Gregory Palamas beroemde citaten

De Heer is gekomen om vuur op de aarde te zenden (vgl. Lk. 12,49), en door deelname aan dit vuur maakt hij niet alleen de menselijke substantie die hij ter wille van ons heeft aangenomen, goddelijk, maar elke persoon die de Gemeenschap met hem waardig wordt bevonden.

Zelfs als je lichaam niets doet, kan zonde actief zijn in je geest. Wanneer uw ziel innerlijk de aanval van de boze afweert door middel van gebed, aandacht, herinnering aan de dood, goddelijk verdriet en rouw, neemt ook het lichaam zijn deel van heiligheid, nadat het vrij is geworden van kwade daden. Dit is wat de Heer bedoelde door te zeggen dat iemand die de buitenkant van de beker reinigt, de binnenkant niet heeft gereinigd, maar de binnenkant reinigt en de hele beker zal schoon zijn

... de passie voor Populariteit brengt zo ' n schade toe aan degenen die het beheerst dat het het geloof zelf schipbreuk berokkent. Onze Heer bevestigt dit wanneer hij zegt: "Hoe kunnen jullie in Mij geloven als jullie eer van elkaar ontvangen en niet de eer zoeken die van de enige God komt?"(zie Jn. 5:44).

Omdat God geen lichaam heeft, is hij nergens, maar als God is hij overal. Als er een berg, een plaats of een deel van de schepping zou zijn waar God niet was, dan zou hij op de een of andere manier worden omschreven. Dus hij is overal en in alles. Op welke manier is dit zo? Zit hij niet in elk deel, maar in het geheel? Nee, want dan zou dat een lichaam zijn. Hij omvat en omvat alles, en is zelf overal en ook boven alles, aanbeden door ware aanbidders in zijn geest en waarheid.

...als iemand met geloof naar de mystieke tafel kijkt en het brood des levens erop geplaatst, ziet hij de persoon van het Woord van God, die vlees geworden is om ons wil en onder ons heeft gewoond (Johannes 1:14). Als hij zichzelf een waardige ontvanger toont, zal hij hem niet alleen zien, maar ook een deelgenoot van hem worden, hem ontvangen om in hem te wonen en vervuld te worden met zijn goddelijke genade.

... we worstelen met deze 'wet der zonde' (Rom. 8:2) en het uit ons lichaam te verdrijven, in zijn plaats de bewaking van het intellect te vestigen. Door deze bewaking schrijven we voor wat geschikt is voor elk vermogen van de ziel en elk lid van het lichaam. Voor de zintuigen schrijven we voor waar ze rekening mee moeten houden en in hoeverre ze dat moeten doen, en deze uitoefening van de geestelijke wet wordt zelfbeheersing genoemd.

Als... we kiezen voor de dood in plaats van het ware leven, God neemt de kracht die hij ons gaf niet weg. En niet alleen neemt hij het niet weg, maar hij herinnert ons er steeds weer aan. Van de dageraad tot de schemering van het leven? Want inderdaad, niemand kan tot Christus komen, zoals hij zelf in de evangeliën heeft gezegd, tenzij de vader hem trekt (vgl. Jn. 6:44).

Als je iets geurig op brandende kolen zet, motiveer je degenen die naderen om weer terug te komen en in de buurt te blijven, maar als je in plaats daarvan iets aantrekt met een onaangename, onderdrukkende geur, stoot je ze af en jaag je ze weg. Het is hetzelfde met de geest. Als je aandacht bezig is met wat heilig is, maak je jezelf waardig om door God bezocht te worden, aangezien dit de zoete geur is waarvan God geur vangt. Aan de andere kant, als je kwade, vuile en aardse gedachten in je koestert, verwijder je jezelf van Gods toezicht en maak je jezelf helaas zijn afkeer waardig.

Het is zinloos voor iemand om te zeggen dat hij geloof in God heeft als hij niet de werken heeft die met geloof gepaard gaan. Wat voor nut hadden hun lampen voor de dwaze maagden die geen olie hadden (Mt. 25:1-13), namelijk daden van liefde en mededogen?

