Alice Hoffman beroemde citaten

Elke keer als iemand het vergeet, verdwijnt er iemand anders", schreef mijn broer.

Heb je ooit gewoon je armen uitgestrekt en gewoon draaien en draaien en draaien? Nou, dat is hoe liefde is; alles in je vertelt je om te stoppen voordat je valt, maar om de een of andere reden blijf je gewoon doorgaan.

Ik ben op het punt gekomen dat vooruit gaan makkelijker is dan terug gaan.

Sommige dingen, als ze veranderen, keren nooit meer terug naar hoe ze ooit waren. Vlinders bijvoorbeeld, en vrouwen die te vaak verliefd zijn geweest op de verkeerde man.

Als alles gezegd en gedaan is, zijn het weer en de liefde de twee elementen waarover men nooit zeker kan zijn.

Als de kou naar New England komt, komt het in sneeuw en ijs. In December wikkelt de wind zich om kale bomen en draait zich tussen echtgenoten die in hun bed slapen. Het schudt de gordelroos van de daken en zeven door scheuren in het gips. De enige groene dingen die overblijven zijn de hulststruiken en de oude buxusheggen in het dorp, en deze zijn vaak wit geschilderd met sneeuw. Eekhoorns en wezels komen nestelen in kelders en schuren; uilen vinden hun weg naar zolders. 'S nachts is het donker blauw en nog blauwer,als saffier van de nacht.

Hij heeft de mogelijkheid om iemand te vangen door de manier waarop hij naar haar kijkt, en haar te laten wensen dat hij zou blijven kijken.

Soms voelt het juiste helemaal verkeerd totdat het voorbij is.

Kiezen mensen de kunst die hen inspireert-denken ze erover na, besluiten ze misschien het fantastische boven het echte te verkiezen? Voor mij waren het die vroege lezingen van sprookjes die me maakten tot wie ik was als lezer en later als verhalenverteller.

Het maakt niet uit wat mensen je vertellen. Het maakt niet uit wat ze zeggen. Soms moet je het huis uit. Soms betekent weglopen dat je in de juiste richting gaat.

Mijn liefste meisje, wanneer ga je je realiseren dat normaal zijn niet noodzakelijk een deugd is? Het duidt eerder op een gebrek aan moed.- Tante Frances.

Elk probleem heeft een oplossing, hoewel het misschien niet de uitkomst is die oorspronkelijk werd gehoopt of verwacht.

Het waren geen echte verhalen; ze waren beter dan dat.

Echte liefde was immers de prijs waard die je betaalde, hoe kort het ook zou duren.

Hoe dan ook, het soort liefde dat niet zal wachten is waarschijnlijk het beste om aan voorbij te gaan

Problemen zijn tenslotte net als liefde; het komt onaangekondigd binnen en neemt het over voordat je de kans hebt gehad om te heroverwegen of zelfs na te denken.

Alle personages in mijn boeken zijn ingebeeld , maar hebben allemaal een beetje van wie ik ben in hen-net zoals de personages in je dromen zijn allemaal gevormd door wie je bent

Als ik loop, loop ik met je mee. Waar ik ga, ben je altijd bij me.

Ze waren geschreven op goedkope blauwe notitieboeken die door arme vrouwen waren gekocht. Ik ben geïnteresseerd in volksverhalen in de manier waarop geneeskunde en magie in vrouwenverhalen allemaal gecombineerd zijn.

Trots is een grappig iets; het kan ervoor zorgen dat wat echt waardeloos is een schat lijkt te zijn.

Deze dag wordt vreselijk. Het is het soort dag dat je het niet erg zou vinden om volledig te verliezen, zelfs als het betekende dat je leven vierentwintig uur korter zou zijn.

Niemand kent je als iemand met wie je een jeugd hebt gedeeld. Niemand zal je ooit op dezelfde manier begrijpen.

Er was de blauwe lucht boven haar en al die vele rozen, degenen die de geur van kruidnagels in de regen afgaven en degenen die een spoor van citroen op je vingers achterlieten, degenen die de kleur van bloed hadden, en degenen die zo wit waren als wolken. De ene was zoeter dan de andere en zo rood als edelstenen.

Anderen zeiden dat Mei het beste was, die zoete groene tijd toen seringen bloeiden en tuinen langs Main Street gevuld waren met suikerrijke roze pioenen en Nederlandse tulpen.

Maar wat ons gegeven is, wordt ook genomen, zodat we weten dat Gods heerlijkheid alleen uit zijn wil tot ons komt.

