Brother Lawrence beroemde citaten

God aanbidden in waarheid is hem erkennen voor wie hij is, en onszelf erkennen voor wat we zijn.

Hoe gelukkig zouden we zijn als we de schat konden vinden waarover het Evangelie spreekt; al het andere zou als niets zijn. Omdat het grenzeloos is, hoe meer je ernaar zoekt, hoe groter de rijkdom die je zult vinden; laten we onophoudelijk zoeken en laten we niet stoppen voordat we het gevonden hebben.

Om God te kennen, moeten we vaak aan hem denken; en wanneer we hem gaan liefhebben, zullen we dan ook vaak aan hem denken, want ons hart zal bij onze schat zijn.

Laat je niet ontmoedigen door de weerstand die je zult tegenkomen vanuit je menselijke natuur; je moet tegen je menselijke neigingen ingaan. Vaak zul je in het begin denken dat je tijd verspilt, maar je moet doorgaan, vastberaden zijn en volharden tot de dood, ondanks alle moeilijkheden.

De tijd van het werk verschilt bij mij niet van de tijd van het gebed; en in het lawaai en geklap van mijn keuken, terwijl meerdere personen tegelijkertijd om verschillende dingen roepen, bezit Ik God in dezelfde grote rust alsof ik op mijn knieën zit.

Hef uw hart tot hem op, soms zelfs bij uw maaltijden en wanneer u in gezelschap bent; de geringste herinnering zal altijd voor hem aanvaardbaar zijn. Je hoeft niet heel hard te huilen; hij is dichter bij ons dan wij weten.

Om een gewoonte te maken om voortdurend met GOD te spreken en alles wat we doen naar hem te verwijzen, moeten we ons eerst met enige ijver tot Hem wenden; maar dat we na een beetje zorg zijn liefde innerlijk vinden, ons er zonder enige moeite toe opwinden.

Een beetje verheffen van het hart is voldoende; een beetje gedenken van God, een daad van innerlijke aanbidding zijn gebeden die, hoe kort ook, toch aanvaardbaar zijn voor God.

Er is geen leven in de wereld dat zoeter en aangenamer is dan dat van een voortdurend gesprek met God; alleen degenen die het beoefenen en ervaren, kunnen het begrijpen.

Je hoeft niet heel hard te huilen; hij is dichter bij ons dan we denken.

Ik verdreef alles uit mijn Geest dat in staat was het gevoel van de aanwezigheid van God te bederven.... Ik maak het gewoon mijn zaak om te volharden in zijn heilige aanwezigheid... Mijn ziel heeft een gewoon, stil, geheim gesprek met God gehad.

De meest heilige en noodzakelijke praktijk in ons geestelijk leven is de aanwezigheid van God. Dat betekent voortdurend plezier vinden in zijn goddelijk gezelschap, nederig en liefdevol met hem spreken in alle seizoenen, op elk moment, zonder het gesprek op enige manier te beperken.

We moeten niet moe zijn van het doen van kleine dingen uit liefde voor God, die niet de grootheid van het werk beschouwt, maar de liefde waarmee het wordt uitgevoerd.

Mensen bedenken middelen en methoden om naar Gods liefde te komen, ze leren regels en zetten apparaten op om hen aan die liefde te herinneren, en het lijkt een wereld van problemen om zichzelf in het bewustzijn van Gods aanwezigheid te brengen. Toch kan het zo eenvoudig zijn. Is het niet sneller en gemakkelijker om onze gemeenschappelijke zaken geheel uit liefde voor hem te doen?

God in waarheid aanbidden is verder toegeven dat we volledig tegengesteld aan hem zijn en dat hij bereid is om ons als zichzelf te maken als we dat willen. Wie zal zo onvoorzichtig zijn om zich zelfs voor een ogenblik af te wenden van de eerbied, liefde, dienstbaarheid en voortdurende aanbidding die we hem het meest terecht verschuldigd zijn?

We moeten met God in de grootste eenvoud handelen, open en duidelijk tot hem spreken en zijn hulp in onze zaken smeken.

De wereld lijkt heel weinig voor een ziel die de grootheid van God overweegt.

God gaf ons altijd licht in onze twijfels, toen we geen ander plan hadden dan hem te behagen.

Beperk je niet altijd nauwgezet tot bepaalde regels of bepaalde vormen van toewijding, maar handel met een algemeen vertrouwen in GOD, met liefde en nederigheid.

