Sarah Addison Allen beroemde citaten

Geluk is een risico. Als je niet een beetje bang bent, dan doe je het niet goed.

Boeken kunnen bezitterig zijn, toch? Je loopt rond in een boekhandel en een bepaalde zal naar je springen, alsof hij er zelf naartoe is verhuisd, alleen maar om je aandacht te trekken. Soms verandert wat erin zit je leven, maar soms hoef je het niet eens te lezen. Soms is het een troost om gewoon een boek in de buurt te hebben. Veel van deze boeken hebben niet eens hun ruggen gebarsten. Waarom koop je boeken die je niet eens leest?'vraagt onze dochter ons. Dat is alsof je iemand die alleen woont vraagt waarom ze een kat hebben gekocht. Voor gezelschap, natuurlijk.

Elk leven heeft een beetje ruimte nodig. Het laat ruimte voor goede dingen om erin te komen.

Het lot belooft je nooit alles vooraf te vertellen. Je wordt niet altijd de weg in het leven getoond die je zou moeten nemen. Maar als er één ding was dat ze de afgelopen weken had geleerd, was het dat je soms, als je echt geluk hebt, iemand ontmoet met een kaart.

Ik weet alleen niet waar thuis is. Er is een belofte van geluk daarbuiten. Ik weet het. Ik voel het zelfs soms. Maar het is als het achtervolgen van de maan - net als ik denk dat ik het heb, verdwijnt het in de horizon. Ik rouw en probeer verder te gaan, maar dan komt het verdomde ding de volgende nacht terug, waardoor ik hoop het opnieuw te vangen.

We zijn verbonden, als vrouwen. Het is net een spinnenweb. Als een deel van dat web trilt, als er problemen zijn, weten we het allemaal, maar meestal zijn we gewoon te bang, of egoïstisch, of onzeker om te helpen. Maar als we elkaar niet helpen, wie dan wel?

Koffie, had ze ontdekt, was verbonden met allerlei herinneringen, verschillend voor elke persoon. Zondagochtend, vriendelijke borrels, een favoriete grootvader die al lang weg is, de AA-bijeenkomst die hun leven heeft gered. Koffie betekent iets voor mensen. De meesten vonden hun leven ellendig zonder. Koffie was net als liefde op die manier. En omdat Rachel in liefde geloofde, geloofde ze ook in koffie.

Ze had nooit gedacht dat ze goed was in het maken van vrienden. Maar misschien probeerde ze gewoon vrienden te zijn met de verkeerde mensen.

Ik moest stoppen met zijn wat iedereen dacht dat ik was.

De volgende ochtend werd het helder en zoet,als lintsnoep.

Ik denk dat de hemel zal zijn als een eerste kus.

Sneeuwbuien begonnen te vallen en ze draaiden rond de benen van mensen als huiskatten. Het was magisch, deze sneeuwbol wereld.

Hoe we de wereld zien veranderen de hele tijd. Het hangt allemaal af van ons humeur.

Nadat je een boek hebt gelezen, gaat het verhaal nog steeds door in je hoofd. Je kunt het begin nooit veranderen. Maar je kunt altijd het einde veranderen.

Ze zag eruit als de herfst, toen de bladeren omdraaiden en de vruchten rijp werden.

Ze was zo Zuidelijk dat ze tranen huilde die rechtstreeks uit de Mississippi kwamen, en ze rook altijd zwak naar katoenhout en perziken.

Mijn schrijfproces is heel organisch. Ik begin met een idee. Ik heb het verhaal en de cast. Maar dan ga ik zitten om te schrijven, en dingen veranderen.

Mensen zeggen altijd dat het leven te kort is voor spijt. Maar de waarheid is, het is te lang.

Haar grootmoeder vertelde haar altijd dat een roze hemel betekende dat iemand in de verte verliefd was geworden . . . .

Mensen passen zich aan. Mensen veranderen. Je kunt groeien waar je geplant bent.

Ze wist hoe het voelde om voor iemand te staan en hen te vragen van je te houden, om te proberen ze naar je toe te trekken door de pure kracht van je verlangen, een kracht die zo sterk was dat het voelde alsof je er aan zou sterven.

Toen ze ze zag, besefte ze dat ze zoveel zin hadden samen. Elke blik, elke aanraking, was een geruststelling, bijna elektrisch, alsof ze elkaar schokten bij elk contact.

