Emily Carr beroemde citaten

Ga naar buiten in de glorie van het bos. Zie God in elk deeltje van hen die glorie en kracht en kracht, tederheid en bescherming uitdrukt. Weet dat zij God zijn die God openbaar heeft gemaakt.

ga het leven van de bomen binnen. Ken je relatie en begrijp hun taal, onuitgesproken, ongeschreven praat. Antwoord terug naar hen met hun eigen stomme pracht, zielenwoorden, aardse woorden, de God in jou die reageert op de God in hen.

Het is geweldig om de grootsheid van Canada in het ruwe te voelen, niet omdat ze Canada is maar omdat ze iets subliems is waar je in geboren bent, een grote ruige kracht waar je deel van uitmaakt.

Je komt alleen in de wereld en je gaat alleen uit de wereld, maar het lijkt me dat je meer alleen bent terwijl je leeft dan zelfs gaan en komen.

O, de glorie van de groei, stil, machtig, volhardend, onvermijdelijk! Om te ontwaken, om zich als een bloem te openen voor het licht van een voller bewustzijn!

Kijk naar de aarde vol met groei, nieuw en oud barsten uit hun sterke wortels verborgen in de Stille, levende grond, elk zaad naar zijn eigen soort...ieder weet wat te doen, ieder eist zijn eigen rechten op aarde. Zo kunstenaar, ook jij vanuit de diepten van je ziel...laat je wortels kruipen en kracht winnen.

Ik denk dat iemands kunst een groei in één is. Ik denk niet dat we groei kunnen verklaren. Het is stil en subtiel. Je blijft een plant niet opgraven om te zien hoe het groeit.

Ik was niet klaar voor abstractie. Ik klampte me vast aan de aarde en haar dierbare vormen, haar dichtheid, haar kruiden, haar sap. Ik wilde haar volume, en ik wilde haar kloppen horen.

Indianen belemmeren de voortgang van hun doden niet door balseming of strakke doodskisten. Als de geest weg is, geven ze het lichaam terug aan de aarde. de aarde verwelkomt het lichaam-lokt er nieuw leven en schoonheid uit, haast zich over wat de mensen beven. Mooie tedere kruiden barsten uit de graven, snel, jubelend over corruptie.

Perfect geordende wanorde ontworpen met een helter-skelter pracht.

Ik zat te staren, staren, staren - half verloren, een nieuwe taal leren of liever dezelfde taal in een ander dialect.

Inspiratie is Intentie gehoorzaamd.

Er is geen goede en verkeerde manier om te schilderen, behalve eerlijk of oneerlijk. Eerlijk gezegd is het proberen voor het grotere ding. Oneerlijk is bluffen en door een vleugje oppervlakte-representatie komen zonder betekenis ...

Er is iets dat groter is dan het feit: de onderliggende Geest, alles waar het voor staat, de stemming, de uitgestrektheid, de wildheid.

Je hebt altijd het gevoel als je het recht in de ogen kijkt dat je er meer in had kunnen stoppen, jezelf had kunnen laten gaan en harder had kunnen graven.

De mannen vinden het vervelend dat een vrouw eer krijgt in wat zij beschouwen als hun vakgebied. Mannelijke schilders verachten meestal vrouwelijke schilders. Dus heb ik besloten om te stoppen met kronkelen, om elke eer te geven aan Canada en vrouwen.

Het is geweldig om de grootsheid van Canada in het ruwe te voelen.

De aarde is doorweekt en doorweekt met regen. Alles drinkt zijn vulling op en het overschot vult de afvoer. De hemel is er vol van en ligt laag boven de aarde, zwaar en dicht. Zelfs de zee is natter dan normaal!

Soms kon ik stoppen met schilderen en verkoelen. Het moet prima zijn om perfect schoon te maken, te schitteren en te polijsten en te weten dat het niet beter kon. In de schilderkunst gebeurt dat nooit.

Oh, Lente! Ik wil je voelen en inspiratie opdoen. Mijn oude spullen lijken dood. Ik wil nieuwe contacten, meer vitaal zoeken.

Ceders zijn vreselijk gevoelig voor verandering van tijd en licht - soms zijn ze blauwachtig koud-groen, dan worden ze geel warm-groen - soms floppen hun takken zwaar en soms zweven ze, dan zijn ze fee als varens en dan hangen ze, zwaar als hartzeer.

Van twintig kan niet worden verwacht dat ze zestig in alle dingen tolereren, en zestig verveelt zich stijf met de eeuwige liefdesaffaires van twintig.