Gebed verandert van smeekbede in dankzegging, en meditatie over de goddelijke waarheden van het geloof vervult het hart met een gevoel van jubel en onberispelijke hoop. Deze hoop is een voorproefje van toekomstige zegeningen, waarvan de ziel zelfs nu directe ervaring ontvangt, en zo komt zij ten dele de overtreffende rijkdom van Gods milddadigheid te weten, in overeenstemming met de woorden van de Psalmist: 'proef en weet dat de Heer overvloedig is' (Ps. 34:8). Want Hij is de jubel van de rechtvaardigen, de vreugde van de oprechten, de blijdschap van de nederigen, en de troost van hen die om hem treuren.

De herdenking van Christus ' reddende lijden is nabij, en het nieuwe, grote geestelijke Pascha, dat de beloning is voor passies en het voorspel van de komende wereld. Lazarus verkondigt het van tevoren door terug te komen uit de diepten van de Hades en op de vierde dag uit de dood op te staan, alleen door de stem en het bevel van God, die macht heeft over leven en dood (vgl. Jn. 11:1-45).

...de wijze voorzienigheid van God bestelt onze zaken op veel verschillende manieren en schenkt liefdevol aan ieder van ons wat geschikt en nuttig is, zowel voor deugdzame daden als voor de mysteries van het geloof.

De genade komt onmiddellijk om sommigen van hen te ontmoeten die ernaar streven, en geeft hen de zekerheid van het onderpand van hun erfenis (vgl. Eph. 1:14), hen de beloofde prijzen te laten proeven, alsof zij een liefdevolle hand uitstrekken om hen te verwelkomen en hen te zalven voor verdere strijd. Bij anderen wacht grace echter op het einde van de strijd en bereidt voor hen ook de kroon van het geduld voor. Zoals een van de Goddragende vaders zegt: "sommigen ontvangen Heilige beloningen vóór hun arbeid, sommigen tijdens de arbeid en sommigen wanneer zij vertrekken" (Johannes Climacus).

... het kruis van de Heer onthult de hele bedeling van zijn komst in het vlees en bevat daarin het hele mysterie van deze bedeling. Het strekt zich uit in alle richtingen en omvat alles boven, onder, rond en tussen? De Heer zelf, toen hij het kruis ging beklimmen, verwees er openlijk naar als zijn verheffing en zijn heerlijkheid (Joh. 3:14-15). En hij kondigde aan dat wanneer hij wederkwam en zich openbaarde, dit teken van de Zoon des Mensen met kracht en grote heerlijkheid zou komen (Mt. 24:30).

Het leven van de ziel is eenheid met God, zoals het leven van het lichaam eenheid is met de ziel. Zoals de ziel van God werd gescheiden en stierf als gevolg van de overtreding van het gebod, zo wordt zij door gehoorzaamheid aan het gebod opnieuw verenigd met God en wordt zij levend gemaakt. Daarom zegt de Heer in de evangeliën: "de woorden die ik tot u spreek zijn geest en leven" (Joh. 6:63).

... we kunnen zowel zien dat liefde voor God voortkomt uit de deugden als dat deugden uit liefde worden geboren. Daarom zei De Heer op een bepaald punt in de evangeliën: "hij die mijn geboden heeft en ze bewaart, is degene die Mij liefheeft" (Joh. 14,21), en op een ander punt: "wie Mij liefheeft, zal mijn geboden onderhouden" (vgl. Jn. 14:23).

... we gedenken elk van de heiligen met hymnen en passende lofzangen, hoeveel te meer moeten we de herinnering aan Petrus en Paulus, de Opperste leiders van de vooraanstaande groep van de apostelen, vieren? Zij zijn de vaders en gidsen van alle christenen: apostelen, martelaren, Heilige asceten, priesters, hiërarchen, herders en leraren. Als hoofdherders en meesterbouwers van onze gemeenschappelijke goddelijkheid en deugd, verzorgen en onderwijzen zij ons allen, als lichten in de wereld, die het woord des levens vasthouden.

