Wolfgang Pauli beroemde citaten

Ik heb iets vreselijks gedaan, Ik heb een deeltje gepostuleerd dat niet kan worden gedetecteerd.

De leek bedoelt altijd, wanneer hij de werkelijkheid zegt, dat hij spreekt over iets dat vanzelfsprekend bekend is; terwijl het voor mij de belangrijkste en buitengewoon moeilijke taak van onze tijd lijkt te zijn om te werken aan de constructie van een nieuw idee van de werkelijkheid.

Natuurkunde is op dit moment weer erg verwarrend; het is toch veel te moeilijk voor mij, en ik wou dat ik een filmkomediant of zoiets was en nog nooit iets over natuurkunde had gehoord!

Wat echt belangrijk voor mij is ... de actievere rol van de waarnemer in de kwantumfysica ... Volgens de kwantumfysica heeft de waarnemer inderdaad een nieuwe relatie met de fysieke gebeurtenissen om hem heen in vergelijking met de klassieke waarnemer, die slechts een toeschouwer is.

Het feit dat de auteur langzaam denkt is niet ernstig, maar het feit dat hij sneller publiceert dan hij denkt is onvergeeflijk.

Wanneer men de voorbewuste stap naar Concepten analyseert, vindt men altijd ideeën die bestaan uit 'symbolische beelden'. De eerste stap naar het denken is een geschilderde visie op deze innerlijke beelden waarvan de oorsprong niet alleen en in de eerste plaats tot de zintuiglijke waarneming kan worden gereduceerd, maar die worden geproduceerd door een 'instinct tot verbeelding' en die onafhankelijk, d.w.z. collectief, door verschillende individuen worden gereproduceerd... Maar het archaïsche beeld is ook de noodzakelijke aanleg en de bron van een wetenschappelijke houding. Tot een totale herkenning behoren ook die beelden waaruit de rationele begrippen zijn voortgekomen.

Vanuit het oogpunt van logica heeft mijn verslag over 'uitsluitingsprincipe en kwantummechanica' geen conclusie. Ik geloof dat het alleen mogelijk zal zijn om de conclusie te schrijven als een theorie zal worden vastgesteld die de waarde van de fijne structuurconstante zal bepalen en aldus de atomistische structuur van elektriciteit zal verklaren, die zo ' n essentiële eigenschap is van alle atoombronnen van elektrische velden die daadwerkelijk in de natuur voorkomen.

Ik weiger te geloven dat God een zwakke linkshandige is.

God maakte de massa; het oppervlak werd uitgevonden door de duivel.

Welnu, onze vriend Dirac heeft ook een religie en het leidende principe is: 'er is geen God en Dirac is zijn profeet.'

Dat klopt niet. Dat is niet eens verkeerd.

Al geruime tijd heb ik voor mezelf de regel gesteld dat als een theoreticus 'universeel' zegt, het gewoon pure onzin betekent.

Dit is niet goed, Dit is niet eens verkeerd.

Op ons ... het enige aanvaardbare standpunt lijkt het standpunt te zijn dat beide kanten van de werkelijkheid-het kwantitatieve en het kwalitatieve, het fysieke en het psychische-als verenigbaar met elkaar erkent en ze tegelijkertijd kan omarmen ... Het zou zeer bevredigend zijn als physis en psyche (d.w.z. materie en geest) als complementaire aspecten van dezelfde werkelijkheid konden worden gezien.

Ik geef toe dat ik, heel anders dan jij, soms wetenschappelijke inspiratie vind in mystiek ... maar dit wordt gecompenseerd door een onmiddellijk gevoel voor wiskunde.

De natuurwetenschapper houdt zich bezig met een bepaald soort verschijnselen ... hij moet zich beperken tot wat reproduceerbaar is ... Ik beweer niet dat het reproduceerbare op zichzelf belangrijker is dan het unieke. Maar ik beweer wel dat het unieke de behandeling door wetenschappelijke methode overtreft. Het is inderdaad het doel van deze methode om natuurwetten te vinden en te testen...

Deze theorie is waardeloos. Het is niet eens verkeerd!

