Anne Fadiman beroemde citaten

Als je echt van een boek houdt, moet je ermee slapen, erin schrijven, er hardop uit lezen en de pagina ' s vullen met muffinkruimels.

Mijn dochter is zeven, en sommige van de andere tweedegraads ouders klagen dat hun kinderen niet voor hun plezier lezen. Als Ik hun huizen bezoek, staan de kinderkamers vol met dure boeken, maar de kamers van de ouders zijn leeg. Die kinderen zien hun ouders niet lezen, zoals ik elke dag van mijn jeugd deed. Als ik daarentegen een appartement binnenloop met boeken op de planken, boeken op de nachtkastjes, boeken op de vloer en boeken op de wc-tank, dan Weet ik wat ik zou zien als ik de deur zou openen met de tekst 'privé-volwassenen houden zich buiten': een kind dat op het bed ligt te lezen.

Naar mijn mening zijn negentien Pond oude boeken minstens negentien keer zo lekker als een pond verse kaviaar.

Als ik een Nieuwe Boekhandel bezoek, eis ik netheid, computermonitoren en rigoureuze alfabetisering. Als ik een tweedehands boekhandel bezoek, geef ik de voorkeur aan onverschillige huishouding, slapende katten en voldoende organisatorische chaos...

Ik kan weinig betere manieren bedenken om een kind kennis te laten maken met boeken dan ze te laten stapelen, ze op te zetten, ze te herschikken en haar vingerafdrukken overal op te krijgen.

Boeken schreven ons levensverhaal, en terwijl ze zich op onze planken ophoopten (en op onze vensterbanken, en onder onze bank, en bovenop onze koelkast), werden ze hoofdstukken in het zelf.

Ik heb altijd het gevoel gehad dat de actie die het meest de moeite waard is om te bekijken niet in het centrum van de dingen ligt, maar waar randen elkaar ontmoeten. Ik hou van kustlijnen, weerfronten, internationale grenzen. Er zijn interessante wrijvingen en incongruenties op deze plaatsen, en vaak, als je op het raakpunt staat, kun je beide kanten beter zien dan wanneer je in het midden van een van beide was.

Het is al lang mijn overtuiging dat ieders bibliotheek een vreemde plank bevat. Op deze plank rust een kleine, mysterieuze die helemaal niets met de rest van de bibliotheek te maken heeft, maar die, bij nader onderzoek, veel over de eigenaar onthult.

Ik heb nooit een boek over boeken kunnen weerstaan.

Als mijn vader nog steeds essays zou schrijven, zou elk volwassen 'meisje' waarschijnlijk worden getransformeerd in een'vrouw'.

De actie die het meest de moeite waard is om te bekijken, bevindt zich niet in het centrum van de dingen, maar waar randen elkaar ontmoeten.

Op een dag, zodra een boek wordt gedrukt, wordt het tegelijkertijd in digitale vorm gebracht. Dat zal een prachtig onderzoeksinstrument zijn, maar het zal nooit in de plaats komen van het vasthouden van het boek. Ik ben er zeker van dat iedereen in mijn leven nog steeds naar de boekhandel zal gaan en gedrukte boeken zal kopen. Godzijdank zal ik sterven voordat ik me zorgen moet maken of het gedrukte boek zelf zal verdwijnen. Dat is iets waar ik niet voor wil leven.

Ik heb liever een boek, maar in een mum van tijd neem ik genoegen met een set Water Pik instructies.

Het is een waarheid van de epistolaire psychologie dat, bijvoorbeeld, een kerst bedankbriefje geschreven op 26 December alles kan zeggen, maar als je wacht tot februari, ben je ervan overtuigd dat niets minder dan Middlemarch zal doen.

als ik een appartement binnenloop met boeken op de planken, boeken op de nachtkastjes, boeken op de vloer en boeken op de wc - tank, dan Weet ik wat ik zou zien als ik de deur opende die zegt dat volwassenen zich buiten houden: een kind dat op het bed ligt te lezen.

E-mail is een moderne Penny Post: de wereld is één stad met één posttarief.

Ik ben de elektronische wereld erg dankbaar dat ze mijn leven gemakkelijker hebben gemaakt, maar er is iets aan het vasthouden van een boek - de geur en de wereld van associatie. Zelfs wanneer e-books zijn geperfectioneerd, zoals ze zeker zullen zijn, zal het zijn alsof je in bed ligt met een zeer goed gemaakte robot in plaats van een warm, zacht, mens van wie je houdt.

Iedereen die twijfelt of cafeïne een medicijn is, moet een deel van het proza lezen dat onder invloed ervan is samengesteld.