Je moet in het geheim geven van wat je hebt aan de behoeftigen, zodat je van God, die in het geheim ziet, honderd keer meer ontvangt, evenals het eeuwige leven in de toekomende eeuw (vgl. Mt. 6: 4; Mk. 10:30).

We weten dat het gebed op zichzelf ons niet kan redden, maar het uitvoeren voordat God het kan. Want wanneer de ogen van de Heer op ons zijn, heiligt hij ons, zoals de zon alles verwarmt waarop zij schijnt.

Door de val werd onze natuur ontdaan van goddelijke verlichting en schittering. Maar de Logos van God had medelijden met onze misvorming, en in zijn mededogen nam hij onze natuur op zich. Op Tabor manifesteerde hij het aan zijn uitverkoren discipelen, opnieuw zeer briljant gekleed. Hij toonde wat we eens waren en wat we in het komende tijdperk door Hem zullen worden als we ervoor kiezen om ons huidige leven te leven, voor zover mogelijk, in overeenstemming met zijn wegen.

Het licht van Christus verlicht alles,

Laat niemand van jullie een onvruchtbare en vruchteloze ziel hebben. Laat niemand liefdeloos of ontvankelijk zijn voor het geestelijke zaad. Moge ieder van u het hemelse zaad, het woord van redding vgl. Lk. 8:11), en breng het door uw eigen inspanningen tot volmaaktheid als een hemels werk en vrucht die God welgevallig is. Laat niemand een begin maken van een goed werk dat geen vrucht tot volmaaktheid brengt (vgl. Lk. 8:14), noch zijn geloof in Christus alleen met zijn tong verkondigen.

...elke dag moeten we ontzag voor hem hebben, zoals hij met ons is, en doen wat hem behaagt. Als we hem nu niet met onze fysieke ogen kunnen waarnemen, kunnen we, als we waakzaam zijn, hem voortdurend zien met de ogen van ons begrip, en hem niet alleen zien, maar grote voordelen van hem plukken. Dit visioen vernietigt alle zonde, vernietigt alle kwaad en verdrijft al het slechte. Het geeft geboorte aan zuiverheid en passiviteit, en schenkt eeuwig leven.

Het licht van de Transfiguratie van de Heer ontstaat niet of houdt niet op te zijn, noch is het beperkt of waarneembaar voor de zintuigen, ook al werd het voor een korte tijd op de smalle bergtop door menselijke ogen gezien. Integendeel, op dat moment 'gingen' de ingewijde discipelen van de Heer, zoals ons is geleerd, 'van vlees naar geest' door de transformatie van hun zinnen, die de Geest in hen gewrocht heeft, en zo zagen ze dat onuitsprekelijke licht, wanneer en zoveel als de kracht van de Heilige Geest hun daartoe verleende.

...degenen die door de naam van Christus worden genoemd, moeten hun leven ordenen. Zij moeten volharden in gebeden en smekingen en, in navolging van de engelen, hun ogen naar de meester boven de hemelen laten opheffen, hem loven en zegenen met onberispelijk gedrag en wachten op zijn mystieke komst. Zoals de Psalmist tegen hem zegt: 'Ik zal zingen en mij verstandig gedragen op een volmaakte manier. Wanneer zult gij tot Mij komen?"(Ps. 101:2).

We beginnen... imitatie van Christus met de Heilige Doop, die de begrafenis en opstanding van de Heer symboliseert. Een deugdzaam leven en gedrag in overeenstemming met het Evangelie vormen het tussenstadium, en de volmaaktheid ervan is de overwinning door geestelijke strijd tegen de hartstochten, die pijnloos, onverwoestbaar, hemels leven voortbrengt.

