Alan Sillitoe beroemde citaten

De kunst van het schrijven is om de complicaties van de menselijke ziel uit te leggen met de eenvoud die universeel kan worden begrepen.

Het is een traktatie om een hardloper te zijn, alleen in de wereld zonder een ziel om je kwaad te maken of je te vertellen wat je moet doen.

Iedereen denkt dat ze nooit trouwen op jouw leeftijd. Je denkt dat je je hele leven vrijgezel kunt blijven, maar je komt er plotseling achter dat je dat niet kunt.

Ik ben ik en niemand anders; en wat mensen ook denken dat ik ben of zeggen dat ik ben, dat is wat ik niet ben, omdat ze helemaal niets over mij weten.

Je moet aan niemand denken en je eigen weg gaan, niet op een koers die voor je is afgebakend door mensen die mokken water en flessen jodium vasthouden voor het geval je valt en jezelf snijdt zodat ze je kunnen ophalen - zelfs als je wilt blijven waar je bent - en je weer in beweging krijgen.

Ik realiseerde me dat het misschien mogelijk zou zijn om zoiets te doen, rennen voor geld, Draven voor Loon op stukwerk bij een bob een puff die beetje bij beetje opstijgt tot een guinea een zucht en zich terugtrekt door ouderdom op tweeëndertig vanwege kanten gordijnlongen, een voetbalhart en benen als spataderen bonenstengels.

Regeringsoorlogen zijn niet mijn oorlogen; ze hebben niets met mij te maken, omdat mijn eigen oorlog alles is waar ik me ooit druk om zal maken.

Door de straten te lopen op winternachten hield hij warm, ondanks de koude nachtelijke passies van opkomende winden. Zijn voetstappen leidden tussen handelsmarkeerde huizen, twee omhoog en twee omlaag, met digitale schoorstenen als varkens op de daken die warmte en rook naar boven stuurden in de koude trog van een winderige hemel. Sterren verstopten zich als sluipschutters, en richtten zich af en toe als wolken hen een mazen in de wet gaven. De Winter was een gemakkelijke tijd voor hem om zijn geheimen te verbergen, want elke donkere straat klopte op zijn schouder en werd een vriend, en het gasvormige oog van elke lamp gloeide onopvallend als hij voorbijging.

Want het was zaterdagavond, de beste en meest vreugdevolle tijd van de week, een van de tweeënvijftig feestdagen in het langzaam draaiende Grote Wiel van het jaar, een gewelddadige inleiding tot een neergeworpen Sabbat. Opgestapelde passies ontploften zaterdagavond, en het effect van een week monotone transplantatie in de fabriek werd uit uw systeem gezwollen in een uitbarsting van goede wil. Je volgde het motto 'Wees dronken en wees gelukkig', hield je sluwe armen rond vrouwelijke taille en voelde het bier gunstig naar beneden gaan in de elastische capaciteit van je ingewanden.

Je kunt altijd vertrouwen op een samenleving van gelijken die het op de vrouwen aflegt.

Als je door het leven ging en al het aas weigerde dat voor je hing, zou dat helemaal geen leven zijn. Er zouden geen veranderingen worden aangebracht en je zou niets hebben om tegen te vechten. Het leven zou zo saai zijn als ditchwater.

de lange afstandsloop van een vroege ochtend doet me denken dat elke run als deze een leven is - een klein leven, Ik weet het - maar een leven vol ellende en geluk en dingen die gebeuren als je ooit echt om jezelf heen kunt komen

Wat mensen ook denken dat ik ben of zeggen dat ik ben, dat is wat ik niet ben.

Nou, het is een goed leven en een goede wereld, alles gezegd en gedaan, als je niet verzwakt.

Het enige wat ik wil is een goede tijd, de rest is propaganda.