Het is altijd de oudere die de nieuwe uitstraalt.

Als ik Dirac goed begrijp, is zijn betekenis Dit: er is geen God, en Dirac is Zijn Profeet.

Men zou niet op halfgeleiders moeten werken, dat is een smerige puinhoop; wie weet of er halfgeleiders bestaan.

Een collega die me ontmoette terwijl ik nogal doelloos door de prachtige straten van Kopenhagen wandelde, zei vriendelijk tegen me: "je ziet er erg ongelukkig uit"; waarop ik fel antwoordde: "Hoe kan iemand er gelukkig uitzien als hij denkt aan het abnormale Zeeman-effect?".

Het beste dat de meesten van ons kunnen hopen te bereiken in de natuurkunde is gewoon om verkeerd te begrijpen op een dieper niveau.

Dit is om de wereld te laten zien dat ik kan schilderen als Titiaan . [Een grote tekening van een rechthoek] alleen technische details ontbreken.

De moderne mens, die een middenpositie zoekt in de evaluatie van zintuiglijke indrukken en gedachten, kan, in navolging van Plato , het proces van het begrijpen van de natuur interpreteren als een overeenkomst, dat wil zeggen een in overeenstemming komen van reeds bestaande beelden van de menselijke psyche met externe objecten en hun gedrag. In tegenstelling tot Plato beschouwt de moderne mens de reeds bestaande oorspronkelijke beelden natuurlijk ook als niet onveranderlijk, maar als relatief tot de ontwikkeling van een bewust gezichtspunt, zodat het woord 'dialectiek' dat Plato graag gebruikt, kan worden toegepast op het ontwikkelingsproces van de menselijke kennis.

Het feit van het bestaan van twee theorieën [Causaal en acausaal] die elkaar tegenspreken in Jung ... komt psychologisch overeen met de vascillatie tussen 3 en 4.

Hoewel ik geen bezwaar heb tegen het aanvaarden van het bestaan van relatief constante psychische inhoud die het persoonlijke ego overleeft, moet het altijd in gedachten worden gehouden dat we geen manier hebben om te weten hoe deze inhoud eigenlijk is "als zodanig. Alles wat we kunnen waarnemen is hun effect op andere levende mensen, wiens spirituele niveau en wiens persoonlijke onbewuste van cruciaal belang zijn voor de manier waarop deze inhoud zich daadwerkelijk manifesteert.

Het lijkt veelzeggend dat volgens de kwantumfysica de onverwoestbaarheid van energie enerzijds die haar tijdloze bestaan uitdrukt en de verschijning van energie in ruimte en tijd anderzijds overeenkomen met twee tegenstrijdige (complementaire) aspecten van de werkelijkheid. In feite zijn beide altijd aanwezig, maar in individuele gevallen kan het een of het ander meer uitgesproken zijn.

Later kwam ik echter de objectieve aard van deze dromen of fantasieën te herkennen ... Zo kwam ik er geleidelijk toe te erkennen dat zulke fantasieën of dromen noch zinloos noch zuiver willekeurig zijn, maar eerder een soort "tweede betekenis" van de toegepaste termen overbrengen.

Na een artikel van een jonge theoretische wetenschapper te hebben gelezen, schudde Pauli droevig zijn hoofd en zei: dat is niet eens verkeerd.

Er kunnen nooit twee of meer gelijkwaardige elektronen in een atoom zijn, waarvoor in een sterk veld de waarden van alle kwantumnummers n, k1, k2 en m hetzelfde zijn. Als er een elektron aanwezig is, waarvoor deze kwantumgetallen (in een extern veld) bepaalde waarden hebben, dan is deze toestand 'bezet.'

Einstein heeft een gevoel voor de centrale orde der dingen. Hij kan het ontdekken in de eenvoud van natuurwetten. We mogen aannemen dat hij deze eenvoud heel sterk en direct voelde tijdens zijn ontdekking van de relativiteitstheorie. Toegegeven, dit is een verre schreeuw van de inhoud van religie. Ik geloof niet dat Einstein verbonden is met een religieuze traditie, en ik denk eerder dat het idee van een persoonlijke God hem volledig vreemd is.