De discipelen aanbaden de Allerhoogste Heer die uit de hemel was neergedaald, de aarde in de hemel had gemaakt en weer was opgeklommen vanwaar hij kwam, nadat hij de dingen beneden met de dingen boven had verenigd en één kerk had gevormd, tegelijkertijd hemels en aards, tot heerlijkheid van zijn liefde voor de mensheid.

...de genade van de geest neemt bezit van de Stille ziel en geeft haar een voorproefje van de onuitsprekelijke goede dingen die komen, die geen hartstochtelijk en nalatig oog heeft gezien, noch oor heeft gehoord, noch in het hart van zo ' n mens zijn binnengekomen (vgl. I Cor. 2:9). Deze smaak is het onderpand van deze goede dingen, en het hart dat deze beloften aanvaardt, wordt geestelijk en ontvangt de zekerheid van zijn redding.

"Ik ben bang dat God deze mannen heeft gezonden om de wereld te verwoesten."

Laat niemand uit luiheid of voortdurende wereldse bezigheden deze heilige zondagsbijeenkomsten missen, die God zelf aan ons heeft doorgegeven, opdat hij niet terecht door God wordt verlaten... Als je wordt vastgehouden en niet aanwezig bent bij één gelegenheid, maak het dan de volgende keer goed en breng jezelf naar de Kerk van Christus. Anders kunt u onbezorgd blijven, lijden aan ongeloof in uw ziel vanwege daden of woorden, en nalaten om Christus ' operatie te benaderen om te ontvangen... Heilige genezing.

De hemelse Vader die wij aanbidden is de vader van de waarheid, namelijk van de eniggeboren Zoon, en heeft de geest van Waarheid, de Heilige Geest, en zij die hem in deze twee aanbidden, doen dat omdat zij in deze personen geloven en door hen handelen. Want de apostel zegt ons dat wij door de geest aanbidden en bidden (vgl. ROM. 8:26), en Gods eniggeboren Zoon zegt: 'Niemand komt tot de Vader dan door mij' (Johannes 14: 6).

Terwijl hij alleen bij de bron zat, 'kwam er een vrouw uit Samaria om water te putten' (Johannes 4:7). Als mens had de Heer dorst en zag hij dat iemand die van nature dorst had, kwam om haar dorst te lessen. Maar als God zag hij ook dat haar hart dorstte naar het water des Heils, hoewel zij hem niet kende die het haar kon geven. Dus haastte hij zich om zich te openbaren aan haar verlangende ziel, want, zoals geschreven staat, hij verlangt zelf naar hen die naar hem verlangen (vgl. Ps. 9:10; Spr. 7:15).

Als... God heeft Christus in hoge mate verhoogd omdat hij zichzelf vernederd heeft, oneer heeft geleden, verzocht werd en een schandelijk kruis en dood heeft doorstaan omwille van ons, hoe zal hij ons redden, verheerlijken en verheffen als we niet voor nederigheid kiezen, noch liefde tonen aan onze medemensen, noch onze ziel winnen door verleiding te verdragen (vgl. Lk. 21:19), noch volg de reddende gids door de 'nauwe poort' en langs de 'smalle weg' die naar het eeuwige leven leidt (Mt. 7:14)? Daartoe zijn wij geroepen, zegt stamapostel Petrus, 'omdat Christus ook voor ons heeft geleden en ons een voorbeeld heeft nagelaten om zijn voetstappen te volgen' (1 Petr. 2:21).

...redelijke natuur heeft een vrije wil en kan zich vrijwillig tot het goede of het kwade wenden. Of ze hechten zich aan Gods wil, wat resulteert in hun voortdurende vooruitgang, verbetering en vooruitgang, of ze verzetten zich tegen Gods wil, worden terecht onderworpen aan wat hij toestaat, en zinken ellendig van kwaad naar erger.

...engel... ze worden altijd gevuld met licht, worden steeds stralender en maken gezegend gebruik van hun natuurlijke vermogen om te veranderen. Ze dansen van vreugde rond het eerste licht, kijken voortdurend naar hem en worden rechtstreeks door hem verlicht, terwijl ze onvermoeibaar de lofzangen van de bron van licht zingen en, als dienaren van licht, verlichtende genade overbrengen aan die lagere wezens die verlicht worden.

