Sam Keen beroemde citaten

Er zijn twee vragen die een man zichzelf moet stellen: de eerste is ' waar ga ik heen? en de tweede is: 'wie gaat met mij mee?"Als je deze vragen ooit in de verkeerde volgorde krijgt, zit je in de problemen.

We komen niet tot liefde door de perfecte persoon te vinden, maar door te leren een onvolmaakte persoon perfect te zien.

Hoe meer je een kenner van dankbaarheid wordt, hoe minder je het slachtoffer wordt van wrok, depressie en wanhoop. Dankbaarheid zal fungeren als een elixer dat geleidelijk de harde schil van je ego zal oplossen-je behoefte om te bezitten en te beheersen-en je zal transformeren in een genereus wezen. Het gevoel van dankbaarheid produceert ware spirituele alchemie, maakt ons grootmoedig-lar ge souled.

Liefhebben is terugkeren naar een huis dat we nooit hebben verlaten, om ons te herinneren wie we zijn.

Compassie begint met de erkenning van de enige onontkoombare waarheid die de basis vormt voor de mogelijkheid van liefde tussen mensen - een bewustzijn van de tragische zin van het leven.

Consensuele paranoia - de pathologie van de normale persoon die lid is van een oorlog rechtvaardigende samenleving-vormt het sjabloon waaruit alle beelden van de vijand worden gecreëerd. Door de logica van paranoia te bestuderen, kunnen we zien waarom bepaalde archetypen van de vijand noodzakelijkerwijs moeten terugkeren, ongeacht de historische omstandigheden.

Vertrouw op wat je het diepst raakt.

Op zoek zijn is niets meer of minder dan een vragensteller worden.

Het heilige wordt ontdekt in wat ons beweegt en raakt, in wat ons doet beven.

De ziel groeit in gemeenschap. Woord voor woord, verhaal voor verhaal, voor beter of slechter, we bouwen onze wereld. Van echt gesprek - spreken en luisteren - communicatie verdiept zich in mededogen en creëert gemeenschap.

Ga elke dag binnen met de verwachting dat de gebeurtenissen van de dag een clandestiene boodschap aan u persoonlijk kunnen bevatten. Verwacht voortekenen, openbaringen, toevallige zegeningen en leraren die onbewust over je toestand spreken.

Burn-out is de manier van de natuur om je te vertellen, je hebt de bewegingen doorgemaakt die je ziel heeft verlaten; je bent een zombie, een lid van de walking dead, een slaapwandelaar. Vals optimisme is als het toedienen van stimulerende middelen aan een uitgeput zenuwstelsel.

Noem het" womb awe "of zelfs" womb worship " maar het is niet eenvoudig afgunst. Ik herinner me niet eens dat ik een vrouw wilde zijn. Maar elk van de drie keren dat ik bij de geboorte van een van mijn kinderen aanwezig was, werd ik overweldigd door een gevoel van eerbied... Het was vrij plotseling, de eerste dag van de schepping; de godin die een wereld baarde... Net als mensen vroeg ik me af: wat kan ik ooit creëren dat de pracht van dit nieuwe leven zal evenaren?

Neurotische identiteit crises komen wanneer onze verdedigingsmechanismen te succesvol zijn geweest en we zijn ingekapseld in het fort dat we hebben gebouwd met niets om ons te verfrissen in onze eenzame opsluiting. Dus we spelen de oude films met hun verouderde angsten en hun onrealistische hoop totdat we verveeld genoeg zijn om ontwapening en betrokkenheid te riskeren.

De wortel van menselijk veroorzaakt kwaad is niet de dierlijke natuur van de mens, niet territoriale agressie of aangeboren egoïsme, maar onze behoefte om zelfrespect te verwerven, onze sterfelijkheid te ontkennen en een heldhaftig zelfbeeld te bereiken. Ons verlangen naar het beste is de oorzaak van het ergste.

Een samenleving waarin roeping en werk voor de meeste mensen gescheiden zijn, creëert geleidelijk een economie die vaak zonder geest is, een economie die vaak onze portemonnee vult ten koste van het leegmaken van onze zielen.

Ik vermoed dat we allemaal ontvangers zijn van kosmische liefdesnotities. Boodschappen, voortekenen, stemmen, kreten, openbaringen en oproepen worden gehomogeniseerd in de gebeurtenissen van elke dag. Als we maar wisten hoe we moesten luisteren, hoe we de tekenen moesten lezen.

