Jean-Baptiste Say beroemde citaten

De wijze waarop dingen bestaan en plaatsvinden, vormt wat de aard der dingen wordt genoemd; en een zorgvuldige observatie van de aard der dingen is de enige grondslag van alle waarheid.

De zee en de wind kunnen tegelijkertijd het schip van mijn buurman en het mijne overbrengen.

Vandaar dat het duidelijk is dat de remedie moet worden aangepast aan de specifieke oorzaak van het kwaad; Bijgevolg moet de oorzaak worden vastgesteld, voordat de remedie wordt bedacht.

In heel Europa wordt in sla een veel grotere waarde geconsumeerd dan in ananas; en de prachtige sjaals van Cachemere zijn in Frankrijk een zeer arm handelsartikel,vergeleken met de gewone katoenproducten van Rouen.

Het ene product wordt uiteindelijk altijd bij het andere gekocht, zelfs als het in eerste instantie met geld wordt betaald.

Vraag en aanbod zijn de tegenovergestelde uitersten van de balk, waaruit de schalen van kostbaarheid en goedkoopheid afhangen; de prijs is het evenwichtspunt, waar het momentum van de ene ophoudt en dat van de andere begint.

De waardering is vaag en willekeurig, wanneer er geen zekerheid is dat anderen er in het algemeen mee instemmen.

Wat is het motief dat in ieders borst werkt om de impuls tot bevrediging van zijn behoeften en begeerten tegen te gaan?

Niets is in de praktijk gevaarlijker dan een hardnekkige, onbuigzame vasthoudendheid aan een systeem, vooral in de toepassing ervan op de behoeften en fouten van de mensheid.

Het is een melancholisch maar onbetwistbaar feit dat zelfs in de meest bloeiende landen een deel van de bevolking jaarlijks sterft aan louter gebrek. Niet dat allen die van gebrek omkomen, absoluut van honger sterven; hoewel deze rampspoed vaker voorkomt dan algemeen wordt aangenomen.

Alle reizigers zijn het erover eens dat protestanten rijker en bevolkerder zijn dan katholieke landen;en de reden is, omdat de gewoonten van de eerste meer bevorderlijk zijn voor de productie.

Rijke, beschaafde en ijverige landen zijn Grotere consumenten dan arme landen, omdat ze oneindig veel grotere producenten zijn.

In tijden van politieke verwarring en onder een willekeurige regering zullen velen er de voorkeur aan geven hun kapitaal inactief, verborgen en onproductief te houden, hetzij van winst of bevrediging, in plaats van het risico te lopen dat het wordt getoond. Dit laatste kwaad wordt nooit gevoeld onder een goede regering.

De luxe van opschepperij biedt een veel minder substantiële en solide bevrediging dan de luxe van comfort, als ik de uitdrukking mag hebben.

In Newfoundland, zo wordt gezegd, voert gedroogde kabeljauw het kantoor van geld uit.

En laat geen enkele regering zich voorstellen dat, hen de macht ontnemen om hun onderdanen te bedriegen, hen een waardevol voorrecht ontneemt. Een systeem van oplichting kan nooit lang bestaan en moet uiteindelijk onfeilbaar veel meer verlies dan winst opleveren.

Maar wat moet het karakter zijn van dat beleid, dat gericht is op nationale welvaart door de verarming van een groot deel van de thuisproducenten, met het oog op de bevoorrading van buitenlanders tegen een goedkoper tarief, en hen allen de voordelen van de nationale ontbering en zelfverloochening geeft?

het kapitaal kan niet gunstiger worden aangewend dan om de productieve krachten van de natuur te versterken en te helpen.

Sommige schrijvers beweren dat rekenkunde slechts de enige zekere gids in de politieke economie is; van mijn kant zie ik zoveel verfoeilijke systemen gebouwd op rekenkundige uitspraken, dat ik eerder geneigd ben die wetenschap te beschouwen als het instrument van nationale rampspoed.

regelgeving is nuttig en gepast, wanneer het gericht is op het voorkomen van fraude of verzinsels, die duidelijk schadelijk zijn voor andere soorten productie of voor de openbare veiligheid, en niet op het voorschrijven van de aard van de producten en de fabricagemethoden.

Niets kan ijdeler zijn dan de tegenstelling van theorie tot praktijk!

Het eigendom dat een mens in zijn eigen werk heeft, wordt geschonden, wanneer hem de vrije uitoefening van zijn vermogens of talenten wordt verboden, tenzij ze de rechten van derden zouden verstoren.

De theorie van interesse was in totale duisternis gewikkeld, totdat Hume en Smith de damp verdreven.

Het aanbod creëert zijn eigen vraag.

Ik ben niet in het bezit van de natuur van de keuze. Il faut les Ð1tudier telles qu ' elles sont.

De politieke economie is pas een wetenschap geworden, omdat zij zich heeft beperkt tot de resultaten van inductief onderzoek.

De ondernemer verplaatst de economische middelen van een gebied met een lagere productiviteit naar een gebied met een hogere productiviteit en een hoger rendement.

Helaas, hoevelen zijn vervolgd voor het kwaad dat ze gelijk hebben gehad?

Het is het doel van goed bestuur om de productie te stimuleren, van slecht bestuur om de consumptie aan te moedigen.

