Carlos Ruiz Zafon beroemde citaten

Onthoud mij, al is het maar in een hoek en in het geheim. Laat me niet gaan.

...tot op dat moment had ik niet begrepen dat dit een verhaal was over eenzame mensen, over afwezigheid en verlies, en dat ik daarom mijn toevlucht had genomen tot het verward werd met mijn eigen leven, zoals iemand die in de bladzijden van een roman is ontsnapt omdat degenen van wie hij moet houden niets meer lijken dan geesten die in de geest van een vreemde wonen.

Dwazen praten, lafaards zwijgen, wijzen luisteren.

We denken dat we de tekst van een lied begrijpen, maar wat ons erin doet geloven, of niet, is de muziek

Eens hoorde ik in de boekhandel van mijn vader een vaste klant zeggen dat weinig dingen een diepere stempel op een lezer drukken dan het eerste boek dat zijn weg naar zijn hart vindt. Die eerste beelden, de echo van woorden die we denken achter te hebben gelaten, vergezellen ons gedurende ons hele leven en beeldhouwen een paleis in ons geheugen waar we vroeg of laat naartoe zullen terugkeren, ongeacht hoeveel boeken we lezen, hoeveel werelden we ontdekken, of hoeveel we leren of vergeten.

Mensen hebben de neiging om hun eigen leven ingewikkeld te maken, alsof het leven nog niet ingewikkeld genoeg is.

. . .soms voelt men zich vrijer om met een vreemde te praten dan met mensen die men kent. Waarom is dat?"waarschijnlijk omdat een vreemdeling ons ziet zoals we zijn, niet zoals hij wil denken dat we zijn.

Elk boek heeft een ziel, de ziel van de persoon die het schreef en de ziel van degenen die het lezen en erover dromen.

Ik ben opgegroeid tussen boeken en maakte onzichtbare vrienden in bladzijden die uit stof leken te zijn geworpen en waarvan ik de geur tot op de dag van vandaag op mijn handen draag.

Wachten is de roest van de ziel.

De tijd heeft me geleerd de hoop niet te verliezen, maar ook niet te veel op hoop te vertrouwen.

Boeken hebben geen paspoort. Er is maar één echte literaire traditie: de mens.

Vertrouw nooit degene die iedereen vertrouwt.

Je hebt vast niet veel vrienden. Ik ook niet.Ik vertrouw geen mensen die zeggen dat ze veel vrienden hebben. Het is een teken dat ze niemand echt kennen.

Ik hoopte dat mijn afwezigheid hen gelukkig maakte of op zijn minst deed vergeten dat ze niet gelukkig waren en dat nooit zullen zijn.

Ik veranderde je in een vreemdeling om je te vergeten en nu ben ik de vreemdeling.

En hier dacht ik dat je een beetje traag was, wat met zoveel vragen en niets weten.

Telkens als het zo stroomde, voelde Max alsof de tijd pauzeerde. Het was als een staakt-het-vuren waarin je kon stoppen met wat je aan het doen was en gewoon urenlang bij een raam kon staan, naar de voorstelling kijken, een eindeloos gordijn van tranen die uit de hemel vielen.

Ik denk dat je jezelf te streng beoordeelt, een kwaliteit die altijd mensen van echte waarde onderscheidt.

Normale mensen brengen kinderen ter wereld; wij schrijvers brengen boeken. We zijn gedoemd ons hele leven in hen te steken, ook al danken ze ons er bijna nooit voor. We zijn veroordeeld om in hun bladzijden te sterven en soms zelfs om onze boeken degenen te laten zijn die uiteindelijk ons leven zullen nemen.

Het is onmogelijk om te overleven in een langdurige staat van realiteit.

Gedreven door de wens om Tomas te redden van een leven van armoede en onbegrip, had Fermin besloten dat hij de latente conversatieve en sociale vaardigheden van mijn vriend moest ontwikkelen. Net als de goede aap die hij is, is de mens een sociaal dier, gekenmerkt door vriendjespolitiek, nepotisme, corruptie en roddels. Dat is de intrinsieke blauwdruk voor ons ethisch gedrag.

Ik ben in alles geïnteresseerd. Ik zie niet in waarom Borges niet kan samenwerken met Neil Gaiman, of Stephen King niet kan worden gemengd met Balzac. Het is gewoon verhalen vertellen; het zijn verschillende manieren om codes en beelden en woorden en geluiden te gebruiken.