Als we een lang leven willen, moeten we dan geen rekening houden met het eeuwige leven? Als wij verlangen naar een koninkrijk dat, hoe duurzaam ook, een einde heeft, en glorie en vreugde die, hoe groot ze ook zijn, zullen vervagen, en rijkdom die met dit huidige leven zal vergaan, en wij werken ter wille van zulke dingen; zouden wij dan niet het Koninkrijk, glorie, vreugde en rijkdom zoeken die, naast alles overtreffend, onverwoestbaar en eindeloos zijn, en zouden wij niet een kleine dwang moeten verdragen om het te beërven?

...we zijn niet zonder hoop op redding, noch is het helemaal niet het juiste moment voor ons om te wanhopen. Heel ons leven is een tijd van berouw, want God 'verlangt niet naar de dood van de zondaar', zoals geschreven staat, 'maar dat de goddeloze zich bekeert van zijn weg en leeft' (vgl. Ez. 33:11 LXX). Want als er geen hoop was om terug te keren, waarom zou de dood niet onmiddellijk op ongehoorzaamheid zijn gevolgd, en waarom zouden we niet van het leven worden beroofd zodra we zondigen? Want waar hoop is om terug te keren, is er geen ruimte voor wanhoop.

Wanneer we onvergankelijk en onsterfelijk worden en de gezegende staat van overeenstemming met Christus bereiken, zullen we altijd bij de Heer zijn en vervulling vinden in de zuiverste contemplaties van zijn zichtbare theofanie die ons zal verlichten met zijn meest schitterende stralen, net zoals het de discipelen verlichtte ten tijde van de meest goddelijke Transfiguratie. Dit is het licht van God, zoals Johannes in zijn openbaring heeft gezegd (Openbaring 22:5), en dat is de mening van alle heiligen.

Maria droeg naar behoren de naam van maagd en bezat ten volle alle eigenschappen van zuiverheid. Ze was een maagd in zowel lichaam als ziel, en hield alle krachten van haar ziel en haar lichamelijke zintuigen ver boven elke verontreiniging. Dit deed ze met gezag, standvastig, beslissend en volkomen onschendbaar te allen tijde, zoals een gesloten poort de schat binnenin bewaart en een verzegeld boek verborgen houdt voor het zicht wat binnenin geschreven is. De Schrift zegt over haar: "Dit is het verzegelde boek" (vgl. Openbaring 5: 1-6: 1; Dan. 12: 4) en "deze poort zal gesloten worden, en niemand zal erdoor binnengaan"(Ezech. 44:2).

Verlost worden van lichamelijke zonden is niet genoeg; we moeten ook de innerlijke energie reinigen die in onze ziel woont. Want uit ons hart 'komen boze gedachten voort, overspel, hoererijen, moorden, diefstallen, hebzucht' (Mc. 7:21) en zo verder ? dat is wat mensen motiveert.

"Nu zijn wij zonen van God." Dat is het uitgangspunt van adoptie. Maar het is nog niet geopenbaard, wat wij zullen zijn; maar wij weten, dat, wanneer hij zal verschijnen, wij Hem gelijk zullen zijn; want wij zullen hem zien, gelijk Hij is. 3:2). Dit is de volmaaktheid van de aanneming van zonen en de vernieuwing die God ons in Christus heeft geschonken, en waarvan Johannes in zijn evangelie zegt: "Christus heeft macht gegeven om kinderen van God te worden, ja, aan hen die in zijn naam geloven, die niet uit bloed, noch uit de wil van het vlees, noch uit de wil van de mens, maar uit God geboren zijn" (Joh. 1:12-13).

