John Ortberg beroemde citaten

Er is zo ' n liefde, een liefde die waarde schept in wat geliefd is. Er is een liefde die lappenpoppen verandert in onbetaalbare schatten. Er is een liefde die zich vastklampt aan verscheurde kleine schepsels, om redenen die niemand ooit helemaal zou kunnen achterhalen, en maakt ze kostbaar en gewaardeerd buiten berekening. Dit is liefde buiten de rede. Dit is de liefde van God.

Jezus is mysterieus, niet alleen vanwege wat we niet over hem weten, maar vanwege wat we wel over hem weten.

Wie je wordt terwijl je wacht, is net zo belangrijk als waar je op wacht.

Vrede komt niet voort uit het vinden van een meer zonder stormen. Het komt door Jezus in de boot te hebben.

Elke dag lopen jij en ik door Gods winkel. Elke dag strijken we tegen voorwerpen van onschatbare waarde voor hem. Mensen. Elk van hen draagt een prijskaartje, als we het maar konden zien.

We zijn vaak bezig met onze problemen wanneer we een verhoogd gevoel van kwetsbaarheid en een verminderd gevoel van macht hebben. Zie elk probleem vandaag als een uitnodiging tot gebed.

Wat herhaaldelijk in je geest komt en je geest bezet, vormt uiteindelijk je geest en zal zich uiteindelijk uitdrukken in wat je doet en wie je wordt.

De beslissing om te groeien houdt altijd een keuze in tussen risico en comfort. Dit betekent dat je, om een volgeling van Jezus te zijn, afstand moet doen van troost als de ultieme waarde van je leven.

Om goed te zijn, moet de ziel bij God zijn.

Dankbaarheid is het vermogen om het leven als een geschenk te ervaren. Het bevrijdt ons uit de gevangenis van zelfbezorgdheid.

Wanneer we in de liefde van God leven, beginnen we aandacht te besteden aan mensen zoals God aandacht aan ons besteedt.

Falen vormt je niet; de manier waarop je reageert op falen vormt je.

Te vaak discussiëren we over het christendom in plaats van ons te verwonderen over Jezus.

Als er ooit een echte" net zoals ik ben " kerk zou zijn, als er ooit een gemeenschap zou zijn waar iedereen al zijn bagage en gebrokenheid met zich mee kon brengen zonder nette en nette happy endings, als er ooit een groep was waar iedereen geliefd was en niemand deed alsof - we konden niet genoeg ruimte maken in het gebouw.

Zie elk probleem vandaag als een uitnodiging tot gebed.

Een laag zelfbeeld zorgt ervoor dat ik geloof dat ik zo weinig waard ben dat mijn reactie er niet toe doet. Met berouw begrijp ik echter dat mijn antwoord zo belangrijk is omdat ik zoveel waard ben voor God. Berouw is herstelwerk om onze gedachten en harten te herstellen, die door zonde gebogen worden.

Het goede nieuws zoals Jezus predikte het gaat niet alleen om de minimale toelatingseisen om in de hemel te komen als je sterft. Het gaat over de glorieuze verlossing van het menselijk leven-jouw leven.

Maak van je leven iets groters dan je leven.

Als je het werk van God wilt doen, besteed dan aandacht aan mensen. Let op ze. Vooral de mensen die niemand anders opmerkt.

Iemand liefhebben is verlangen en werken om de beste versie van zichzelf te worden. De enige persoon in het hele universum die dit perfect voor je kan doen, is God.

Ik moet aanbidden, want zonder dat kan ik vergeten dat ik een grote God naast me heb en in angst leef. Ik moet aanbidden, want zonder dat kan ik zijn roeping vergeten en beginnen te leven in een geest van zelfbezorgdheid. Ik moet aanbidden, want zonder dat verlies ik een gevoel van verwondering en dankbaarheid en ploeter ik door het leven met oogkleppen op. Ik heb aanbidding nodig omdat mijn natuurlijke neiging is tot zelfredzaamheid en koppige onafhankelijkheid.

Je missie begint waar je bent,niet waar je denkt dat je zou moeten zijn.Soms zijn we geneigd te denken dat onze huidige positie/Baan/situatie een barrière is voor onze missie, maar in feite is het waar het begint.

De dood is de voorwaarde voor de opstanding, het nieuwe leven dat God voor ogen heeft.

God heeft ons zijn kostbaarste schat toevertrouwd: mensen. Hij vraagt ons om hen te hoeden en te vormen tot sterke discipelen, met moedig geloof en goed karakter.

Bijbels gezien is wachten niet alleen iets wat we moeten doen totdat we krijgen wat we willen. Wachten is onderdeel van het proces om te worden wat God wil dat we zijn.

