Mary Ellen Mark beroemde citaten

Het vinden van het juiste onderwerp is het moeilijkste deel.

Meestal draaien mijn ideeën voor werk rond mijn interesse in mensen, vooral mensen die aan de rand van de samenleving leven.

Ik vind het gewoon belangrijk om direct en eerlijk te zijn tegen mensen over waarom je ze fotografeert en wat je doet. Je neemt tenslotte een deel van hun ziel.

Het is niet wanneer je op de sluiter drukt, maar waarom je op de sluiter drukt.

Fotografeer de wereld zoals die is. Niets is interessanter dan de realiteit.

De werkelijkheid is altijd buitengewoon.

Nee, Ik denk niet dat je ooit een objectieve waarnemer bent. Door een frame te maken ben je selectief, dan bewerk je de foto ' s die je wilt publiceren en ben je weer selectief. Je ontwikkelt een standpunt dat je wilt uitdrukken. Je probeert met een open geest in een situatie te gaan, maar dan vorm je een mening en je drukt die uit in je foto ' s.

Het onderwerp geeft je het beste idee hoe je een foto maakt. Dus ik wacht tot er iets gebeurt.

Zo heb ik Fotografie geleerd: Je maakt je foto in de camera. Nu wordt er zoveel gemaakt in de computer. ... Ik ben niet anti-digitaal, ik denk alleen dat film voor mij beter werkt.

Ik ben geïnteresseerd in de realiteit, en ik ben geïnteresseerd in overleven. Ik ben geïnteresseerd in mensen die niet de gelukkigen zijn, die het misschien moeilijker hebben om te overleven en hun verhaal te vertellen.

Ik ben alleen geïnteresseerd in mensen aan de randen. Ik voel affiniteit met mensen die niet de beste breaks in de samenleving hebben gehad. Wat ik meer dan wat dan ook wil doen, is hun bestaan erkennen.

Ik was gefascineerd door mijn eigen foto ' s.

Tegenwoordig worden opnames gemaakt in postproductie, op computers. Het is niet echt Fotografie.

Een van mijn favoriete fotografen aller tijden is Irving Penn. Ik wou dat ik hem had kunnen zien werken.

Als ik geen fotograaf was geworden, had ik graag dokter willen worden. Ik had graag iets gedaan dat mensen echt hielp en hun leven veranderde.

Soms werk ik op filmsets. Ik doe dit al 40 jaar. Ik wilde altijd al fotograferen op de set van een Ingmar Bergman film. Helaas heb ik nooit de kans gehad.

Als je aan een film werkt, is het bijna alsof je schilderijen fotografeert in een museum. Je fotografeert de wereld van iemand anders. Ik probeer het gewoon te interpreteren en het echt te maken, en het te maken waar de acteurs over gaan, waar de regisseur over gaat, en waar de film over gaat.

De moeilijkheid met kleur is om verder te gaan dan het feit dat het kleur is ? om het niet alleen een kleurrijke foto te laten zijn, maar echt een foto over iets. Het is moeilijk. Zo vaak wordt Kleur gevangen in kleur, en het wordt merly decoratief. Sommige fotografen gebruiken het briljant om visuele uitspraken te maken die kleur en inhoud combineren; anders is het leeg.

Om het leven van mensen aan te raken [ op een manier waarop ze ] nog niet eerder zijn aangeraakt, is het fascinerend. Weet je, het is één ding als [ een beroemdheid ] een ongelooflijk karakter heeft en je echt in staat zult zijn om in hun persoonlijkheid te duiken-dat is geweldig. Maar je kunt nooit echte zuiverheid krijgen als mensen zijn verwend door de camera en je niet vertrouwen. Ik vind het leuk om een stem te zijn voor die mensen die niet beroemd zijn, de mensen die niet de grote kansen hebben.

Ik heb altijd de universele onderwerpen willen fotograferen.

Ik denk dat het bal ook heel serieus is. Het is een Amerikaans ritueel, het is een overgangsritueel, en het is een deel van dit land.

Ik respecteer kranten, maar de realiteit is dat het tijdschrift 'fotojournalistiek' is afgelopen. Ze willen Illustraties, gephotoshopte foto ' s van filmsterren.

Ik ben gewoon geïnteresseerd in wat een foto maakt.