Mijn theorie is dat iedereen op een of ander moment op de een of andere manier aan de rand van de samenleving is geweest: een buitenstaander op de middelbare school, een vreemdeling in een vreemd land, de beste in iets, de slechtste in iets, degene die anders is. Een buitenstaander zijn is iets wat we allemaal gemeen hebben.

Elk sprookje had een bloederige voering. Iedereen had tanden en klauwen.

Soms betekent weglopen dat je in de juiste richting gaat.

Ik heb altijd het gevoel gehad en heb nog steeds het gevoel dat sprookjes een emotionele waarheid hebben die zo diep is dat er weinig dingen zijn die er echt mee kunnen wedijveren.

Niemand weet hoe je een roman moet schrijven totdat het geschreven is

Ik ben overgestoken naar een plek waar ik nooit had gedacht dat ik zou zijn. Ik ben iemand die ik me nooit had kunnen voorstellen. Geheim. Droom. Ik ben dit, lichaam en ziel. Verbrand me. Verdrink me. Vertel me leugens. Ik zal nog steeds zijn wie ik ben.

De hemel is al paars; de eerste paar sterren zijn plotseling verschenen, alsof iemand een handvol Zilver over de rand van de wereld had gegooid.

Het was het soort schoonheid dat je zo diep voelt dat het besmettelijk wordt en je op de een of andere manier ook mooi voelt.

Als je eenmaal bepaalde dingen weet, kun je ze niet onbekend maken. Het is een last die nooit weggegeven kan worden.

Er zijn tenslotte een aantal dingen die Sally Owens zeker weet: gooi altijd gemorst zout over je linkerschouder. Bewaar rozemarijn bij je tuinpoort. Voeg peper toe aan je aardappelpuree. Plant rozen en lavendel, voor geluk. Word verliefd wanneer je maar kunt.

De maan is altijd jaloers op de hitte van de dag, net zoals de zon altijd verlangt naar iets donker en diep.

De zwakken zijn wreed. De sterken hoeven dat niet te zijn.

Mensen verbergen hun ware aard. Ik begreep dat; ik juichte het zelfs toe. Wat voor wereld zou het zijn als mensen overal op de trottoirs zouden bloeden, als ze onder bomen zouden huilen, wie ze verachtten zouden slaan, vreemden zouden kussen, zich zouden openbaren?

Boeken zijn misschien wel de enige echte magie.

Dit is het probleem met geluk...je weet niet of het goed of slecht is totdat je een perspectief hebt.

Moeders vinden altijd manieren om in het werk te passen - maar als je dan werkt, heb je het gevoel dat je tijd met je kinderen moet doorbrengen en als je dan met je kinderen bent, denk je aan werken.

Je kunt verraden worden in je slaap. De hele wereld kan kantelen terwijl je droomt van vlinders.

Zo Weet je dat je de kindertijd achter je hebt gelaten-wanneer je wilt dat de tijd achteruit gaat.

Het is niet de leugen die het probleem is; het is de afstand die de leugen tussen jullie smeedt.

Liefde is de som van zichzelf waard, en niets meer.

Als ik mijn lesje niet had geleerd, had ik gewild dat we daar voor altijd konden blijven. Maar ik wist nu beter. We hadden gezien wat we zouden komen zien. De manier om de dood te misleiden. Adem in. Adem uit. Kijk hoe het allemaal omhoog stijgt, Zwart en blauw in de nog blauwer hemel.

Als elk leven een rivier is, dan is het geen wonder dat we de veranderingen die zich voordoen niet eens opmerken totdat we ver weg in de donkerste zee zijn. Op een dag kijk je om je heen en niets komt je bekend voor, zelfs je eigen gezicht niet. Mijn naam betekende ooit dochter, kleindochter, vriendin, zus, geliefde. Nu betekenen die woorden alleen wat hun letters beschrijven: ster aan de nachtelijke hemel. Waarheid in de duisternis. Ik ben overgestoken naar een plek waar ik nooit had gedacht dat ik zou zijn. Ik ben iemand die ik me nooit had kunnen voorstellen. Geheim. Droom. Ik ben dit, lichaam en ziel. Verbrand me. Verdrink me. Vertel me leugens. Ik zal nog steeds zijn wie ik ben.

Als je een traan terughoudt, lopen ze omhoog, hoger en hoger, totdat je hoofd op een dag explodeert en je achterblijft met een stompje nek en niets meer.

Ik begon te understand.My Oma ' s liefde was koud omdat ze bang was voor dingen;daarom moest alles perfect zijn.

Je kunt nooit iets over een persoon vertellen door te raden...daarom is taal uitgevonden. Anders zouden we allemaal als honden zijn, elkaar snuffelen om uit te vinden waar we stonden.