Stephen Nachmanovitch beroemde citaten

De meest krachtige muze van allemaal is ons eigen innerlijke kind.

Er zijn geen prescriptieve oplossingen, geen grote ontwerpen voor grote problemen. De oplossingen van het leven liggen in de kleine details waarbij steeds meer individuele mensen hun eigen leven en kunst durven te creëren, durven te luisteren naar de stem in hun diepste, oorspronkelijke aard, en nog dieper, de stem in de aarde.

In improvisatie is er maar één keer. Dit is wat computermensen real time noemen. De tijd van inspiratie, de tijd van technisch structureren en realiseren... de tijd om het te spelen, en de tijd om met het publiek te communiceren, zijn allemaal één.

Creatief werken is spelen. Het is vrije speculatie met materialen van de gekozen vorm.

Het zelfstandig naamwoord van zelf wordt een werkwoord. Dit vlampunt van creatie in het huidige moment is waar werk en spel samensmelten.

Friemelen en verveling zijn de symptomen van angst voor leegte, die we proberen op te vullen met alles waar we onze handen op kunnen leggen.

Om te creëren hebben we zowel techniek als vrijheid van techniek nodig

Er zijn alleen mensen die hun onvolmaakte best doen om hun onvolmaakte werk te doen.

Structuur ontsteekt spontaniteit. Limieten opbrengst intensiteit. Als we spelen... door onze zelfgekozen regels, vinden we dat het inperken van kracht de kracht versterkt.

Spelen, intrinsiek belonend, kost niets; zodra je er een prijs op zet, wordt het tot op zekere hoogte geen spel.

Als de kunst met de hele persoon wordt gemaakt, dan komt het werk er heel uit. Onderwijs moet de hele persoon onderwijzen, bereiken en vibreren in plaats van alleen kennis over te dragen.

Creativiteit kan conformiteit vervangen als de primaire manier van sociaal zijn. . . . We kunnen vasthouden aan dat wat voorbijgaat, of al voorbij is, of we kunnen toegankelijk blijven voor-zelfs overgave aan-het creatieve proces, zonder erop te staan dat we van tevoren weten wat de uiteindelijke uitkomst is voor ons, onze instellingen of onze planeet. Deze uitdaging aanvaarden is vrijheid koesteren, het leven omarmen en betekenis vinden.

Veel muzikanten zijn fantastisch bedreven in het spelen van de zwarte stippen op de gedrukte pagina, maar verbijsterd door hoe de stippen daar in de eerste plaats zijn gekomen en bang om zonder stippen te spelen. Muziektheorie helpt hier niet; het leert regels van de grammatica, maar niet wat te zeggen. Als mensen me vragen hoe ik moet improviseren, gaat het maar een beetje over muziek. Het echte verhaal gaat over spontane expressie, en het is daarom een spiritueel en psychologisch verhaal in plaats van een verhaal over de techniek van de ene of andere kunstvorm.

Het kan soms een hartverscheurende strijd voor ons zijn om op een plek te komen waar we niet langer bang zijn voor het kind in ons. We zijn vaak bang dat mensen ons niet serieus nemen, of dat ze denken dat we niet gekwalificeerd genoeg zijn. Om geaccepteerd te worden, kunnen we onze bron vergeten en een van de rigide maskers van professionaliteit of conformiteit aantrekken die de samenleving ons voortdurend biedt. Het kinderlijke deel van ons is het deel dat, net als de dwaas, gewoon doet en zegt, zonder zichzelf te kwalificeren of zijn geloofsbrieven te verdedigen.

De kracht van fouten stelt ons in staat om creatieve blokkades te herformuleren en om te draaien...De lastige delen van ons werk, de delen die het meest verbijsterend en frustrerend zijn, zijn in feite de groeiende randen. We zien deze kansen op het moment dat we onze vooroordelen en ons eigenbelang laten vallen.

Elk moment van het leven is uniek-een kus, een zonsondergang, een dans, een grap. Niemand zal ooit op dezelfde manier terugkeren. Elk gebeurt maar één keer in de geschiedenis van het universum.

Trouw aan het moment en aan de huidige omstandigheid brengt voortdurende overgave met zich mee.

We zorgen voor zowel irritatie als inspiratie voor elkaar - de koren voor elkaars parelmakerij.

Spel is de puntwortel waaruit originele kunst ontspringt. Het is het ruwe spul dat de kunstenaar kanaliseert met al zijn kennis en techniek.

We kunnen erop vertrouwen dat de wereld een eeuwige verrassing in eeuwige beweging is.

Elke actie kan worden beoefend als een kunst, als een ambacht, of als drudgery.

Je kunt geen inspiratie uiten zonder vaardigheid.

Creativiteit bestaat meer in het zoeken dan in het vinden.

Toewijding aan een reeks regels bevrijdt je spel om een diepte en kracht te bereiken die anders onmogelijk is.

De professionaliteit van techniek en de flits van behendigheid zijn comfortabeler om mee om te gaan dan rauwe creatieve kracht, vandaar dat onze samenleving over het algemeen virtuose artiesten meer beloont dan originele makers.

Werken binnen de grenzen van het medium dwingt ons om onze eigen grenzen te veranderen. Improvisatie is niet breken met vormen en beperkingen alleen maar om 'vrij' te zijn, maar ze gebruiken als het middel om onszelf te transcenderen.

Geheugen en intentie en intuïtie zijn samengevoegd. Het ijzer is altijd heet.

Spel stelt ons in staat om onze capaciteiten en onze identiteit te herschikken, zodat ze op onvoorziene manieren kunnen worden gebruikt

Als vorm mechanisch wordt toegepast, kan het inderdaad resulteren in werk dat conventioneel is, zo niet pedant of dom. Maar de vorm die goed wordt gebruikt, kan het voertuig van vrijheid worden, van het ontdekken van de creatieve verrassingen die de geest in het spel bevrijden.

Het mooie van samen spelen is ontmoeten in het ene.