Wat ons leven vormt, zijn de vragen die we stellen, weigeren te stellen of nooit denken te stellen.

De minnaar geneest de wereld niet door een vage en abstracte liefde voor iedereen en alles, maar door gepassioneerd te worden en trouw te zweren aan concrete relaties, personen, instellingen en plaatsen.

In de mate dat we onze verhalen onthouden en opnieuw vertellen en nieuwe creëren, worden we de auteurs, de autoriteiten van ons eigen leven.

Als een manier van waarnemen die vaak een levensstijl wordt, weeft paranoia rond het kwetsbare zelf of groep een luchtdicht metafysisch en wereldbeeld. Paranoia is een antireligieuze mystiek gebaseerd op het gevoel of de perceptie dat de wereld in het algemeen, en anderen in het bijzonder, tegen mij of ons zijn. De werkelijkheid wordt gezien als vijandig. Daarentegen ervaart de religieuze mysticus de grond van het zijn als fundamenteel vriendelijk voor de diepste behoeften van het zelf. Dat wat onbekend, vreemd of buiten ons begrip is, is met en voor in plaats van tegen ons.

Hoe meer je een kenner van dankbaarheid wordt, hoe minder je het slachtoffer wordt van wrok, depressie en wanhoop.

We kunnen alleen kiezen of we zullen voelen en niet wat we zullen voelen.

Ik probeer weg te blijven van hoog metafysisch geloof omdat ik denk dat wij mensen het beste doen als we beseffen dat we niet zoveel weten.

Chronologische tijd is wat we meten met klokken en kalenders; het is altijd lineair, ordelijk, kwantificeerbaar en mechanisch. Kairotische tijd is organisch, ritmisch, lichamelijk, ontspannen en aperiodisch; het is de innerlijke cadans die vrucht tot rijpheid brengt, een vrouw tot bevalling, een man om de richting van zijn leven te veranderen.

Wat gebeurt er als ik probeer een leven op te bouwen dat gewijd is aan het vermijden van alle gevaar en alle onnodige risico ' s?

Als we een beter begrip hadden van de manier waarop we over vijanden denken, zouden we misschien meer rationele manieren kunnen bedenken om conflicten op te lossen.

Onze geest, lichaam, gevoelens, relaties worden allemaal geïnformeerd door onze vragen. Wat je vraagt is wie je bent. Wat je vindt hangt af van wat je zoekt. En wat ons leven vormgeeft, zijn de vragen die we stellen, weigeren te stellen of er nooit aan denken te stellen.

Het eerste deel van de spirituele reis zou eigenlijk psychologisch moeten worden genoemd in plaats van spiritueel, omdat het gaat om het wegpellen van de mythen en illusies die ons verkeerd hebben geïnformeerd.

Goede mannen en goede vrouwen hebben vuur in de buik. We zijn fel. Rotzooi niet met ons als je op zoek bent naar iemand die altijd 'aardig' voor je zal zijn. Mooi geeft je een C+ in het leven. We glimlachen niet altijd, praten niet met een zachte stem of knuffelen niet zonder onderscheid. In de liefdevolle strijd tussen de seksen duwen en pareren we.

Een man moet op een zoektocht gaan / om het heilige vuur te ontdekken / in het heiligdom van zijn eigen buik / om de vlam in zijn hart te ontsteken / om de vlam in de haard te voeden / om zijn vurigheid voor de aarde te doen herleven

Mythe is het systeem van fundamentele metaforen, beelden en verhalen dat de percepties, herinneringen en aspiraties van een volk informeert; biedt de reden voor zijn instellingen, rituelen en machtsstructuur; en geeft een kaart van het doel en de stadia van het leven.

Paranoia vermindert angst en schuldgevoelens door alle kenmerken die men in zichzelf niet wil herkennen op de ander over te dragen. Het wordt gehandhaafd door selectieve waarneming en herinnering. We zien en erkennen alleen die negatieve aspecten van de vijand die het stereotype ondersteunen dat we al hebben gecreëerd.

Als een incarnatie van het kwaad zo ondubbelzinnig als Hitler weer zou verschijnen, zou ik geen morele scrupules hebben om de vijand te doden. Maar in de moderne wereld van morele troebelheid, houd ik mijn handen liever zo schoon mogelijk van vijandelijk bloed.

Je komt tot liefde niet door het vinden van de ideale persoon, maar door erachter te komen hoe je een onzuivere persoon foutloos kunt zien.