Voor Fred leken die jaren voorbij te gaan als snel een boek afromen en dan het einde vinden was niet wat hij verwachtte. Hij wou dat hij meer aandacht had besteed aan het verhaal.

Als magie voelde ze dat hij dichterbij kwam, voelde het als een trek in de put van haar maag. Het voelde als honger, maar dieper, zwaarder. Als de beste soort verwachting. Ijsjes verwachten. Chocolade verwachting.

Willa? Het is ochtend en ik hou nog steeds van je.

Je sterft met de manier waarop de dingen zijn", zei Della Lee hard, waardoor Josey de handvol popcorn die ze op het punt stond in haar mond te stoppen, liet zakken. "Je gaat jezelf hierin verliezen, Josey. Het gaat gebeuren als je niet verandert. Ik weet het. Ik verloor mezelf toen ik probeerde geluk te vinden in dingen die niet van me hielden.

Na al die tijd, na al het zoeken en al het wachten, na alle spijt en de tijd die ze weg had doorgebracht, kwam ze terug om te ontdekken dat geluk precies was waar ze het had achtergelaten. Op een voetbalveld in Mullaby, North Carolina. Wachten op haar.

Als je een tiener bent, zijn je vrienden je leven. Als je opgroeit, lijken vriendschappen steeds verder terug te worden geduwd, totdat het een luxe lijkt, een frivoliteit, als een bubbelbad.

Als je wordt achtergelaten, twijfel je aan je vermogen om mensen te houden, zelfs vrienden.

Het was vroeg in de avond toen ze naar buiten liepen, de hemel de kleur van roze limonade.

Soms begonnen mensen die al lang samen waren zich voor te stellen dat dingen vroeger beter waren, zelfs als dat niet zo was.

Herinneringen, zelfs harde herinneringen, werden zacht als perziken naarmate ze ouder werden.

Alles was stil, een vreemd soort stilte dat voelde als een onvoltooide zin.

Als je iets moet doen, moet je het doen. Het uitstellen maakt het alleen maar erger. Geloof me, Ik weet het.

Mensen worden de hele tijd verliefd. En het is niet altijd met de juiste mensen. En het is niet altijd wederzijds.

Ik denk de hele tijd aan de toekomst. Mijn hele leven heb ik gedroomd van wat zou kunnen zijn. Voor het eerst in mijn leven heb ik er een gevangen. Ik geef je één dag per keer, Claire. Maar vergeet niet, Ik ben al duizenden dagen vooruit.

Hoe kan iemand met zo ' n vol leven zich zo leeg voelen?

Het heeft me lang gekost om dit te beseffen: we mogen kiezen wat ons definieert.

Mijn favoriete boeken zijn de boeken die me uren laten glimlachen nadat ik ze heb gelezen. Ik wil dat Voor mijn lezers, voor de zoetheid om te blijven hangen. Een beetje zoals chocolade, maar dan zonder calorieën.

Niet elke man had spijt als hij een vrouw pijn deed.

Sommige mensen weten niet hoe ze verliefd moeten worden, zoals niet weten hoe ze moeten zwemmen. Ze raken eerst in paniek als ze erin springen. Dan komen ze erachter.

Als je beker leeg is, treur je niet om wat weg is. Want als je dat doet, mis je de kans om het opnieuw in te vullen.

Het leek alsof de wereld was bedekt met een schoenmakerkorst van bruine suiker en kaneel.

Zou je niet willen dat je een enkele jeugdherinnering kon nemen en het in een bubbel kon opblazen en er voor altijd in kon leven?

Voor koppige zielen als Lisette was de dood makkelijker dan de moed die nodig was om je leven daadwerkelijk te veranderen.

Soms is het nodig om de magie te omarmen, om uit te vinden wat echt is in het leven, en in je eigen hart.

Eerste vorst betekende loslaten, dus het was altijd reden om te vieren.

Als we het leven zouden meten in de dingen die bijna gebeurd zijn, zouden we nergens komen.

Kinderen weten altijd wanneer hun moeders gek zijn-ze geven het gewoon nooit toe, niet hardop, aan iemand.

Als je weet dat er iets mis is, maar je weet niet precies wat het is, verandert de lucht om je heen.