Fay Weldon beroemde citaten

Als je niets onverwachts doet, gebeurt er niets onverwachts.

Er gebeurt niets, en er gebeurt niets, en dan gebeurt alles.

schuldgevoel voor het moederschap is als druiven voor wijn

Ze kon zien dat het moeilijk was om een broer of zus te verliezen: het kon alleen maar onnatuurlijk lijken:uit de tijd, uit de orde, een wrede herhaling van je eigen vertrek in het niets.

Schoonheid is het eerste geschenk dat de natuur aan vrouwen geeft en het eerste dat ze wegneemt.

We bieden een tijdje onderdak aan kinderen; we leven naast mannen; en dat is alles. Wij zijn hen niets verschuldigd en zijn hen niets verschuldigd. Ik denk dat we onze vrienden meer verschuldigd zijn, vooral onze vrouwelijke vrienden.

Een vriend sterft en we blijven onverschillig; een andere sterft, misschien minder intiem, en we zien onszelf als dood, en huilen, rouwen, scheuren ons haar of bevinden ons gevangen in de waanzin van de wake, concurreren met anderen over wie het dichtst was, lijdt nu het meest.

Eten is de grootste genoegens.

Het verlangen naar zelfexpressie treft mensen wanneer ze het gevoel hebben dat er iets van zichzelf is dat niet tot de buitenwereld doordringt.

Wees moedig, maar niet te moedig. Heb moed, maar niet te veel.

Het is gebleken dat de hele relatie tussen mannen, vrouwen en kinderen is gekanteld, ten nadele van vrouwen.

Mensen laten je in de steek, kinderen stellen je teleur, dieven breken in, motten corrupt, maar een orde van het Britse Rijk gaat voor altijd door.

Poëzie, dacht ik toen, en doe dat nog steeds, is een kwestie van ruimte op de pagina onderbroken door een paar goed gekozen woorden, om ze belang te geven. Proza is een minder grootse zaak die zich tot aan de randen van de pagina moet uitstrekken om overtuigend te zijn.

Men kan het tenminste leren. Men kan blijven leren tot de dag dat men wordt afgesneden.

men leert het beste, en schrijft het beste, in een staat van verzet.

Instinct ' betekent meestal gewoon onze conditionering om dit of dat te geloven, zonder na te denken om te onderzoeken.

Brieven die in de post kruisen, Onbekende melodieën die drie keer op één dag worden gehoord, de manier waarop de slagen van het lot op dezelfde gebogen schouders neerdalen, en de stralen van geluk voortdurend op de gezegende gloeien. Sprookjes, zoals ik al zei, worden dagelijks beleefd. Er gebeurt veel meer in de wereld dan we ons ooit kunnen voorstellen.

Geluidsgolven sterven niet uit. Ze reizen voor altijd en eeuwig. Al onze zinnen zijn onsterfelijk. Ons nutteloze geblaat omcirkelt het universum voor alle eeuwigheid.

Fictie, over het algemeen, en als het goed is, heeft de neiging om een subversief element in de samenleving te zijn.

Verdedig jezelf nooit; ben het eens met je critici, het neemt de wind uit hun zeilen.

Als je ' s morgens wakker wordt met een goed gevoel voor de dingen die overdag moeten worden gedaan om door te komen naar de volgende dag, verlies je het gevoel van de dag als elk soort doel op zich.

Voorzichtigheid zegt het ene, verlangen zegt het andere, en ik ga liever met verlangen elk moment.

Natuurlijk moet je in het lot geloven; dat alles puur toeval is, is een ondraaglijk idee.

Schrijvers zijn altijd een grote overlast voor uitgevers. Als ze zonder hen konden, zouden ze dat doen.

Als oneindigheid is zoals ze het beschrijven, zijn alle dingen niet alleen mogelijk, maar uiteindelijk zeker ...

Mensen horen wat ze willen en verwachten te horen, niet wat er gezegd wordt.

over het algemeen is niets zo slecht als je vreest of zo goed als je hoopt.

