschappelijke afkomst, soortenvorming en het mechanisme van natuurlijke selectie te scheiden, zal het onderwerp niet bekwaam kunnen bespreken.

Ons begrip van de wereld wordt effectiever bereikt door conceptuele verbeteringen dan door het ontdekken van nieuwe feiten

Definities zijn tijdelijke verbalisaties van concepten, en concepten - vooral moeilijke concepten - worden meestal herhaaldelijk herzien naarmate onze kennis en begrip groeit.

Een ondubbelzinnig standpunt innemen, lijkt mij, is van Grotere heuristische waarde en veel waarschijnlijker om opbouwende kritiek te stimuleren dan om de kwestie te ontwijken.

De belangrijkste nieuwigheid van mijn theorie was de bewering dat de snelste evolutionaire verandering niet plaatsvindt in wijdverspreide, bevolkte soorten, zoals door de meeste genetici wordt beweerd, maar in kleine stichterpopulaties.

Als een dergelijke populatie in een geheel andere fysieke en biotische omgeving leeft, zou ze unieke kansen hebben om nieuwe niches binnen te gaan en nieuwe adaptieve paden te kiezen.

Inderdaad, ik was niet in staat om enig bewijs te vinden van het optreden van een drastische evolutionaire versnelling en genetische reconstructie in wijdverspreide, bevolkte soorten.

Wiskunde is net zo weinig een wetenschap als grammatica een taal is.