Michael Shurtleff beroemde citaten

Het creëren van relaties is het hart van acteren. Het is eenvoudig. Het is essentieel.

Conflict is wat drama creëert. Hoe meer conflictacteurs vinden, hoe interessanter de voorstelling.

Consistentie is de dood van goed acteren.

Concurrentie is gezond. Concurrentie is het leven. Toch weigeren de meeste acteurs dit te erkennen. Ze willen niet concurreren. Ze willen met elkaar opschieten. En ze zijn dus geen eersteklas acteurs. De goede acteur is degene die concurreert, gewillig, die geniet van concurreren. Een acteur moet concurreren, of sterven...Rust en het vermijden van problemen zal niet helpen in zijn acteren. Het is precies het tegenovergestelde dat hij moet zoeken.

Luisteren is niet alleen horen. Luisteren is reageren. Luisteren wordt beïnvloed door wat je hoort. Luisteren is actief.

Acteurs, die trots moeten zijn op hun singulariteit, proberen altijd iemand anders te zijn. Het is niet nodig voor jou, de acteur, om jezelf leuk te vinden-zelfliefde is niet gemakkelijk te vinden voor de meesten van ons-maar je moet leren vertrouwen op wie je bent. Er is niemand anders zoals jij.

Een uitdrukking van gevoel is niets waard tenzij het interfereert met wat de andere acteur in de scène wil.

Het maakt niet uit hoeveel we weten over de andere persoon, er is altijd iets gaande in dat andere hart en dat andere hoofd dat we niet weten, maar alleen kunnen nadenken. En hoe we ons ook aan iemand anders uitleggen, hoe open we ook zijn, er is altijd nog iets onverklaarbaars, iets verborgen en onbekend in ons.

De eerste stap naar een betere Auditie is om karakter op te geven en jezelf te gebruiken.

Acteren in theater, televisie of scherm is alleen voor de onherstelbare zieken, degenen die zo getroffen zijn door de behoefte dat er geen keuze is.

Er is maar één reden waarom een personage drinkt: om confrontatie te zoeken. Om te vechten voor wat ze willen op manieren die hen normaal gesproken worden ontzegd.

Humor [in een scène] is geen grap. Het is die houding ten opzichte van het leven, zonder welke je lang geleden van de 59th Street Bridge zou zijn gesprongen.

Wat je ook besluit is je motivatie in de scène, het tegenovergestelde is ook waar en zou erin moeten zitten.

Neem niets voor lief. Maak een emotionele ontdekking zo vaak als je er een kunt vinden in elke scène. Vraag jezelf af: Wat is nieuw?

We leven niet voor de realiteit, maar voor de fantasieën, de dromen van wat zou kunnen zijn. Als we voor de realiteit zouden leven, zouden we dood zijn, ieder van ons. Alleen dromen houden ons op de been...Als je aan het acteren bent, neem dan geen genoegen met iets minder dan de grootste droom voor de toekomst van je personage.

Een acteur is op zoek naar conflicten. Conflict is wat drama creëert. We worden geleerd om problemen te vermijden, zodat acteurs niet beseffen dat ze ernaar moeten gaan zoeken. Er wordt over toneelstukken geschreven...het buitengewone, het ongewone, de climaxen. Hoe meer conflictacteurs vinden, hoe interessanter de voorstelling.

Acteren is als vragen om toelating tot een gekkenhuis. Iedereen kan zich aanmelden, maar alleen de gecertificeerde krankzinnigen worden toegelaten.

Concurrentie [in een scène] is gezond. Concurrentie is het leven. Toch weigeren de meeste acteurs dit te erkennen. Ze willen niet concurreren. Ze willen met elkaar opschieten. En ze zijn dus geen eersteklas acteurs.

Elke scène die je ooit zult spelen begint in het Midden, en het is aan jou, de acteur, om te voorzien in wat er voor komt.

Een acteur moet zijn behoeften (doelen, wensen, doelstellingen) zo sterk maken dat hij bereid is zich met de andere acteur te bemoeien om te krijgen wat hij nodig heeft. Bemoeien betekent in de weg staan zodat wat jij wilt sterker is dan wat zij willen.

Vaak vragen acteurs me of ik denk dat ze moeten blijven proberen acteur te worden. Ik heb hetzelfde antwoord voor iedereen die vraagt: als je een keuze hebt en redelijkerwijs gelukkig kunt zijn om iets anders te doen, ga dan in ieder geval meteen en doe iets anders. Acteren of schrijven of regisseren in het theater of televisie of scherm is alleen voor de onherstelbaar zieken, degenen die zo getroffen zijn door de behoefte dat er geen keuze is.

De moraal: neem geen genoegen met iets minder dan de grootste droom voor je toekomstige strijd om de droom waar te maken.

Het leven van een acteur is een beetje makkelijker om te nemen als je toegeeft dat je gek bent.

De acteur moet uitzoeken wat het basisgevecht is in elk personage in elke scène.

Elke scène is een liefdesscène. De acteur zou de vraag moeten stellen: 'Waar is de liefde?'

Iedereen denkt dat romantiek zwak is. Maar romantiek is ieders geheime droom-daarom leven we.

Humor is een houding, een overlevingsmanier om naar het leven te kijken. Het gaat niet om het vertellen van grappen.

De meeste acteurs maken zichzelf ongelukkig door te zoeken naar hun gezond verstand, door aan te dringen op hun normaliteit; het is een ernstige fout.

Daarom is er nu zo weinig romantiek in onze wereld: iedereen denkt dat romantiek zwak is.