Er zijn geen tweede kansen in het leven, behalve om berouw te voelen.

Man...warmt op als een gloeilamp: rood heet in een oogwenk en weer koud in een flits. De vrouw daarentegen...warmt op als een strijkijzer. Langzaam, op een laag vuur, als smakelijke stoofpot. Maar als ze eenmaal opgewarmd is, houdt ze haar niet meer tegen.

Dit geneest alles behalve domheid, wat een epidemie in opkomst is.

Na verloop van tijd komt eenzaamheid in je en gaat niet weg.

Het kan dat idee zijn geweest, of gewoon toeval, of zijn meer flamboyante verwant, lot.

Niemand weet veel over vrouwen, zelfs Freud niet, zelfs vrouwen niet zelf. Maar het is net als elektriciteit: je hoeft niet te weten hoe het werkt om een schok op de vingers te krijgen.

Weinig dingen laten een diepere stempel op de lezer achter dan het eerste boek dat zijn weg naar zijn hart vindt.

Het is alleen de moeite waard om in bed te blijven als je jong en in goed gezelschap bent.

Ik heb altijd gezegd dat luiheid de geest verdooft. We moeten de hersenen bezig houden, of in ieder geval de handen als we geen hersenen hebben.

Niets belangrijks wordt geleerd; het wordt gewoon onthouden.

Je wordt uiteindelijk iemand die je ziet in de ogen van degenen van wie je houdt.

Ik was me bewust van de risico ' s die ik nam, maar het kon me niet schelen.

Terwijl ik liep, liep ik met mijn vingers langs de ruggen van honderden boeken. Ik liet me doordringen met de geur, met het licht dat door de scheuren of door de glazen lantaarns die in de houten structuur waren ingebed, zweefde tussen spiegels en schaduwen.

Wees niet bang om bang te zijn. Angst is een teken van gezond verstand. Alleen complete idioten zijn nergens bang voor.

Ik keek op naar de onmetelijkheid van het labyrint. "Hoe kies je één boek uit zoveel? Isaac haalde zijn schouders op. Sommigen geloven graag dat het boek de persoon kiest...destiny, met andere woorden.

Ze (fabels) leren ons dat mensen ideeën en concepten leren en absorberen door middel van verhalen, door middel van verhalen, niet door lessen of theoretische toespraken.

Hij (intellectuelen) beweert dat label om zijn eigen tekortkomingen te compenseren. Het is zo oud als dat gezegde: vertel me waar je over opschept en Ik zal je vertellen wat je mist. Ons dagelijks brood. De onbekwame stellen zich altijd voor als experts, de wrede als vroom, de zondaars als buitensporig Vroom, de woekeraars als weldoeners, de bekrompen als patriotten, de arrogante als nederig, de vulgaire als elegant en de zwakzinnige als intellectueel.

Ouderdom is het smeermiddel van geloof. Als de dood op de deur klopt, vliegt scepticisme uit het raam. Een ernstige cardiovasculaire angst en een persoon zal zelfs geloven in Roodkapje.

Theorie is de praktijk van de impotente.

In kleine steden reist het nieuws met de snelheid van verveling.

Misschien juist om die reden, aanbad ik haar des te meer, vanwege de eeuwige menselijke domheid van het achtervolgen van degenen die ons het meest pijn doen.

Don Basilio was een verbiedend uitziende man met een bossige snor die geen dwazen verdroeg en die de theorie onderschreef dat het liberale gebruik van bijwoorden en bijvoeglijke naamwoorden het kenmerk was van een pervert of iemand met een vitaminetekort.

Het is aan jou hoe je je tijd en geld verspilt. Ik blijf hier om te lezen: het leven is te kort.

Of we het ons nu realiseren of niet, de meesten van ons definiëren onszelf door tegen iets of iemand te zijn in plaats van iets of iemand te bevoordelen. Anders gezegd, het is gemakkelijker om te reageren dan te handelen.

Het is een deel van onze natuur om te overleven. Geloof is een instinctieve reactie op aspecten van het bestaan die we op geen enkele andere manier kunnen verklaren - of het nu de morele leegte is die we in het universum waarnemen, de zekerheid van de dood, het mysterie van de oorsprong van dingen, de Betekenis van ons eigen leven of de afwezigheid van betekenis.

Sommigen geloven graag dat het het boek is dat de persoon kiest.

Een Gentleman ' s agreement kan niet worden verbroken zonder de persoon die het is aangegaan te verbreken.