Diane Ackerman beroemde citaten

Als wij zoogdieren niet elke dag of twee iets te eten krijgen, daalt onze Temperatuur, vallen al onze tekenen af en beginnen we te verhongeren. Leven bij biological red alert, Het is niet verwonderlijk hoe geobsedeerd we zijn met voedsel; Ik ben gewoon verbaasd dat we niet de hele tijd tempo en zorgen over maken.

Ik wil niet aan het einde van mijn leven komen en ontdekken dat ik slechts de lengte ervan heb geleefd. Ik wil ook de breedte ervan hebben geleefd.

Kijk in de spiegel. Het gezicht dat je met zijn dubbele blik vastpint, onthult een kastijdend geheim. Je kijkt in de ogen van een roofdier. De meeste roofdieren hebben ogen recht op hun hoofd, zodat ze met een verrekijker hun prooi kunnen zien en volgen. ... Prooien daarentegen hebben ogen aan de zijkanten van hun hoofd, Want wat ze echt nodig hebben is perifeer zicht, zodat ze kunnen zien wanneer er iets achter hen sluipt. Zoiets als wij.

Het begon in mysterie, en het zal eindigen in mysterie, maar wat een woest en mooi land ligt daartussen.

Knie-diep in de kosmische overweldiging, ben ik getroffen door het ricochet wonder van dit alles: de duidelijke allesheid van alles, in samenspraak met de allesheid van al het andere.

Kijk naar je voeten. Je staat in de lucht. Als we aan de hemel denken, hebben we de neiging om omhoog te kijken, maar de hemel begint eigenlijk bij de aarde. We lopen er doorheen, schreeuwen erin, harken bladeren, wassen de hond en rijden er Auto ' s in. We ademen het diep in ons. Bij elke ademhaling ademen we miljoenen moleculen van de hemel in, verwarmen ze kort en ademen ze dan terug de wereld in.

Als ik een glazen prisma op een vensterbank zet en de zon erdoor laat stromen, danst er een spectrum van kleuren op de vloer. Wat wij "Wit" noemen is een regenboog van gekleurde stralen die in een kleine ruimte zijn verpakt. Het prisma maakt ze vrij. Liefde is het witte licht van emotie.

Wonder is het zwaarste element in het periodiek systeem. Zelfs een klein vlekje ervan stopt de tijd.

Succes produceert succes, net zoals geld geld produceert.

Als een geest slechts een paar kilo bloed, ureum en elektriciteit is, hoe slaagt hij er dan in zichzelf te overdenken, zich zorgen te maken over zijn ziel, tijd-en Bewegingsstudies te doen, de verlegen hoeven van een geit te bewonderen, te weten dat hij zal sterven, te genieten van alle grote en kleine mayhems van het hart ?

Kijk naar je voeten. Je staat in de lucht. Als we aan de hemel denken, hebben we de neiging om omhoog te kijken, maar de hemel begint eigenlijk bij de aarde.

We leven aan de lijn van onze zintuigen. Er is geen manier om de wereld te begrijpen zonder het eerst te detecteren via het radarnet van onze zintuigen.

Het hart is een museum, gevuld met de tentoonstellingen van de liefdes van je leven.

Men kan leven bij een laag vuur. De meeste mensen wel. Voor sommigen is het leven een oefening met mate (beste china bewaard voor speciale gelegenheden), maar gezien iets als de dood, wat maakt het uit als men er af en toe dwaas uitziet, of te hard probeert, of te diep om geeft?

Liefde is als een batik gemaakt van vele emotionele kleuren, Het is een stof waarvan het patroon en de helderheid kunnen variëren.

Voor mij biedt het leven zoveel complex aantrekkelijke momenten dat twee mooie objecten om verschillende redenen en op verschillende tijden even mooi kunnen zijn. Hoe kan men kiezen?

Niets is gedenkwaardiger dan een geur. Eén geur kan onverwacht, kortstondig en vluchtig zijn, maar toch een kinderzomer oproepen naast een meer in de bergen.

Symbolisch voor het leven, haarscheuren van ons hoofd. Net als de aarde kan het worden geoogst, maar het zal weer opstaan. We kunnen de kleur en textuur veranderen wanneer de stemming ons treft, maar na verloop van tijd zal het terugkeren naar zijn oorspronkelijke vorm, net zoals de natuur na verloop van tijd onze precies aangelegde steden zal veranderen in een onkruidweg.

