Jon McGregor beroemde citaten

Het kost veel energie en creativiteit om zo ' n verknald leven voort te zetten. En het soort wil dat mensen hebben om te overleven, jaar na jaar, omgaan met dat spul, is vreemd indrukwekkend.

er zijn alleen deze: sprankelende ogen, besmeurde lippenstift, vervagend sterrenlicht, het knarsen van voeten op Grind, lachen en een langzame wandeling naar huis.

Alle e-mails die ik deze dagen krijg beginnen met sorry, maar ik heb het zo druk gehad, en ik begrijp niet hoe we zo druk kunnen zijn en dan niets tegen elkaar te zeggen hebben.

Er zijn zoveel mensen in de wereld, en Ik wil ze allemaal kennen, maar ik ken niet eens de naam van mijn buurman.

Als niemand over opmerkelijke dingen spreekt, hoe kunnen ze dan Opmerkelijk worden genoemd?

Vorige week was ik gewoon iemand die een eerste roman had laten publiceren.

Iedereen heeft zijn eigen situatie en zijn eigen behoeften.

Ik zag ooit een foto in de krant van John Hegley met 'poet' op zijn knokkels, en ik vond dat best cool, dus ik was er heel eerlijk over.

Het is iets wat ik in mezelf herken. Ik luister wel. Ik kijk veel mensen.

De hele stad stopte-en dit is een pauze die het waard is om van te genieten, omdat de wereld binnenkort weer gecompliceerd zal zijn.

Ik ben verrast, maar ik ben blij, Ik realiseer me dat dit is wat ik wilde die avond vorige week, om gewoon een verbinding te maken en vast te houden.

Mensen lijken hun gevoel voor grenzen steeds meer te verliezen, wat mensen bereid zijn op het internet te zetten, vooral blogs. Mensen lijken ervan uit te gaan dat alleen hun vrienden het zullen lezen, maar iedereen in de wereld kan het op elk moment lezen.

Je moet altijd met beide ogen kijken en met beide oren luisteren. Hij zegt dat dit een hele grote wereld is en dat er veel dingen zijn die je zou kunnen missen als je niet voorzichtig bent. Er zijn de hele tijd opmerkelijke dingen, recht voor ons, maar onze ogen zijn als de wolken boven de zon en ons leven is Bleeker en armer als we ze niet zien voor wat ze zijn. Als niemand over opmerkelijke dingen spreekt, hoe kunnen ze dan Opmerkelijk worden genoemd?

Als je luistert, kun je het horen. De stad, het zingt. Als je rustig staat, aan de voet van een tuin, in het midden van de straat, op het dak van een huis. Het is het duidelijkst ' s nachts, wanneer het geluid scherper over het oppervlak van dingen snijdt, wanneer het lied naar een plaats in je reikt. Het is een woordloos lied, maar het is toch een lied, en niemand die het hoort, kan twijfelen aan wat het zingt. En het lied zingt het hardst als je elke noot uitkiest.

Ik zeg te veel van wat, hij zegt te veel van alles, te veel dingen, te veel plaatsen, te veel informatie, te veel mensen, te veel van dingen om er te veel van te zijn, er is te veel om te weten en ik weet niet waar ik moet beginnen, maar Ik wil het proberen.

Hij denkt aan haar, op dit moment, in haar huis, een paar dunne muren verderop, haar leven in dozen en zakken en hij vraagt zich af welke herinneringen ze herontdekt, welke gedachten in haar mond vangen als het stof dat uit ongebruikte leerboeken wordt geblazen. Hij vraagt zich af of ze sporen van zichzelf onder haar vloerplanken heeft begraven. Hij vraagt zich af wat die sporen zouden zijn als ze dat had gedaan. En hij vraagt zich weer af waarom hij zo veel aan haar denkt als hij zo weinig Weet om over na te denken.

Ze vraagt zich af of je nostalgisch naar iets kunt voelen voordat het in het verleden is, ze vraagt zich af of haar vocabulaire misschien te klein is of dat haar chemische inname het heeft aangetast en de muziek gaat doowoah doowoah.

Hij zegt dat toen je oma stierf, je moeder een week lang stevig huilde. Ze huilde van opluchting zegt hij, het was alsof een deur open was en ze naar buiten was gelaten, ze zei tegen me dat ik nu veilig ben. Hij wacht, en hij zegt dat dit kind, als het geboren is, je het nooit moet laten denken dat het iets anders is dan een geschenk en een zegen, hoor je me?

Ik vraag me af hoeveel manieren er zijn voor een moeder om dat wrak in haar eigen dochter te produceren, en mijn spieren spannen als ik eraan denk.

Nu ik een boek heb gepubliceerd, is het behoorlijk validerend, maar een beetje gênant.