Overal wordt de afpersing van de armoede gezien in tegenstelling tot de gladheid van de rijkdom, de aangespoord arbeid van sommigen die de luiheid van anderen compenseren, ellendige krotten aan de zijkant van statige zuilengalerijen, de vodden van armoede vermengd met de vaandels van weelde; in één woord, de meest nutteloze overvloed te midden van de meest dringende behoeften.

Vrijheden en leerlingplaatsen zijn eveneens hulpmiddelen van de politie,niet van die gezonde tak van de politie, die tot doel heeft de openbare en particuliere veiligheid te handhaven, en die noch kostbaar noch irritant is; maar van dat soort politie die slechte regeringen gebruiken om hun persoonlijke autoriteit ten koste van alles te behouden of uit te breiden.

Een winkelier in goede zaken is net zo goed af als een marskramer die het land rondreist met zijn waren op zijn rug. Commerciële jaloezie is immers niets anders dan vooroordeel: het is een wilde vrucht, die vanzelf zal vallen als hij volwassen is geworden.

Om nooit iets anders te hebben gedaan dan het achttiende deel van een speld te maken, is een droevige verklaring voor een mens om zijn bestaan te geven.

De beroemde Adam Smith wees als eerste op de enorme toename van de productie en de superieure volmaaktheid van de producten die aan deze arbeidsverdeling kunnen worden toegeschreven.

Wanneer een boom, een natuurlijk product, wordt gekapt, krijgt de maatschappij dan geen groter product dan dat van de loutere arbeid van de houthakker?

Hoe onverlicht en onwetend zijn de volken die wij beschaafd noemen!

Maar is het mogelijk voor prinsen en ministers om verlicht te worden, wanneer particulieren dat niet zijn?

Het is ongetwijfeld zeer wenselijk dat particulieren een juiste kennis van hun persoonlijke belangen hebben; maar het moet oneindig veel meer zo zijn dat regeringen die kennis bezitten.

Wanneer oorlog een handel wordt, profiteert het, net als alle andere beroepen, van de arbeidsverdeling.

Omdat belasting een last is, moet de behoefte het lichtst wegen op elk individu, wanneer het op allen gelijk is.

Het beroep van de stock-jobber levert geen nieuw of nuttig product op; omdat hij dus geen eigen product heeft om in ruil te geven, heeft hij geen inkomsten om van te leven, maar wat hij verzint om te maken van de onvaardigheid of het ongeluk van gamesters zoals hijzelf.

Een schat draagt niet altijd bij aan de politieke veiligheid van zijn bezitters. Het nodigt eerder uit tot aanval en wordt zeer zelden getrouw toegepast op het doel waarvoor het bestemd was.

Het beheer van een groot bedrag is een gevaarlijke verleiding voor een nationale administratie. Hoewel het volk zich op zijn kosten heeft opgehoopt, profiteert het er zelden of nooit van: maar in feite komt alle waarde, en bijgevolg alle rijkdom, bij het volk vandaan.

Wat kunnen we verwachten van naties die nog minder gevorderd zijn in beschaving dan de Grieken?

Als één individu, of één klasse, de hulp van de autoriteit kan inroepen om de gevolgen van de concurrentie af te weren, verwerft het een voorrecht en ten koste van de hele gemeenschap; het kan zorgen voor winst die niet geheel te danken is aan de geleverde productieve diensten, maar die gedeeltelijk bestaat uit een werkelijke belasting op consumenten voor zijn privéwinst' die het gewoonlijk deelt met de autoriteit die aldus ten onrechte zijn steun verleende.

Alleen aan de arbeid van de mens schrijft Smith de kracht toe om waarden te produceren. Dit is een fout. Een nauwkeuriger analyse toont aan... dat alle waarden voortkomen uit de werking van de arbeid, of liever uit de industrie van de mens, gecombineerd met de werking van die agenten die de natuur en het kapitaal hem verschaffen.

Voor een eigenaar van een Mijn is het zilveren geld een product waarmee hij koopt waar hij gelegenheid voor heeft. Voor allen door wiens handen dit Zilver daarna gaat, is het alleen de prijs van de producten die zij zelf hebben opgehaald door middel van hun grondbezit, hun kapitaal of hun industrie. Door ze te verkopen ruilen ze ze in de eerste plaats in voor geld, en daarna ruilen ze het geld in voor consumptieartikelen.

Al degenen die sinds Adam Smith hun aandacht hebben gericht op de politieke economie, zijn het erover eens dat we in werkelijkheid geen consumptieartikelen kopen met geld, het circulatiemiddel waarmee we ze betalen. Wij moeten dit geld in eerste instantie zelf gekocht hebben door de verkoop van onze producten.

De heerschappij over land of zee zal evenzeer ontdaan van aantrekkingskracht lijken, als het algemeen wordt begrepen dat al haar voordelen bij de heersers berusten en dat de onderdanen in het algemeen geen enkel voordeel hebben.

Het kapitaal kan zelden productief worden gemaakt, zonder verschillende veranderingen te ondergaan, zowel van vorm als van plaats, waarvan het risico altijd min of meer alarmerend is voor personen die niet gewend zijn aan de activiteiten van de industrie; terwijl daarentegen de grondeigendom produceert zonder enige verandering van kwaliteit of positie.