Laten we vaak denken dat onze enige taak in dit leven is om God te behagen. Misschien is alles behalve dwaasheid en ijdelheid.

Een beetje verheffen van het hart is voldoende; een beetje gedenken van God, een innerlijke daad van aanbidding, ook al wordt het gedaan op de Mars en met het zwaard in de hand, zijn gebeden die, hoe kort ze ook zijn, toch God zeer behagen, en verre van een soldaat zijn moed te laten verliezen bij de gevaarlijkste gelegenheden, het te versterken. Laat hem dan zoveel mogelijk aan God denken, zodat hij geleidelijk aan deze kleine, maar heilige oefening zal wennen; niemand zal het opmerken en niets is gemakkelijker dan deze kleine daden van innerlijke aanbidding overdag vaak te herhalen.

Denk vaak aan God, overdag, ' s nachts, in je zaken en zelfs in je afleidingen. Hij is altijd dicht bij je en bij je; laat hem niet alleen.

GOD zal niet toestaan dat een ziel die geheel aan hem toegewijd wil zijn, andere genoegens dan met hem neemt: dat is meer dan redelijk.

Dat we onszelf moeten vestigen in een gevoel van Gods aanwezigheid, door voortdurend met hem te praten. Dat het een schande was om zijn gesprek te beëindigen, om te denken aan kleinigheden en dwaasheid.

Dat alle dingen mogelijk zijn voor hem die gelooft, dat ze minder moeilijk zijn voor hem die hoopt, ze gemakkelijker zijn voor hem die liefheeft, en nog gemakkelijker voor hem die volhardt in de beoefening van deze drie deugden.

God aanbidden is toegeven dat we volledig tegengesteld aan hem zijn en dat hij bereid is om ons als zichzelf te maken.

We moeten onze zaken getrouw doen, zonder problemen of onrust, onze denkgeest mild en met rust aan God herinneren, zo vaak als we merken dat hij van hem afdwaalt.

Dat wij ons aan GOD moeten overgeven, zowel met betrekking tot de stoffelijke als de geestelijke dingen, en onze voldoening alleen zoeken in de vervulling van zijn wil, of hij ons nu leidt door lijden of door troost, want allen zouden gelijk zijn aan een ziel die werkelijk is neergelegd

Onze enige taak is om van God te houden en onszelf te verheugen in God.

Er is geen mooiere manier van leven in de wereld dan voortdurende gemeenschap met God.

Veel dingen zijn mogelijk voor de persoon die hoop heeft. Nog meer is mogelijk voor de persoon die geloof heeft. En nog meer is mogelijk voor de persoon die weet hoe lief te hebben. Maar alles is mogelijk voor de persoon die alle drie de deugden beoefent.

Er is geen grotere levensstijl en geen groter geluk dan dat van een voortdurend gesprek met God.

Ik verlang alleen naar hem en wil helemaal van hem zijn.

Het is niet nodig om grote dingen te doen. Ik draai mijn kleine omelet in de pan uit liefde voor God.

Leegte is dat wat ons bevrijdt van religiositeit en ons naar ware spiritualiteit leidt.

Ik heb alle bijzondere vormen van devotie, alle gebedstechnieken verlaten. Mijn enige gebedsoefening is aandacht. Ik voer een gewoon, stil en geheim gesprek met God dat me vervult met overweldigende vreugde.

Dat wij alleen GOD moeten erkennen die intiem met ons aanwezig is, ons elk ogenblik tot hem richten, opdat wij zijn hulp mogen smeken voor het kennen van zijn wil in twijfelachtige dingen, en voor het juist uitvoeren van die dingen die wij duidelijk zien dat hij van ons verlangt, hen aan hem aanbieden voordat wij ze doen, en Hem danken wanneer wij dat gedaan hebben.

Ik heb alle vormen van devotie opgegeven en gebeden ingesteld, behalve die waartoe mijn staat mij verplicht. En ik maak er alleen maar mijn zaak van om te volharden in zijn heilige tegenwoordigheid, waarin ik mezelf houd door een eenvoudige aandacht en een algemene liefdevolle achting voor GOD, die ik een werkelijke tegenwoordigheid van GOD kan noemen, of, beter gezegd, een gewoon, stil en geheim gesprek van de ziel met GOD, dat mij vaak vreugde en vervoeringen innerlijk en soms ook uiterlijk veroorzaakt, zo groot dat ik gedwongen ben middelen te gebruiken om ze te matigen en hun verschijning aan anderen te voorkomen.