Het herstel van geestelijk zicht en de genezing van lichamelijke blindheid hebben veel gemeen. Sommigen van hen wier lichamelijke ogen blind waren, ontvingen onmiddellijk hun gezichtsvermogen, zoals de man die hoorde en onmiddellijk zag en genezen werd (Luk. 18:35-43). Anderen kregen geleidelijk hun gezichtsvermogen terug, zoals in het geval van de man, die, voordat hij volledig genezen was, zei: 'Ik zie mensen als bomen, wandelend' (Mc. 8:22-26). Hetzelfde geldt voor hen wiens geestelijke ogen genezen zijn. Terwijl sommigen onmiddellijk herstellen? worden anderen in fasen genezen?

Iedereen die in hoererij, overspel of enige andere dergelijke lichamelijke onreinheid is gevallen, moet afzien van deze weerzinwekkende vuiligheid en zich reinigen door biecht, tranen, vasten en dergelijke. Want God oordeelt onberouwvolle hoereerders en overspelers. Hij veroordeelt hen, ontslaat hen en stuurt hen naar de hel, het onuitblusbare vuur en andere nooit eindigende straffen, zeggende: "Laat de onreine en vervloekten worden weggenomen, opdat zij de heerlijkheid van de Heer niet zien en genieten" (vgl. Isa. 26: 10 LXX).

"Ga naar mijn broeders en zeg tot hen: Ik vaar op tot mijn vader en uw vader, en tot mijn God en uw God" (Joh. 20:!7). Hij is Onze Vader uit genade door de geest van de aanneming (Rom. 8:15), maar zijn vader van nature vanwege zijn goddelijkheid. Evenzo is hij onze God als de Schepper van onze menselijke natuur, maar zijn God vanwege de bedeling waardoor hij mens werd. Hij maakte dit onderscheid zodat we het verschil konden begrijpen.

Als iemand van de ene brandende lamp een andere aansteekt, dan een andere van die lamp, enzovoort in opeenvolging, heeft hij voortdurend licht. Op dezelfde manier wordt door de apostelen die hun opvolgers ordenen, en deze opvolgers die anderen ordenen, enzovoort, de genade van de Heilige Geest doorgegeven door alle generaties en verlicht allen die hun geestelijke herders en leraren gehoorzamen.

...hoewel verdeeld in zijn verschillende krachten en energieën, is de Heilige Geest in elk van zijn werken geheel aanwezig en actief, ondeelbaar verdeeld, deelachtig terwijl hij compleet blijft, zoals de zonnestraal.

...de nacht bezeten ons en de schaduw van de dood omringde ons, want we waren in zonde gevallen en verloren de kracht van het zicht die van ons was door Gods genade en waardoor we in staat waren om het licht waar te nemen dat het ware leven schenkt. Nacht en dood waren over onze menselijke natuur uitgestort, niet vanwege enige verandering in het ware licht, maar omdat we ons hadden afgekeerd en geen enkele neiging meer hadden tot het levendragende licht. In de laatste tijden echter heeft de gever van eeuwig licht en bron van waarachtig leven genade over ons gehad.

... wanneer Christus, de bruidegom van zuivere zielen, mystiek Verenigd is met elke ziel, geeft hij de Vader gelegenheid om zich hierover te verheugen als op een bruiloft. Het is Christus zelf die zegt: "vreugde zal in de hemel zijn over één zondaar die berouw heeft" (LC. 15:7). Want vreugde is volgens de apostel de vrucht van de Heilige Geest (Gal. 5:22), die door bekering degenen die in berouw leven, tot Christus terugbrengt en hen met hem verenigt. En deze vreugde omvat zowel de mensen in de hemel als de godvruchtige mensen op aarde. Daarom is er vreugde in de hemel over één berouwvolle zondaar.

[Onze Heer Jezus Christus] was... naar de hemel (Luk. 24:50-51). Met een stralende wolk als wagen steeg hij op in heerlijkheid (vgl. Handelingen 1:9), ging het Heilige der Heiligen binnen dat niet door handen was gemaakt en ging zitten aan de rechterhand van de hemelse Majesteit, waardoor onze menselijke substantie zijn eigen troon en goddelijkheid deelde.