In ons hart weten we dat het leven van het leven houdt. Toch smullen we van enkele van de andere levensvormen waarmee we onze planeet delen; we doden om te leven. Smaak is wat ons over dat rotsachtige morele terrein voert, wat de horror smakelijk maakt, en de paradox die we niet konden verdedigen door de rede smelt in een jungle van zoete verleidingen.

Woorden zijn kleine vormen in de prachtige chaos van de wereld.

Om te beginnen met het begrijpen van de prachtige koorts die bewustzijn is, moeten we proberen de zintuigen te begrijpen en wat ze ons kunnen vertellen over de verrukkelijke wereld waarin we het voorrecht hebben te leven.

Als ik ga fietsen, ben ik mentaal ver weg van de beschaving. De wereld breekt het hart van iemand anders.

Het idee van veiligheid was in deeltjes gekrompen-het ene Knus moment, dan het volgende. Ondertussen, de hersenen piped fuga ' s van zorgen en geënsceneerd geest-theaters vol tragedies en triomfen, want helaas, De angst voor de dood doet wonderen om de geest te concentreren, inspireren creativiteit, en verhoogt de zintuigen. Vertrouwen op je ingevingen lijkt alleen een gok als je tijd hebt om te lijken; anders gaat het brein op automatische piloot en ruilt het elite-vak van analyse voor de beste snelle inzichten die opdrijven uit zijn gevaarlijke bestanden en oude zak met trucs.

De zintuigen geven niet alleen zin aan het leven in gedurfde of subtiele daden van helderheid, ze scheuren de realiteit uit elkaar in levendige hapjes en monteren ze weer in een betekenisvol patroon.

Leef niet alleen de lengte van je leven - leef ook de breedte ervan.

Ik wil geen passagier zijn in mijn eigen leven.

Aanraking lijkt net zo essentieel als zonlicht.

Veel van het leven wordt achtergrond, maar het is het domein van de kunst om emmers licht in de schaduw te gooien en het leven weer nieuw te maken.

De grote zaak, de liefdesrelatie met het leven, is om zo verschillend mogelijk te leven, om iemands nieuwsgierigheid te verzorgen als een opgewekt volbloed, aan boord te klimmen en elke dag over de dikke, door de zon getroffen heuvels te galopperen. Waar geen risico is, is het emotionele terrein vlak en onbuigzaam, en ondanks al zijn afmetingen, valleien, pieken en omwegen, zal het leven niets van zijn prachtige geografie lijken te hebben, alleen een lengte. Het begon in mysterie, en het zal eindigen in mysterie, maar wat een woest en mooi land ligt daartussen.

We kunnen de wereld niet betoveren, die zijn eigen magie maakt; maar we kunnen onszelf betoveren door diepe aandacht te schenken

De geur van een bloem verklaart aan de hele wereld dat ze vruchtbaar, beschikbaar en wenselijk is, haar geslachtsorganen sijpelen van nectar. De geur herinnert ons op vestigiale manieren aan vruchtbaarheid, kracht, levenskracht, al het optimisme, de verwachting en de gepassioneerde bloei van de jeugd. We ademen het vurige aroma in en, ongeacht onze leeftijd, voelen we ons jong en huwbaar in een wereld die in brand staat van verlangen.

Kijk in de spiegel. Het gezicht dat je met zijn dubbele blik vastpint, onthult een kastijdend geheim.

Liefde is de beste school, maar het collegegeld is hoog en het huiswerk kan pijnlijk zijn.

De geur doet denken... een familiediner van stoofvlees en zoete aardappelen tijdens een mirte-gekke augustus in een Midwest stad. Geuren ontploffen zachtjes in ons geheugen als aangrijpende landmijnen verborgen onder de onkruidrijke massa van jaren.

Het visuele beeld is een soort tripwire voor de emoties.

Als ik ga fietsen, herhaal ik een mantra van de sensaties van de dag: heldere zon, blauwe lucht, warme bries, Blue jay ' s call, ijs smelten en ga zo maar door. Dit helpt me het verkeer te overstijgen, het geroep van het werk te negeren, alle geestentheaters achter me te laten en me in plaats daarvan op de natuur te concentreren. Ik moet me nog steeds houden aan de regels van de weg, van fietsen, van de zwaartekracht. Maar ik ben mentaal ver verwijderd van de beschaving. De wereld breekt het hart van iemand anders.

Bibliotheken veranderen levens. Zij zijn de ziel van een volk.