Als je de kers van de taart van iemand anders gaat likken, zul je niet gevoed worden en het zal je geen goed doen, - of je zou kunnen ontdekken dat de taart karwijzaden had en je haat ze.

De geest moet zo intens worden gevoeld dat hij de kracht heeft om anderen voorbij te roepen, want hij moet voorbijgaan, niet stoppen in de beelden...

Er was noch horizon, noch wolk, noch geluid; van die roze, verspreide stilte was zelfs ik een deel geworden, die zowel tot de hemel als tot de aarde behoorde.

De kunstenaar zelf denkt misschien niet dat hij religieus is, maar als hij oprecht is, is zijn oprechtheid op zich religie.

Kunst is kunst, natuur is natuur, je kunt het niet verbeteren.... Foto ' s moeten geïnspireerd zijn door de natuur, maar gemaakt zijn in de ziel van de kunstenaar. Het is de ziel van het individu die telt.

Wees voorzichtig dat je niets schrijft of schildert dat niet van jezelf is, dat je niet in je eigen ziel kent.

Wat een geweldige tijd moet Woo hebben gehad.

Probeer geen buitengewone dingen te doen, maar doe gewone dingen met intensiteit.

Kunst is een aspect van God en er is maar één God, maar verschillende mensen zien hem op verschillende manieren. Hoewel hij altijd hetzelfde is, ziet hij er niet altijd hetzelfde uit...

Schrijven is een sterke dienstbaarheid voor verwarring. Mijn leven is een kaart, verspreid over alle rivieren en heuvels.

Je moet absoluut eerlijk en waar zijn in het afbeelden van een totem, want aan elke regel is Betekenis verbonden. Je moet heel specifiek zijn over details en proporties.

De bossen zijn hetzelfde, de bomen staan op hun plaats, de rotsen en de aarde... ze zijn ook altijd anders, omdat lichten en schaduwen en seizoenen en stemmingen erdoorheen gaan.

De dwaze vierkante kalveren doen alsof ze bang zijn voor onze trein. Bluffers! Hebben ze het niet elke dag gezien sinds ze geboren zijn? Het is gewoon een excuus om de vreugde uit hun hielen te schudden.

Ik kijk altijd uit angst om zwak en voorbij te gaan in mijn werk. Ik wil er niet uit druppelen. Ik wil gieten tot de emmer leeg is, het laatste stukje gaat uit in een stroom, niet in druppels.

Er is een kant van vriendschap die zich beter en sterker ontwikkelt door correspondentie dan contact.... De afwezigheid van het vlees op schrift brengt de zielen misschien dichterbij.

De bijzondere gebeurtenis was het doen waar ik nog steeds mee bezig ben. Maak me niet klaar.

Het grootste deel van het schilderen is misschien geloof, en ontvankelijk wachten, tevreden om elke kant op te gaan, niet plannen of forceren. De angst is echter luiheid. Het is zo gemakkelijk om af te drijven en uiteindelijk op het strand te worden gegooid, verlaten.

echte kunst is religie, een zoektocht naar de schoonheid van God diep in alle dingen.

Ik kan boven de nederigheid van mijn falen uitstijgen met een intens verlangen om dieper te zoeken en een blind geloof dat op een dag mijn zicht door de sluiers die zich verbergen, kan doorboren. Ik weet dat Gods gezicht er is als ik mijn blik stabiel genoeg houd.

Omdat kunst zo veel groter is dan wijzelf, zal ze niet opgeven als ze eenmaal heeft gegrepen.

Ik heb een nieuwe pup. Hij is half griffon. De andere helft is een vergissing.

Ik vraag me af waarom we ons altijd schamen voor onze beste delen en proberen ze te verbergen. We vinden het niet erg om onze 'sillinesses' belachelijk te maken, maar om onze 'sobers' ...

Het huis begint een thuis te zijn. De onbekende plaatsen beginnen de bekende voorwerpen in hun bezit te vouwen en ze te behagen. Voorwerpen die elkaar vloekten toen de verhuizers ze in de nieuwe kamers Tilden, zijn in hoeken verdwenen en zitten om hun voeten te likken en hun gezichten te wassen als katten die een nieuw huis accepteren.

Toen kwam de zon en dronk de dauw.

Laat me niet piekeren en piekeren over mijn incompetentie, maar stil zijn en weten dat u God bent.

Ik maakte mezelf tot een envelop waarin ik mijn werk diep kon steken, de flap kon likken, het van iedereen kon verzegelen.

Schrijven is een prachtige sorteerder... gevoelens, zelfs beter dan verf.

Het vinden van equivalenten voor dingen in woorden helpt me equivalenten te vinden in de schilderkunst.