Lawren Harris beroemde citaten

De zichtbare natuur is slechts een verwrongen weerspiegeling van een meer volmaakte wereld en het creatieve individu dat haar bekijkt, wordt geïnspireerd om in en achter haar vele kledingstukken waar te nemen, wat tijdloos en volkomen mooi is.

De primaire functie van kunst is niet om te imiteren of te vertegenwoordigen of te interpreteren, maar om een levend wezen te creëren; het is de reductie van al het leven tot een perfect gecomponeerde en dynamische miniatuur - een microkosmos waar er een perfecte balans is van emotie en intellect, stress en spanning die zichzelf oplossen, vorm ritmisch in evenwicht gebracht in drie dimensies.

In de innerlijke plaats waar ware kunstenaars creëren, bestaat er een zuiver kind.

Kunst is lang. Het leven is kort. Een beeld kan voor ons een snelweg worden tussen een bepaald ding en een universeel gevoel.

Kunst is het begin van visie in het rijk van het eeuwige leven.

Kunst moet de weg opgaan en alles riskeren voor de glorie van het avontuur.

Elk kunstwerk dat ons werkelijk beweegt, is in zekere mate een openbaring: het verandert ons.

De gedachte van vandaag kan niet worden uitgedrukt in de taal van gisteren.

Kunst is het destillaat van het leven, het resultaat van de ervaring van een volk, het verslag van het vreugdevolle avontuur van de Scheppende Geest in ons naar een hogere wereld; een wereld waarin alle ideeën, gedachten en vormen zuiver en mooi en volledig helder zijn, de wereld die Plato als volmaakt en eeuwig beschouwde. Alle werken die een element van vreugde in zich hebben, zijn verslagen van dit avontuur.

En licht heeft geen gewicht, / toch wordt men opgeheven op zijn vloed, /hoog geveegd, /Oplopend op wit-gouden lichtschachten, /alsof men zo gewichtloos is als het licht zelf- / al goud en wit en licht.

Nieuw materiaal vereist nieuwe methoden, en nieuwe methoden werpen een uitdaging op oude conventies.

Zolang de schilderkunst zich bezighoudt met de objectieve natuur, is het een onzuivere kunst, want herkenbaarheid sluit de hoogste esthetische emotie uit. Alle schilderkunst, oud of modern, beweegt ons esthetisch alleen voor zover het een kracht bezit die haar aspect overstijgt.

De waarheid is dat kunstwerken de toeschouwer veel meer testen dan de toeschouwer ze test.

Ons werd heel serieus verteld dat er nooit een Canadese kunst zou zijn omdat we geen kunsttraditie hadden.

Ervaringen, veel meer dan instructie, zijn een zien met het innerlijke oog - het vinden van een kanaal naar ons essentiële innerlijke leven, een deur naar ons diepste begrip waarin we het vermogen hebben tot universele reactie.

Soms, inderdaad vaak, werken we aan een thema met een ongevormd idee, en als het door het proces is gegaan, is het eindresultaat iets dat we nooit hadden kunnen voorspellen toen we begonnen.

Kunst is geen vermaak, noch een afleiding, noch is het, zoals veel mensen beweren, een ontsnapping aan het leven. Integendeel, het is een hoge training van de ziel, essentieel voor de groei van de ziel, voor haar ontplooiing.

Ik voelde de vreemde, eenzame aanwezigheid van de natuur die een nieuw ras, een nieuw tijdperk en als onderdeel daarvan een nieuwe uitdrukking in de kunst bevorderde. Het was een ontvouwing van het hart zelf door het effect van omgeving, van mensen, van plaats en tijd.

Door onze eigen creatieve ervaring kwamen we te weten dat de echte traditie in de kunst niet alleen in musea en kunstgalerijen en in grote kunstwerken is gehuisvest; het is aangeboren in ons en kan worden gegalvaniseerd tot activiteit door de kracht van creatieve inspanning in onze eigen tijd, en in ons eigen land, door onze eigen creatieve individuen in de Kunsten. We kwamen ook tot het besef dat we in Canada de grote culturen van het verleden en van andere volkeren niet echt kunnen begrijpen, totdat we zelf ons eigen creatieve leven in de Kunsten beginnen. Totdat we dat doen, kijken we naar deze van buitenaf.

Abstracte kunst is een creatief samenspel tussen het bewuste en het onbewuste, waarbij de bewuste geest alle uiteindelijke beslissingen neemt en de hele tijd de controle heeft.

Schoonheid is een levende, blijvende aanwezigheid die volledig onaantastbaar is door alle middelen van de mens, zoals morele codes, geloofsbelijdenissen, intellectuele analyse, spelletjes en clichés, het hebzuchtige instinct of de lust voor wat dan ook.

Want de Kunsten belichamen, intensiveren en verduidelijken de ervaring van schoonheid voor ons zoals niets anders dat kan.

De kracht van schoonheid aan het werk in de mens, zoals de kunstenaar altijd heeft geweten, is streng en veeleisend, en eenmaal opgeroepen, zal hij hem nooit met rust laten, totdat hij zijn werk en leven in een schijn van harmonie met zijn geest brengt.

Alleen de geest blijft stabiel en kijkt naar de chaos van verschijnselen, en weet dat er een plastische eenheid van het bestaan is - een onveranderlijke harmonie - achter het steeds veranderende.

Ikzelf neig ertoe af te drijven, een mindere situatie te accepteren in plaats van te streven naar een grotere, en toch Weet ik dat karakter in het leven en de kunst alleen wordt gemaakt door een inspanning die de gewone dagelijkse acceptatie van de dingen zoals ze zijn, te boven gaat.

Het vereist de overtuiging dat ieder volk een unieke bijdrage moet leveren aan de mensheid, en dat zij deze moeten leveren of blijven steriel, dienstbaar, geel, en dat zij deze bijdrage moeten zijn begonnen te leveren voordat zij kunnen hopen de geest te begrijpen die alle grote werken bezielt en alle edele levensvormen inspireert.

Het vereist moed om het immense gewicht van traagheid en de dode en stervende tradities en verfijningen onder ogen te zien en te overwinnen die de geest van de mensen verstoppen en ze vormen tot de nabootsing van levende manieren...

Natuurlijk moet er de drang zijn, het ondefinieerbare verlangen om iets door te krijgen in termen van plastische presentatie, maar resultaten zijn bijna altijd onvoorspelbaar.

Als we een grote berg in de lucht zien stijgen, kan het ons opwinden, een verheven gevoel in ons oproepen. Er is een samenspel van iets dat we buiten ons zien met onze innerlijke reactie. De kunstenaar neemt die reactie en zijn gevoelens en vormt het op doek met verf, zodat het, wanneer het klaar is, de ervaring bevat.

Je weet vast niet precies wat je zoekt. In het creatieve proces weet niemand het. Ze hebben een vaag idee - een wenkend, een vermoeden van enige waarheid - het is alleen in het proces dat het tot enige duidelijkheid komt.