Theodosius Dobzhansky beroemde citaten

Niets in de biologie is zinvol, behalve in het licht van de evolutie.

Botst de evolutionaire doctrine met religieus geloof? Dat doet het niet. Het is een blunder om de Heilige Schrift te verwarren met elementaire leerboeken over astronomie, geologie, biologie en antropologie. Alleen als symbolen worden opgevat als wat ze niet bedoeld zijn te betekenen, kunnen er denkbeeldige, onoplosbare conflicten ontstaan. ... de blunder leidt tot godslastering: de Schepper wordt beschuldigd van systematische bedrieglijkheid.

Het lijdt geen twijfel dat het voortbestaan van de mens steeds meer afhankelijk zal blijven van menselijk intellect en technologie. Het is zinloos om te debatteren of dit goed of slecht is. Het punt van geen terugkeer was lang geleden voorbij, voordat iemand wist dat het gebeurde.

Ik ben een creationist en een evolutionist. Evolutie is de scheppingsmethode van God of de natuur. Schepping is geen gebeurtenis die plaatsvond in 4004 voor Christus; het is een proces dat ongeveer 10 miljard jaar geleden begon en nog steeds aan de gang is.

De evolutie van het leven en de evolutionaire oorsprong van de mensheid zijn wetenschappelijk even stevig en volledig vastgesteld als elke historische gebeurtenis die niet door menselijke waarnemers is waargenomen. Elke concessie aan anti-evolutionisten, die suggereert dat er wetenschappelijke redenen zijn om aan de feiten van de evolutie te twijfelen, zou een duidelijke onwaarheid propageren.

Natuurlijke selectie moet worden vervangen door eugenische kunstmatige selectie. Dit idee vormt de kern van eugenetica, de toegepaste wetenschap van menselijke verbetering.

Een ongeluk, een willekeurige verandering, in een delicaat mechanisme kan nauwelijks worden verwacht om het te verbeteren. Door een stok in de machine van je horloge of je radio te steken, zal het zelden beter werken.

Gezien in het licht van de evolutie is biologie misschien intellectueel gezien de meest bevredigende en inspirerende wetenschap. Zonder dat licht wordt het een stapel van uiteenlopende feiten-sommige interessant of nieuwsgierig, maar geen betekenisvol beeld als geheel.

De levende wereld is geen enkele array... verbonden door een ononderbroken reeks intergrades.

Geen bekende menselijke groep... gooi de doden gewoon weg zonder ritueel of ceremonie. In schril contrast hiermee begraaft geen enkel dier dode individuen van zijn eigen soort.

De mens is het enige levende wezen dat een ontwikkeld zelfbewustzijn en doodsbewustzijn heeft.

Hoe meer we weten, hoe beter we beseffen dat onze kennis een klein eiland is te midden van een oceaan van onwetendheid.

Evolutionaire plasticiteit kan alleen worden gekocht tegen de meedogenloze prijs van het voortdurend opofferen van sommige individuen aan de dood door ongunstige mutaties. Het betreuren van deze onvolmaaktheid van de natuur heeft echter geen plaats in een wetenschappelijke behandeling van dit onderwerp.

Wetenschappers hebben vaak een naïef geloof dat als ze maar genoeg feiten over een probleem konden ontdekken, deze feiten zich op de een of andere manier zouden rangschikken in een overtuigende en ware oplossing.

De grondslagen van de populatiegenetica werden voornamelijk gelegd door wiskundige deductie uit de basisvoorwaarden die in de werken van Mendel en Morgan en hun volgelingen zijn vervat. Haldane, Wright en Fisher zijn de pioniers van de populatiegenetica, wier belangrijkste onderzoeksapparatuur papier en inkt was in plaats van microscopen, experimentele velden, Drosophila-flessen of muizenkooien. Hun theoretische biologie op zijn best, en het heeft een leidend licht verschaft voor rigoureuze kwantitatieve experimenten en observatie.

De strenge discipline van de natuur vereist wederzijdse hulp minstens even vaak als oorlogvoering. De sterkste kan ook de zachtste zijn.

Marxisten hebben meer gelijk dan ongelijk als ze beweren dat de problemen die wetenschappers opnemen,. de manier waarop ze ze oplossen, en zelfs de oplossingen die ze geneigd zijn te accepteren, worden bepaald door de intellectuele, sociale en economische omgeving waarin ze leven en werken.

Evolutie als een proces dat altijd heeft plaatsgevonden in de geschiedenis van de aarde kan alleen worden betwijfeld door degenen die onwetend zijn van het bewijs of resistent zijn tegen bewijs, als gevolg van emotionele blokkades of gewoon onverdraagzaamheid.

Geen enkel bewijs is krachtig genoeg om acceptatie te forceren van een conclusie die emotioneel onaangenaam is.

Achteraf gezien had de evolutie als geheel ongetwijfeld een algemene richting, van eenvoudig naar complex, van afhankelijkheid van naar relatieve onafhankelijkheid van de omgeving, naar steeds grotere autonomie van individuen, steeds grotere ontwikkeling van zintuiglijke organen en zenuwstelsel die informatie over de toestand van de omgeving van het organisme overbrengen en verwerken, en tenslotte steeds groter bewustzijn. Je kunt deze richting vooruitgang noemen of met een andere naam.