Door te leren hoe je verschillende formaten kunt gebruiken, ben ik een betere fotograaf geworden. Toen ik begon te werken in medium formaat, maakte het me een betere 35 mm fotograaf. Toen ik in 4x5 begon te werken, werd ik een betere medium-format fotograaf.

Ik ben documentairefotograaf. Dat is wat ik altijd al wilde zijn; dat is waar mijn hart en ziel is.

Het is gewoon een kwestie van wie je bent en hoe je met mensen praat. Je proefpersonen zullen je alleen vertrouwen als je vertrouwen hebt in wat je doet. Het stoort me echt wanneer fotografen eerst een onderwerp benaderen zonder camera, proberen een persoonlijke relatie tot stand te brengen en pas dan hun camera ' s eruit halen. Het is misleidend. Ik denk dat je gewoon moet komen met een camera, om je bedoelingen duidelijk te maken. Mensen zullen je accepteren of niet.

Ik denk dat je jezelf onthult door wat je kiest om te fotograferen, maar ik geef de voorkeur aan foto ' s die meer over het onderwerp vertellen. Er is niet veel interessant om over mij te vertellen; wat interessant is, is de persoon die ik fotografeer, en dat probeer ik te laten zien. [... Ik denk dat elke fotograaf een standpunt heeft en een manier om naar de wereld te kijken... dat heeft te maken met je onderwerp en hoe je ervoor kiest om het te presenteren. Wat interessant is, is dat mensen je over zichzelf laten vertellen op de foto.

Ik wil dat mijn foto ' s niet alleen echt zijn, maar ook de essentie van mijn onderwerpen weergeven. Om dat te doen, moet je geduld hebben.

Ik denk dat je een echt standpunt moet hebben dat van jezelf is. Je moet het op jouw manier vertellen. En ik denk dat het een vergissing is om te schieten voor het standpunt van een specifiek tijdschrift omdat het nooit zo goed zal zijn. Je moet voor jezelf schieten en fotograferen [ de manier waarop] je het gelooft..

De obsessies die we hebben zijn vrijwel hetzelfde ons hele leven. De mijne zijn mensen, de menselijke conditie, het leven.

Ik werk soms in kleur, maar ik denk dat de beelden waar ik het meest mee verbonden ben, historisch gezien, in zwart-wit zijn. Ik zie meer in zwart-wit-Ik hou van de abstractie ervan.

Ik wilde vanaf het begin reizen. Als kind droomde ik van vliegtuigen, voordat ik er ooit in vloog.

Ik probeer mezelf te behagen; dat is zeker een groot criterium... maar in zekere zin maak ik geen foto ' s alleen voor mezelf. Ik maak foto ' s waarvan ik denk dat andere mensen ze willen zien. Ik maak geen foto ' s om in een doos te stoppen en ze te verbergen. Ik wil dat zoveel mogelijk mensen ze zien.

Iedereen vraagt me hoe ik ervoor zorg dat mijn onderwerpen zich voor me openstellen. Er is geen formule voor. Het is gewoon een kwestie van wie je bent en hoe je met mensen praat - van jezelf zijn.

Er zijn mensen die beste vrienden worden met iedereen die ze fotograferen. Er zijn mensen die ik echt leuk vind en bewonder en respecteer, maar op een bepaalde manier denk ik dat het beter is om afstand te houden. Ik denk dat je betere foto ' s krijgt van mensen die je niet goed kent.

Ik ben niet tegen digitale fotografie. Geweldig voor kranten. En er zijn fotografen die digitaal geweldig werk doen. Wanneer ze Photoshop gebruiken als een donkere kamer tool, dat is prima, ook. Maar op dit punt van mijn leven, na zoveel jaren, wil ik niet echt veranderen, en ik hou nog steeds van film.

Een goede print is echt essentieel. Ik wil sterke documentaire foto 's maken die technisch net zo goed zijn als de beste technische foto' s, en net zo creatief als de beste kunstfoto ' s. [... Ik wil niet alleen een foto-essayist zijn; Ik ben meer geïnteresseerd in afzonderlijke afbeeldingen...mensen die goed genoeg zijn om op zichzelf te staan.

Toen ik begon, werd het als heel verkeerd beschouwd om een beeld te veranderen. Er waren schandalen als iemand een lucht in een oorlogsfoto of zoiets stak. Nu gaat het daar allemaal om.