Fictie strekt onze gevoeligheden en ons begrip uit, zoals louter informatie dat nooit kan.

Het huwelijk is wat er gebeurt als een van de partners niet wil dat de ander wegkomt.

Het huwelijk is een zeer moeilijke relatie voor bijna iedereen en ik weet zeker dat je het niet moet doen als je een rustig, gemakkelijk leven wilt.

De bijzondere behoefte om te schrijven wordt vergroot, lijkt het, in plaats van te worden verzacht door oefening.

Schrijven is een daad van vrijgevigheid jegens andere mensen.

Jeugd geeft een gevoel van nieuwe dagen die helder aanbreken, voor altijd doorgaan, en een soort van onderdrukte opwinding die zelfs de ergste dagen van armoede, depressie en eenzaamheid blijft doorbreken. Maar dan is jeugd iets dat alleen achteraf bestaat; je bent je er nauwelijks van bewust terwijl je het hebt.

Schrijven is meer dan alleen het maken van een reeks begrijpelijke uitspraken: het is het verzamelen van connotaties; het oogsten ervan, als bramen in een goed seizoen, rijp en zwaar, geplukt uit de doornen van de logica.

Schrijvers waren nooit bedoeld als professionals. Schrijven is geen beroep, het is een activiteit, een in wezen amateurberoep. Dat is wat je doet als je niet leeft.

Woorden zijn geen eenvoudige dingen: ze nemen, zoals ze door de tijd heen hebben gedaan, kracht en betekenis op zich ...

Niemand leek in staat om naar zichzelf te kijken, koel, van buitenaf. Hun werkelijkheid was alles wat kon worden gezien in het licht dat door hun eigen wensdenken vooruit werd geworpen.

Stijl is wat er is als je naar iemands schrijven kijkt en je weet dat ze het hebben geschreven en niemand anders.

Een 'zwakte', besef ik nu, is niets anders dan een kracht die niet goed ontwikkeld is.

Ik werd verleid door geheimen, die voor ware liefde zijn als kunstmatige zoetstof voor suiker, calorievrij maar op de lange termijn kankerverwekkend, niet het echte werk, en alleen een eigenaardige nasmaak in de mond om je dat te vertellen, om je te waarschuwen.

men heeft de neiging om anderen te verdenken van wat men schuldig is aan zichzelf. De ontrouwe vrouw is snel om de man van ontrouw te verdenken.

Trots is wat je je kunt veroorloven of denkt te kunnen veroorloven.

Armoede is een hardnekkig iets: je ontsnapt er zelden aan met één gebonden.

De profeten van doem, in mijn ervaring, worden over het algemeen genegeerd en meestal gelijk.

het geheugen is zo selectief; wishful thinking drukt het de hele tijd in dienst.

Ik heb nooit met de quietistische bewegingen kunnen opschieten: ze vervallen te gemakkelijk in zelf-gefeliciteerd: ik heb de eenheid gevonden, jij niet. Ik kijk liever naar buiten als ik kan, niet naar binnen. Meditatie doet me te sterk denken aan het feit dat ik op een matje op de kleuterschool moet liggen en een uurtje moet slapen.

Omdat de ene oorzaak slecht is, maakt de tegenovergestelde oorzaak niet goed.

Een ander ding dat heel nuttig lijkt voor het creatieve proces is het krijgen van baby ' s. Het doet helemaal niets af aan iemands creativiteit. Het herinnert je eraan dat er altijd meer is waar dat vandaan kwam en dat er nooit een tekort is aan ideeën of aan het vermogen om te creëren. Het proces van zwanger zijn en dan van het krijgen van de baby en het opstaan in de nacht brengt je alleen nog maar in contact met dit vruchtbare deel van jezelf.

Weduwen hebben de neiging om ofwel te vervagen als echtgenoten sterven, emotionele suttee plegen, of anders vinden dat een nieuw leven burgeons. Hier in Christchurch gaat er veel opbloeien.

Vraag het elke vrouw in een gearrangeerd huwelijk. Liefde is de minst stressvolle uitweg.