Ik kan me weinig slechtere loten voorstellen dan de rest van je leven rond te lopen met een typefout aan.

Pen-rouw is een ernstige zaak.

Mijn broer en ik konden veel Extravaganter fantaseren over de smaak en verlangens van onze ouders, hun aspiraties en hun ondeugden, door hun boekenkasten te scannen dan door in hun dichtstbijzijnde te snuffelen. Zij stonden op hun schappen.

Een reden waarom we kinderen hebben, denk ik, is om te leren dat delen van onszelf die we voor dood hadden opgegeven slechts slapend zijn en dat de oude vreugden fris en nieuw en in een heel andere vorm kunnen ontstaan.

Hardop lezen betekent niet overslaan, niet skimmen, niet ter zake komen.

...de lezer die slechts één keer een boek uit haar plank plukt, is net zo beroofd als de luisteraar die, na een enkele uitvoering van een Beethoven-Symfonie te hebben bijgewoond, het nooit meer hoort.

Een van de handige dingen aan literatuur is dat, ondanks auteursrechten [ ... ].. een boek is zowel van de lezer als van de schrijver.

Muzen zijn wispelturig, en menig schrijver, die in de stem kijkt, is aan verlamming ontsnapt door de creatieve verantwoordelijkheid toe te schrijven aan een talisman: een geluksbrenger, een merk papier, maar meestal een schrijfinstrument. Schrijf ik goed? Dank mijn pen. Schrijf ik slecht? Geef mij niet de schuld, geef mijn pen de schuld. Door zulke verplaatsingen verdedigt de angstige verbeelding zichzelf.

Een filosofieprofessor aan mijn universiteit, wiens baby verliefd werd op het portret van David Hume op een Penguin paperback, liet de omslag in plastic lamineren zodat haar dochter haar tanden kon snijden op de grote denker.

Het is een ernstige fout om aan te nemen dat consumptie van ijs warm weer vereist.

Onze visie op de werkelijkheid is slechts een visie, niet de werkelijkheid zelf.

Voor mij is literatuur een manier om mezelf te vergroten door te leren over mensen die niet zoals ik zijn.

Ik, aan de andere kant, geloof dat boeken, kaarten, scharen en Plakband dispensers allemaal onbetrouwbare zwervers zijn, waarschijnlijk opstijgen naar onbekende delen tenzij strikt beperkt tot kwartieren.

Er gebeurt iets geweldigs als de rest van de wereld slaapt. Ik zit vastgelijmd aan mijn stoel. Ik heb altijd iets anders willen doen dan schrijven. De drukke stad, het drukke appartement en de drukke kalender lijken plotseling ruim. Drie of vier uur gaan in een moment voorbij; Ik heb geen idee hoe laat het is, want ik controleer nooit de klok. Als ik ervoor koos om te luisteren, kon ik het geluid van taxi ' s horen die naar bars in het centrum gingen of de zachte saxofoon riffs die uit het raam van een buurman drijven, maar er komt niets door. Ik ben opgesloten in een sensorische deprivatie tank, en het gebrek aan sensatie is heerlijk.

Wanneer ik na het donker schrijf", merkte Cyril Connolly op, " verspreiden de tinten van de avond hun paars door mijn proza

Enkele vrienden van hen hadden hun huis enkele maanden verhuurd aan een binnenhuisarchitect. Toen ze terugkwamen, ontdekten ze dat hun hele bibliotheek was gereorganiseerd naar kleur en grootte. Kort daarna kreeg de decorateur een dodelijk auto-ongeluk. Ik beken dat toen dit verhaal werd verteld, iedereen rond de eettafel het erover eens was dat gerechtigheid was gediend.

Je kunt veel missen door bij het punt te blijven.

Toen de Ierse schrijver John McGahern een kind was, trokken zijn zussen een van zijn schoenen uit terwijl hij aan het lezen was. Hij bewoog niet. Ze legden een strohoed op zijn hoofd. Geen antwoord. Pas toen ze de houten stoel wegnamen waarop hij zat, 'ontwaakte hij, zoals hij het zegt, uit het boek'.

Om een elektronische analogie te gebruiken, is het sluiten van een boek op een bladwijzer hetzelfde als op de stopknop drukken, terwijl je het boek met je gezicht naar beneden laat, alleen op pauze hebt gedrukt.

Amerikanen bewonderen succes. Engelsen bewonderen heldhaftige mislukking

Als de ziel haar jas niet kan vinden. het is veroordeeld tot een eeuwigheid van zwerven-naakt en alleen