Als je geen grote dingen kunt doen, zei Moeder Teresa altijd, doe kleine dingen met grote liefde. Als je ze niet met grote liefde kunt doen, doe ze dan met een beetje liefde. Als je ze niet met een beetje liefde kunt doen, doe ze dan toch. Liefde groeit wanneer mensen dienen.

Vreugdeloosheid is misschien wel de zonde die de kerk het gemakkelijkst tolereert.

We willen graag bescheiden zijn...maar wat als niemand het merkt?

Echte gebrokenheid behaagt God meer dan schijnspiritualiteit.

Er is iets dat je niet kunt repareren, niet kunt genezen of niet kunt ontsnappen, en alles wat je kunt doen is op God vertrouwen. Het vinden van ultieme toevlucht bij God betekent dat je zo ondergedompeld raakt in zijn aanwezigheid, zo overtuigd van zijn goedheid, zo toegewijd aan zijn heerlijkheid dat je zelfs de grot een volkomen veilige plek vindt om te zijn omdat hij daar bij je is.

We zijn geneigd om te leven onder de illusie dat er ergens mensen zijn die normaal zijn.

God ziet duidelijk wie wij zijn. Hij is onverschillig over onze wratten en goddeloosheid. Maar als God naar ons kijkt, is dat niet alles wat hij ziet. Hij ziet ook wie we bedoeld zijn te zijn, wie we op een dag zullen worden.

Leiderschap is de kunst om mensen teleur te stellen in een tempo dat ze kunnen verdragen.

Kras aan het oppervlak van elke cynicus en je zult een gewonde idealist eronder vinden. Vanwege eerdere pijn of teleurstelling maken cynici hun conclusies over het leven voordat de vragen zelfs maar zijn gesteld. Dit betekent dat cynici niet alleen zien wat er mis is met de wereld, maar ook de moed missen om er iets aan te doen. De dynamiek achter cynisme is de angst om verantwoordelijkheid te nemen.

Ieder mens die ooit heeft geleefd, heeft geleden onder een messiascomplex-behalve één.

Het doel van het gebed is om mijn hele leven te leven en al mijn woorden te spreken in het vreugdevolle bewustzijn van de aanwezigheid van God. Het gebed wordt echt wanneer we de realiteit en goedheid van Gods voortdurende aanwezigheid met 'het echte ik' begrijpen. Jezus leefde zijn dagelijks leven in het bewustzijn van zijn vader.

Voor velen van ons is het grote gevaar niet dat we ons geloof zullen verloochenen. Het is dat we zo afgeleid en gehaast en bezorgd zullen worden dat we genoegen zullen nemen met een middelmatige versie ervan.

Haast is niet alleen een ongeordend schema. Haast is een gestoord hart.

De kerk is in de hoop business.

Na verloop van tijd is grit wat vruchtbare levens scheidt van doelloosheid.

Het is beter om het geloof te hebben om de werkelijkheid met al haar pijn te omarmen dan om vast te klampen aan de valse troost van een pijnloze Fantasie.

Acceptatie is een daad van het hart. Iemand accepteren is bevestigen dat je denkt dat het goed is dat ze nog leven.

Het mooiste moment van je leven is nu. Dit moment is Gods onvervangbare geschenk aan jou.

Scepticisme kan ons weerhouden van zegen, kan ons gevangen houden in twee gedachten.

Liefde en haast zijn fundamenteel onverenigbaar. Liefde kost altijd tijd, en tijd is het enige wat gehaaste mensen niet hebben.

Gewoontes eten goede bedoelingen voor het ontbijt.

We moeten leren onze angsten af te werpen omdat we er zoveel van hebben. De wereld vernietigt het spirituele leven door voortdurende angst te genereren. Jezus zei dat het leven van het evangelie verstikt wordt door de zorgen van deze wereld. We weten dat dit waar is, maar we zijn meer geketend en vastgebonden aan de wereld dan ooit tevoren in het menselijk ras.

God wil gezien worden, gezocht worden, verwacht worden en vertrouwd worden.

Jezus ... hij sprak met hen, raakte hen aan, At met hen, hield van hen.

Ironisch genoeg is vaak het ding dat me ervan weerhoudt om vreugde te ervaren mijn preoccupatie met mezelf. Juist het egoïsme dat me ervan weerhoudt om mezelf uit te storten voor de vreugde van anderen, weerhoudt me er ook van om op te merken en te genieten van de talloze kleine geschenken die God elke dag aanbiedt. Daarom beschrijft Walker Percy verveling als " het zelf gevuld met het zelf."