Audrey Niffenegger beroemde citaten

Denk je niet dat het beter is om voor een korte tijd extreem gelukkig te zijn, zelfs als je het verliest, dan om gewoon goed te zijn voor je hele leven?

Ik ga alleen slapen en word alleen wakker. Ik ga wandelen. Ik werk tot ik moe ben. Ik kijk hoe de wind speelt met het afval dat de hele winter onder de sneeuw ligt. Alles lijkt simpel tot je erover nadenkt. Waarom wordt liefde versterkt door abscentie?

Er is nog maar één pagina over om op te schrijven. Ik zal het vullen met woorden van slechts één lettergreep. Ik hou van. Ik heb liefgehad. Ik zal liefhebben.

Luister, soms als je er eindelijk achter komt, besef je dat je veel beter af was als je het niet wist.

Hij had nooit beseft, terwijl Elspeth nog leefde, in hoeverre iets niet volledig was gebeurd totdat hij haar erover vertelde.

De pijn is weg, maar ik weet dat het niet ver is gegaan, dat het ergens in een hoek of onder het bed mokt en het zal eruit springen wanneer ik het het minst verwacht.

Elke minuut van zijn leven sindsdien is gekenmerkt door haar afwezigheid, elke actie heeft dimensie gemist omdat ze er niet is om tegen te meten. Toen ik jong was begreep ik het niet, maar nu Weet ik hoe afwezigheid aanwezig kan zijn, als een beschadigde zenuw, als een donkere vogel.

Waarom wordt liefde versterkt door afwezigheid?

Het is moeilijk om achter te blijven. (... Het is moeilijk om degene te zijn die blijft.

Chaos is meer vrijheid, in feite totale vrijheid. Maar geen betekenis. Ik wil vrij zijn om te handelen, en Ik wil ook dat mijn daden iets betekenen.

Ik leef onder water. Alles lijkt langzaam en ver weg. Ik weet dat er een wereld is daarboven, een zonovergoten snelle wereld waar de tijd loopt als droog zand door een zandloper, maar hier beneden, waar ik ben, zijn lucht en geluid en tijd en gevoel dik en dicht.

ze glimlacht op een uitgeputte maar warme manier, alsof ze een schitterende zon is in een ander sterrenstelsel.

Chaos is meer vrijheid, in feite totale vrijheid. Maar geen betekenis.

De keuzes waar we hier mee werken zijn een blokuniversum, waar verleden, heden en toekomst allemaal gelijktijdig naast elkaar bestaan en alles al is gebeurd; chaos, waar alles kan gebeuren en niets kan worden voorspeld omdat we niet alle variabelen kunnen kennen; en een christelijk universum waarin God alles heeft gemaakt en het is allemaal hier voor een doel, maar we hebben toch een vrije wil.

Slaap is nu mijn minnaar, mijn vergeten, mijn opiaat, mijn vergetelheid.

Het spijt me. Ik wist niet dat je zou komen, anders had ik wat meer opgeruimd. Mijn leven, niet alleen het appartement.

Houd van de wereld en jezelf erin, beweeg er doorheen alsof het geen weerstand biedt, alsof de wereld je natuurlijke element is.

Er zijn verschillende manieren om te reageren op verlies. Een daarvan is paniek: dit was meestal Valentina ' s eerste impuls. Een andere is om jezelf over te geven aan verlorenheid, om het feit dat je jezelf hebt misplaatst toe te staan om de manier waarop je de wereld ervaart te veranderen.

Ik wilde iemand om van te houden die zou blijven: blijven en er zijn, altijd.

Ik heb een soort kerst-ochtend gevoel van de bibliotheek als een grote doos vol prachtige boeken.

Ik heb nooit begrepen waarom Clark Kent zo vastbesloten was om Lois Lane in het duister te houden.

Denk even na, schat: in sprookjes zijn het altijd de kinderen die de fijne avonturen beleven. De moeders moeten thuis blijven en wachten tot de kinderen door het raam vliegen.

Hij zei iets interessants: hij zei dat hij denkt dat er alleen vrije wil is als je in de tijd bent, in het heden. Hij zegt dat we in het verleden alleen kunnen doen wat we deden, en we kunnen er alleen zijn als we er waren.

Mis je hem ooit? Dagelijks. Elke minuut. Elke minuut, zegt ze. Ja, Het is die kant op, is het niet?

Oh. Een grotere studio. Het dringt tot me door, stomme ik, dat Henry op elk moment de loterij kan winnen; dat hij nooit de moeite heeft genomen om dat te doen omdat het niet normaal is; dat hij heeft besloten zijn fanatieke toewijding opzij te zetten om als een normaal persoon te leven, zodat ik een studio kan hebben die groot genoeg is om over te rolschaatsen; dat ik ondankbaar ben. Clare? Aarde aan Clare..."Dank je wel", zeg ik te abrupt.

Het maakt niet uit hoe je familie is, je bent niet verbaasd.

Alles lijkt simpel tot je erover nadenkt.

Dat is wat alcoholisten doen. Het staat in hun functieomschrijving: uit elkaar vallen en dan uit elkaar blijven vallen.

De remedie kan erger zijn dan het probleem

Martin zei: "het voelt alsof een deel van mijn zelf zich heeft losgemaakt en naar Amsterdam is gegaan, waar het-zij-op me wacht. Ken je het phantom-limb syndroom? Julia knikte. "Er is pijn waar ze hoort te zijn. Het voedt de andere pijn, het ding dat me doet wassen en tellen en zo. Dus haar afwezigheid weerhoudt me ervan haar te vinden. Zie je het?

Er was alleen de begraafplaats zelf, verspreid in het maanlicht als een zachte grijze hallucinatie, een stenen wildernis van Victoriaanse melancholie.

Hardlopen is veel voor mij: overleven, kalmte, euforie, eenzaamheid. Het is het bewijs van mijn lichamelijk bestaan, mijn vermogen om mijn beweging door de ruimte te beheersen, zo niet door de tijd, en de gehoorzaamheid, hoe Tijdelijk ook, van mijn lichaam aan mijn wil. Terwijl ik ren, verplaats ik lucht, en dingen komen en gaan om me heen, en het pad beweegt als een filmstrip onder mijn voeten.

Elke ruggengraat was een ingekapselde herinnering, elk boek vertegenwoordigde uren, dagen van plezier, van onderdompeling in woorden.

Het dwingende aan het maken van kunst-of het maken van iets, neem ik aan-is het moment waarop het dampende, onbeduidende idee daar een vaste stof wordt, een ding, een substantie in een wereld van substanties. Circe, Nimbue, Artemis, Athena, alle oude tovenaars: ze moeten het gevoel hebben gekend toen ze gewone mensen in fabelachtige wezens veranderden, de geheimen van de tovenaars stalen, legers opstelden: ah, kijk, daar is het, het nieuwe ding. Noem het een varken, een oorlog, een laurierboom. Noem het kunst.

afwezigheid kan aanwezig zijn, zoals een beschadigde zenuw, zoals een donkere vogel

Mijn familie is niet Chique, het zijn muzikanten.