Het vertellen van je verhalen is een revolutionaire daad.

In het begin creëren we de vijand. Voordat het wapen komt, komt het beeld. We denken anderen dood en bedenken dan de strijdbijl of ballistische raketten waarmee we ze daadwerkelijk kunnen doden. Propaganda gaat vooraf aan technologie.

De 'stille, zachte stem' van God roept mij nooit op om als een ander mens te zijn. Het doet een beroep op mij om mijn volledige gestalte te bereiken en de belofte te vervullen die in mijn wezen slaapt.

We verlangen allemaal naar vliegen. Wij zijn wezens van verlangen. We hoeven niet fysiek te vliegen om in de lucht te zijn. Wat ik het luchtinstinct noem - de drang om onze huidige toestand te overstijgen - is het bepalende kenmerk van een mens. We zijn rusteloze dieren, eeuwige reizigers die voor altijd in het proces van worden zijn. Bewustzijn zelf is een vlucht van het hier en nu naar het hiernamaals. Ons bereik overtreft altijd onze greep, waar de hemel voor is ...

Er is geen eenvoudige formule om goed en fout levensonderhoud te bepalen, maar het is essentieel om de vraag levend te houden. Om het gevoel van waardigheid en eer terug te brengen naar mannelijkheid, moeten we stoppen met te doen alsof we kunnen leven van iets dat triviaal of destructief is en nog steeds een gevoel van legitieme eigenwaarde hebben. Een samenleving waarin roeping en werk voor de meeste mensen gescheiden zijn, creëert geleidelijk een economie die vaak zonder geest is, een economie die vaak onze portemonnee vult ten koste van het leegmaken van onze zielen.

Freud verwoordde de standaard mening toen hij met vermeende ernst vroeg: 'wat wil een vrouw?'... Vandaag de dag is de vraag die de gist in het sociale deeg is, ' wat willen mannen?

De traditionele genderidealen van de sterk-stille man die zijn kaarten dicht bij zijn borst speelt en de mysterieuze vrouw die haar gevoelens verbergt met verlegenheid gaan zo ver dat ze het een deugd maken om niet beschikbaar en geheimzinnig te zijn. Maar oprechte intimiteit kan zich alleen ontwikkelen wanneer twee mensen even openhartig en zichzelf openbarend zijn. Om het risico te nemen om lief te hebben, moeten we kwetsbaar genoeg worden om de radicale stelling te testen dat kennis van een ander en zelfopenbaring uiteindelijk liefde zal vergroten in plaats van verminderen. Het is een ontzagwekkend risico.

We leren vliegen niet door onbevreesd te zijn, maar door de dagelijkse praktijk van moed.

Je kunt weten wat er in je leven is als je weet wat er in je hart is.

Het gevoel van dankbaarheid produceert ware spirituele alchemie, maakt ons grootmoedig-groot van ziel.

De Grieken bedachten het idee van nemesis om te laten zien hoe een enkele deugd, die hardnekkig wordt gehandhaafd, geleidelijk verandert in een destructieve ondeugd. Ons succes, onze industrie, onze gewoonte om te werken hebben onze economische vijand voortgebracht. Werk maakte de moderne mens groot, maar dreigt nu onze ziel te onteigenen, de aarde te overspoelen met dingen en afval, ons vermogen om lief te hebben en ons te verwonderen te vernietigen.

Wijze mensen zijn in staat om zichzelf sierlijk te geven aan schijnbaar tegenstrijdige ervaringen, omdat ze weten dat ze behoren tot verschillende seizoenen van het leven, die allemaal noodzakelijk zijn voor het geheel. Lente en winter, groei en verval, creativiteit en braak, gezondheid en ziekte, macht en impotentie, en leven en dood horen allemaal binnen de economie van het zijn.

Om de liefde in stand te houden, moeten een man en een vrouw voortdurend trouwen en scheiden, zich met, tegen, weg van en voorbij elkaar bewegen, 'ja' en 'nee'zeggen.

Een expeditie opzetten om een medelevend Gemenebest van allen te verwezenlijken peoples...is de grote spirituele uitdaging van onze tijd.

Elke dag word je bevriend met een enkele angst, en de diverse verschrikkingen van het menselijk zijn zullen nooit samenkomen om zo ' n moeras van vage angst te vormen dat het je leven regeert vanuit de schaduwen van het onbewuste. We leren vliegen niet door onbevreesd te zijn, maar door de dagelijkse praktijk van moed.