Margaret Drabble beroemde citaten

Als niets zeker is, is alles mogelijk.

Wat me echt irriteert zijn degenen die schrijven om te zeggen, Ik doe je boek voor mijn eindexamen en kun je me alsjeblieft vertellen wat de betekenis ervan is. Ik vind het zo verbijsterend dat je de Betekenis van je boek moet uitleggen aan een vreemde. Als ik wist wat de Betekenis van mijn boeken was, had ik ze niet geschreven.

De menselijke geest kan veel realiteit verdragen, maar niet te veel af en toe somberheid.

Er zijn mensen die niet in een trein kunnen stappen zonder zich voor te stellen dat ze op het punt staan naar het betekenisvolle Onbekende te reizen; alsof het begrip beweging onlosmakelijk verbonden is met het begrip ontdekking, alsof elke verplaatsing van het lichaam een verplaatsing van de ziel is.

God weet wat voor oncommuniceerbare kleine verschrikkingen baby ' s doormaken, onbekend voor iedereen. We negeren ze, we zeggen dat ze vergeten, omdat ze niet de woorden hebben om ons te doen herinneren. ... Tegen de tijd dat ze leren spreken, zijn ze de details van hun klachten vergeten, en dus weten we het nooit. Ze vergeten zo snel, zeggen we, omdat we niet kunnen overdenken dat ze nooit vergeten.

Hoe buitengewoon zijn mensen, dat ze in zulke situaties terechtkomen waarin ze blijven doen wat ze niet graag doen, en geen behoefte of verplichting hebben om te doen, simpelweg omdat het lijkt te worden verwacht.

Londen, Hoe kan men het ooit beu zijn?

Over één ding zijn professionals en amateurs het eens: moeders kunnen niet winnen.

Vroeger was ik een redelijk onzorgvuldig en avontuurlijk persoon voordat ik kinderen kreeg; nu ben ik ziekelijk geobsedeerd door veiligheidsgordels en voortdurend bang dat laagvliegende vliegtuigen op de school van mijn kinderen zullen vallen.

Ik heb altijd gedacht dat er maar weinig mensen zo bewonderenswaardig oud worden als academici. Boeken laten ze in ieder geval nooit in de steek.

Niets slaagt, zeggen ze, zoals succes. En niets faalt zo goed als falen.

Ik herinner me nog dat ik om twee uur ' s morgens vreugde voelde toen de baby wakker werd voor zijn voeding, omdat ik zo verlangde om nog een keer naar hem te kijken.

Ik heb deze moderne laptop aangezet. En ik heb tegen mezelf gezegd dat ik de verleiding moet weerstaan om er solitaire op te gaan spelen.

Wat een idiote meisjes ... verwachten dat andere mensen dezelfde goden respecteren als zijzelf en E M Forster.

God weet wat voor oncommuniceerbare kleine verschrikkingen baby ' s doormaken, onbekend voor iedereen.

Is Engeland geen slecht land? Het is gewoon een gemene, koude, lelijke, verdeelde, vermoeide, uitgeklapte, post-keizerlijke, post-industriële slakkenhoop bedekt met polystyreen hamburgerkartons. 286

Hoe onrechtvaardig is het leven, om fysieke charme zo onmiddellijk zichtbaar of afwezig te maken, wanneer men weg kan komen met ondeugden die voor altijd onnoemelijk zijn.

De middenjaren, gevangen tussen kinderen en ouders, vrij van geen van beide: het verleden strekt zich te dicht terug, het is te dichtbevolkt, de toekomst is nog niet uitgedund.

Mannen en vrouwen kunnen nooit close zijn. Ze kunnen elkaar nauwelijks in dezelfde taal spreken. Maar worden voor altijd gedwongen om te proberen, en daarom is er zelfs in een nederlaag geen vrede.

Ik voorspel met vertrouwen de ineenstorting van het kapitalisme en het begin van de geschiedenis. Er zal iets misgaan in de machine die geld in geld omzet, het banksysteem zal volledig instorten en we zullen moeten ruilen om in leven te blijven. Degenen die in hun tuin kunnen graven, hebben een betere kans dan de rest. Ik red me wel, Ik heb een paar groenten.

Tante Phyl ' s laatste maanden in het verzorgingstehuis waren extra stukken. Leeftijd is overbodig. Sommigen van ons, zoals mijn moeder, hebben het geluk om snel en plotseling te sterven, in het volledige bezit van onze vermogens en ons lot, maar meer en meer van ons zullen veroordeeld zijn om te blijven hangen, overgeleverd aan de genade van angstige of onverschillige familieleden, onzorgvuldige vreemden, ongewenste medische ingrepen, toenemende zwakte, incontinentie, geheugenverlies. We leven te lang, maar net als de Sibylle die in haar mand hangt in de grot van Cumae, vinden we het moeilijk om te sterven.

Er zou meer oprechte vreugde zijn bij de ontdekking van een compleet nieuwe roman van Jane Austen dan elke andere literaire ontdekking, behalve een nieuw groot toneelstuk van Shakespeare.

Romans, sinds de geboorte van het genre, zijn vol afgewezen, verleide en verlaten Maagden, wiens juiste lot is om te sterven...

Ik heb woorden en afdrukken nodig... Ik heb print nodig als een verslaafde. Ik zou zonder kunnen, misschien. Maar ik hoop dat ik het nooit hoef te proberen.

Misschien compenseert het zeldzame en eenvoudige plezier om gezien te worden voor wat men is de ellende om het te zijn.

Ik sta liever aan het einde van een stervende traditie, die ik bewonder, dan aan het begin van een traditie die ik betreur.

Armoede was dus vergelijkend. Men heeft het gemeten met een glijdende schaal. Men was altijd arm, in termen van degenen die rijker waren.

Want als men een beeld heeft, hoe vaag en romantisch ook, van het einde van een reis, kan men het uiteindelijk zeker bereiken, ongeacht hoeveel omwegen en misleidingen en verlatingen van hoop. En de hoop had nooit volledig kunnen worden opgegeven, zelfs niet in de ergste dagen.

Er zijn veel schrijvers die te veel hebben geschreven. Er zijn mensen die genoeg hebben geschreven. Er zijn nog anderen die niet genoeg schreven om hun bewonderaars tevreden te stellen, en Jane Austen is zeker een van hen.

Mijn anti-Amerikanisme is bijna oncontroleerbaar geworden. Het heeft me bezeten, als een ziekte. Het stijgt op in mijn keel als zure reflux, die modieuze Amerikaanse ziekte. Ik verafschuw nu de Verenigde Staten en wat het Irak en de rest van de hulpeloze wereld heeft aangedaan.,

En er is geen enkele manier waarop men zich kan ontdoen van de schuld van het hebben van een mooi lichaam door te zeggen dat men de samenleving ermee kan dienen, omdat dat zou eindigen met zichzelf als wat? Er lijkt gewoon geen morele plaats te zijn voor vlees.

Soms lijkt het erop dat de enige prestatie die mijn opleiding me ooit heeft geschonken, het vermogen was om in citaten te denken.

Ons verlangen om zich aan te passen is groter dan ons respect voor objectieve feiten.

De grootste angst van een man voor een vrouw is dat ze hem zal uitlachen; de angst van een vrouw is dat een man haar zal doden.

Niets faalt als falen

Waarom kunnen mensen niet flexibel en efficiënt zijn?

Het gezinsleven zelf, die veiligste, meest traditionele, meest goedgekeurde vrouwelijke keuzes, is geen toevluchtsoord: het is altijd een gevaarlijke plek.