Robert Bringhurst beroemde citaten

Breek in ieder geval de regels...

Breek met alle middelen de regels, en breek ze prachtig, opzettelijk en goed.

Typografie is het ambacht van het begiftigen van menselijke taal met een duurzame visuele vorm.

Typografie is voor literatuur zoals muzikale uitvoering voor compositie: een essentiële daad van interpretatie, vol eindeloze mogelijkheden voor inzicht of stompzinnigheid.

In een slecht ontworpen boek, de brieven molen en staan als uitgehongerde paarden in een veld. In een boek dat door rote is ontworpen, zitten ze als oud brood en schapenvlees op de pagina. In een goed gemaakt boek, waar ontwerper, componist en drukker allemaal hun werk hebben gedaan, maakt niet uit hoeveel duizenden regels en pagina ' s, de letters leven. Ze dansen op hun stoel. Soms staan ze op en dansen ze in de randen en gangen.

Ruimte in typografie is als tijd in muziek. Het is oneindig deelbaar, maar een paar proportionele intervallen kunnen veel nuttiger zijn dan een onbeperkte keuze van willekeurige hoeveelheden.

Typografie is het ambacht van het begiftigen van menselijke taal met een duurzame visuele vorm, en dus met een onafhankelijk bestaan. Het harthout is kalligrafie - de dans, op een klein podium, van de levende, sprekende hand - en de wortels reiken tot in de levende grond, hoewel de takken elk jaar met nieuwe machines kunnen worden opgehangen. Zolang de wortel leeft, blijft typografie een bron van ware vreugde, ware kennis, ware verrassing.

Als je sterft, neemt je cultuur je mee, en dan, als je genoeg hebt gegeven, is je plaats dicht bij het centrum.

Als de taal verloren is, is de mensheid verloren. Als het schrijven verloren gaat, gaan bepaalde soorten beschaving en samenleving verloren, maar vele andere soorten blijven - en er is geen reden om te denken dat die alternatieven inferieur zijn.

Ik denk aan iets heel anders dan een snapshot. Ik ken veel gedichten, sommige zeer fijne, die als momentopnamen zijn, maar ik ben meer geïnteresseerd in poëzie die is als een eindeloze film, lange verhalen, dingen die veel verschillende strengen met elkaar verweven, zoals een groot stuk doek, NIET als een foto.

Hoeveel geld je krijgt, hangt af van veel vreemde dingen. Het hangt ervan af hoe goed je bent in het omzetten van poëzie in een verkoopbaar product, iets wat het nooit had moeten zijn. Daarom denken veel mensen dat hoe beter de dichter je bent, hoe lager je inkomen zou moeten zijn, en dat is waarschijnlijk waar.

Populariteit is niet alleen iets dat gebeurt. Je moet iets geven in ruil voor het, en dat is het gevaarlijke deel van het proces.

Verhalen zijn de voortplantingsorganen van taal.

Typografie bestaat om inhoud te eren.

Een man die kleine letters zou schrijven, zou schapen stelen, zei Frederic Goudy graag. Als deze wijsheid moet worden bijgewerkt, is het vooral om eraan toe te voegen dat een vrouw die kleine letters zou schrijven, ook schapen zou stelen .

In de negentiende eeuw, een donkere en inflatoire tijd in de typografie, werden man-compositors aangemoedigd om extra ruimte tussen zinnen te vullen. Generaties typisten uit de twintigste eeuw werden vervolgens geleerd hetzelfde te doen, door na elke periode twee keer op de spatiebalk te drukken. Zowel uw typen als uw zetwerk zullen baat hebben bij het afleren van deze schilderachtige Victoriaanse gewoonte.

In een wereld vol ongevraagde berichten moet typografie vaak de aandacht op zichzelf vestigen voordat het wordt gelezen. Maar om gelezen te worden, moet het de aandacht opgeven die het heeft getrokken. Typografie met iets te zeggen streeft dan ook naar een soort statueske transparantie. Het andere traditionele doel is duurzaamheid: geen immuniteit tegen verandering, maar een duidelijke superioriteit ten opzichte van mode. Typografie op zijn best is een visuele vorm van taal die tijdloosheid en tijd met elkaar verbindt.

Laat een woord vallen in de oceaan van betekenis en concentrische rimpelingen vormen zich. Een enkel woord definiëren betekent proberen die rimpelingen te vangen. De handen van niemand zijn snel genoeg.

Poëzie, wordt me vaak verteld, is iets dat uit woorden bestaat. Ik denk dat het echt andersom gaat: woorden zijn gemaakt van poëzie.

Essay over Adam " er zijn vijf mogelijkheden. Eén: Adam viel. Twee: hij werd geduwd. Drie: hij sprong. Vier: hij keek alleen over de rand, en één blik zwijgde hem. Vijf: Er is niets vermeldenswaardig gebeurd met Adam. De eerste, dat hij viel, is te eenvoudig. De vierde, angst, hebben we geprobeerd en nutteloos gevonden. De vijfde, er is niets gebeurd, is saai. De keuze is tussen: Hij sprong of werd geduwd. En het verschil tussen deze is slechts een kwestie van of de demonen van binnenuit of van buitenaf werken: de ene theologische vraag.

Typografie op zijn best is een visuele vorm van taal die tijdloosheid en tijd verbindt.

Vleugels zijn een beperking die het mogelijk maakt om te vliegen.

Als je intens en mooi denkt, gebeurt er iets. Dat heet poëzie. Als je op die manier denkt en tegelijkertijd spreekt, komt poëzie in je mond. Als mensen je horen, komt het in hun oren. Als je zo denkt en tegelijkertijd schrijft, dan wordt poëzie geschreven. Poëzie bestaat in ieder geval. De vraag is alleen: gaat u deelnemen, en zo ja, hoe?

Als je de wereld verdeelt in hen en ons, en de geschiedenis in de onze en de hunne, of als je denkt aan de geschiedenis als iets dat alleen jij en je gelieerde ondernemingen bezitten, dan maakt het niet uit wat je weet, hoe nobel je bedoelingen ook zijn, je hebt één stap gezet in de richting van de vernietiging van de wereld.

De typografische stijl is niet gebaseerd op één enkele technologie van het zetten of drukken, maar op het primitieve maar subtiele ambacht van het schrijven.

Literatuur in de geschreven zin vertegenwoordigt de triomf van de taal over het schrijven: de ondermijning van het schrijven voor doeleinden die weinig of niets te maken hebben met sociale en economische controle.