God zoals wij Hem dienen te aanbidden. God is Geest, dus moeten we Hem aanbidden in geest en waarheid, dat wil zeggen, door een nederige en ware aanbidding van geest in de diepte en het centrum van onze ziel.

Het doel dat we onszelf moeten voorstellen is om in dit leven de meest volmaakte aanbidders van God te worden die we mogelijk kunnen zijn, zoals we hopen te zijn tot in alle eeuwigheid.

Ik kan me niet voorstellen hoe religieuze personen tevreden kunnen leven zonder de praktijk van de aanwezigheid van GOD. Van mijn kant houd ik mezelf teruggetrokken met hem in de diepte van het centrum van mijn ziel zoveel als ik kan; en terwijl ik zo bij hem ben, vrees ik niets; maar het minste zich van hem afkeren is ondraaglijk.

Hij vraagt niet veel van ons, slechts een gedachte aan hem van tijd tot tijd, een kleine daad van aanbidding, soms om Zijn genade te vragen, soms om hem Uw lijden aan te bieden, op andere momenten om hem te bedanken voor de genaden, verleden en heden, die hij u heeft geschonken, te midden van uw problemen om zo vaak mogelijk troost in hem te vinden. Hef je hart naar hem op tijdens je maaltijden en in gezelschap; de geringste herinnering zal altijd het meest aangenaam voor hem zijn. Je hoeft niet heel hard te schreeuwen; hij is dichter bij ons dan we denken.

O mijn God, daar gij met mij zijt en ik nu, in gehoorzaamheid aan uw geboden, mijn geest op deze uiterlijke dingen moet toepassen, smeek ik u mij de genade te verlenen om in uw tegenwoordigheid te blijven; en daartoe doe gij Mij voorspoedig met uw hulp, ontvang al mijn werken en bezit al mijn genegenheden."(Bro. Lawrence smeekte hem om Zijn genade en bood hem al zijn daden aan).

Het is mogelijk voor ons om te leven in de zin van de aanwezigheid van de Heer, zelfs onder de moeilijkste omstandigheden. Als u en ik tijdens dit leven van de vrede van het paradijs willen genieten, moeten we wennen aan een vertrouwd, nederig en zeer liefdevol gesprek met de Heer Jezus.

We moeten onszelf stevig vastzetten in de aanwezigheid van God door voortdurend met hem te praten...we moeten onze ziel voeden met een verheven opvatting van God en daaruit grote vreugde putten in het zijn. We moeten het leven in ons geloof plaatsen. We moeten onszelf volkomen aan God geven in zuivere verlatenheid, zowel in tijdelijke als geestelijke zaken, en tevredenheid vinden in het doen van zijn wil,of hij ons nu door lijden of troost leidt.

Hoe meer volmaaktheid een ziel nastreeft, hoe afhankelijker zij is van Goddelijke Genade.

Als ik verantwoordelijk zou zijn voor het leiden van zielen, zou ik er bij iedereen op aandringen zich bewust te zijn van Gods voortdurende aanwezigheid, al is zijn aanwezigheid om geen andere reden dan een genot voor onze ziel en geest.

De ergste kwellingen lijken nooit ondraaglijk, maar wanneer we ze in het verkeerde licht zien; wanneer we ze zien in de hand van God, die ze uitdeelt; wanneer we weten dat het onze liefdevolle Vader is die ons vernedert en bedroeft; ons lijden zal zijn bitterheid verliezen en zelfs een kwestie van troost worden.

Een manier om de geest gemakkelijk te herinneren in de tijd van gebed, en het meer in rust te bewaren, is om het niet te ver te laten dwalen op andere momenten. Je moet het strikt houden in de aanwezigheid van God; en als je gewend bent om vaak aan hem te denken, zul je het gemakkelijk vinden om je geest kalm te houden in de tijd van gebed, of op zijn minst om het te herinneren van zijn omzwervingen.

Dat wij eens en voor altijd ons hele vertrouwen op GOD moeten stellen en ons volledig aan hem moeten overgeven, opdat Hij ons niet zou misleiden.