Arthur Erickson beroemde citaten

Ruimte is altijd de spirituele dimensie van architectuur geweest. Het is niet zozeer de fysieke verklaring van de structuur als wel wat het bevat dat ons beweegt.

Geen enkele gedachte kan ooit onthullen wat onverwacht komt.

Grote gebouwen die de geest bewegen zijn altijd zeldzaam geweest. In elk geval zijn het unieke, poëtische producten van het hart.

Architectuur komt niet uit theorie. Je denkt niet door een gebouw.

Inspiratie in de wetenschap heeft misschien te maken met ideeën, maar niet met kunst. In de kunst is het in de zintuigen die instinctief reageren op het medium van expressie.

Het leven is rijk, altijd veranderend, altijd uitdagend, en wij architecten hebben de taak om over te dragen in hout, beton, glas en staal, om menselijke aspiraties om te zetten in bewoonbare en betekenisvolle ruimte.

Profit and bottom line, de hedendaagse mantra, elimineert de bron van architectonische expressie.

Het hart, niet het hoofd, moet de gids zijn.

Onze technische afdelingen bouwen snelwegen die een stad of een landschap vernietigen.

Je moet een gebouw zien om het te begrijpen. Foto ' s kunnen de ervaring niet overbrengen, noch film.

Vitaliteit wordt uitgestraald door uitzonderlijke Kunst en architectuur.

Met alleen de productie als doel werd de industrie in Noord-Amerika gedomineerd door de assemblagelijn, standaardisatie voor massaconsumptie.

In die landen met een eeuwenlange ambachtelijke traditie achter hun bouwmethoden, worden technieken nauw gecoördineerd onder leiding van de architect.

Ik pleit voor het behoud van de menselijke cultuur, die veel kwetsbaarder is dan de natuur zelf. We hoeven andere culturen niet te vernietigen met de kracht van onze eigen.

We hebben vandaag een vrij grondige kennis van de vroege Grieks-Romeinse periode omdat onze motivaties dezelfde zijn.

Bankiers kunnen het zich niet veroorloven zich alleen met de economische aspecten van projecten bezig te houden. Er kunnen ernstige gevolgen zijn voor het natuurlijke milieu, het stedelijke milieu en de menselijke cultuur.

We hebben dit continent zonder kunst bewoond. Dus het was gemakkelijk voor ons om het te behandelen als een geïmporteerde luxe, geen noodzaak.

Na 1980 heb je nooit meer een verwijzing naar de ruimte gehoord. Het oppervlak, het meest overtuigende bewijs van de afdaling in het materialisme, werd het middelpunt van het ontwerp. De ruimte verdween.

De westerse geschiedenis is een geschiedenis van daden, uitgevoerde acties en bereikte resultaten.

Wanneer we getuige zijn van kunst in een gebouw, zijn we ons bewust van een energie die erin zit.

Geen enkel fenomeen kan geïsoleerd worden, maar heeft gevolgen voor elk aspect van ons leven. We leren dat we een fundamenteel onderdeel zijn van de ecosystemen van de natuur.

De obsessie met prestaties liet geen ruimte voor de ontwikkeling van de intuïtieve of spirituele impact van ruimte en vorm anders dan de esthetiek van de machine zelf.

Wij beschouwen die andere culturen, zoals die van India, waar veel mensen leven en geloven en zich gedragen zoals ze 1000 of 2000 jaar geleden deden, als onontwikkeld.

Er is een enkele draad van houding, een enkele richting van stroom, die onze huidige tijd verbindt met zijn vroege ontluikende Mediterrane beschaving.

De kunstenaar lijkt graag volledig verantwoordelijk voor zijn werk. Vaak begint hij het uit te leggen, om het te laten lijken alsof het een redelijk proces is.

De weg van de architectuur is de stille stem die er aan ten grondslag ligt en die haar vanaf het begin heeft geleid.

De toerist vervoert zijn eigen waarden en eisen naar zijn bestemmingen en implanteert ze als een besmettelijke ziekte, waarbij hij alle waarden die voorheen bestonden, decimeert.

Het is het mysterie van de creatieve daad dat iets anders dan ons bewuste zelf het overneemt.

We zijn geen peddlers van de modieuze. Wij geloven dat goed design de mode trotseert, echt innovatief is, bij uitstek verstandig, maar toch een bron van inspiratie voor degenen die het plezier hebben ermee te leven.

Onze vestiging van land is zonder rekening te houden met het beste gebruik van land.

Heeft een architectuur om de geest te kalmeren een plaats?

Wat is de draad van de westerse beschaving die haar loop in de geschiedenis onderscheidde? Het heeft te maken met de preoccupatie van de westerse mens met zijn uiterlijke beheersing en zijn gevoel van superioriteit.

We kunnen de middeleeuwse stad waarderen, maar niet echt begrijpen. We kunnen de compactheid ervan niet begrijpen, de nabijheid van al zijn gebouwen als één ononderbroken geheel.

We worden belemmerd door regelgeving, beperkte keuze en de dreiging van rechtszaken. Noch consultants noch de industrie zelf leveren onderzoek dat architectuur vooruit brengt.

Er is een toenemend bewustzijn van de onderlinge samenhang van de dingen. We worden minder geneigd om een onmiddellijke oplossing te accepteren zonder de grotere implicaties ervan in twijfel te trekken.

We vinden Japan een beetje moeilijker te begrijpen omdat het zijn 20e-eeuwse dapperheid heeft bewezen, hoewel de oude tradities nog steeds bestaan.

We moeten nog een geweten hebben over de uitbuiting van menselijke culturen.

Vergeleken met de industrie in Europa of Japan, waar de industrie was gebaseerd op een ambachtelijke traditie, lopen we helaas achter.

Bouwers maakten uiteindelijk gebruik van het uiterlijk van het modernisme om goedkoop en onzorgvuldig te bouwen.

Het oude Rome was net zo zeker van de onveranderlijkheid van zijn wereld en de voortdurende uitbreiding en verbetering van het menselijk lot als we vandaag zijn.

De Renaissance is bezaaid met de namen van de kunstenaars en architecten, met hun creaties geregistreerd als grote historische gebeurtenissen.

The great dream merchant Disney was een succes omdat make-believe was wat iedereen leek te nodig hebben in een spiritueel leeg land.

De ontwikkelaar van vandaag is een slechte vervanger voor de toegewijde ondernemer van de vorige eeuw voor wie het werk van de architectuur een kans was om de waarde van zijn onderneming te vieren.

Deze grote, maar rampzalige cultuur kan alleen veranderen als we beginnen af te staan en te zien... het verstokte materialisme dat het model is geworden voor culturen over de hele wereld.

De innovatieve geest was Amerika ' s sterkste eigenschap, het transformeren van alles in een brave new world, maar er bleef een onzekerheid over de Kunsten.

Illusie is nodig om de leegte binnenin te verbergen.

De waan van entertainment is verstoken van betekenis. Het kan ons een beetje amuseren, maar na de eerste hit blijven we achter met het donkere gevoel van verlatenheid.

De details zijn de bron van expressie in de architectuur. Maar we zitten gevangen in een ondeugd tussen kunst en de bottom line.

Rationalisme is de vijand van kunst, hoewel noodzakelijk als basis voor architectuur.

Gods plannen kunnen vaak rechtvaardiging zijn voor onze daden, maar het zijn wij, de zelfgemaakte mensen, die de eer op zich nemen.