Alison Lurie beroemde citaten

Zoals men naar Europa ging om het levende verleden te zien, zo moet men Zuid-Californië bezoeken om de toekomst te observeren.

Er is een eigenaardige brandende geur in de kamer, zoals explosieven. de keuken vult zich met rook en de hete, zoete, asachtige geur van verschroeide koekjes. De oorlog is begonnen.

We willen allemaal schuldig zijn, want schuld is macht.

in zekere zin is veel grote literatuur subversief, omdat het bestaan ervan impliceert dat kunst, verbeelding en waarheid belangrijk zijn. In wat we de echte wereld noemen, aan de andere kant, wat meestal telt is geld, macht en publiek succes.

de modepagina 's van tijdschriften zoals Cosmopolitan lijken zich nu te specialiseren in het vertellen van het carrièremeisje wat ze moet dragen om het specifieke verkeerde type man te charmeren dat Playboy leest, terwijl de redactionele pagina' s haar vertellen hoe ze moet omgaan met de resulterende psychische schade.

De natuur kan wreed lijken, maar ze balanceert haar boeken.

Je krijgt de gewoonte om boos en gekwetst te zijn door het leven, en als er dan iets goeds gebeurt, kun je het niet accepteren omdat het niet in het patroon past.

Pogingen om de mobiliteit van vrouwen te beperken door de beweging te belemmeren, zijn oud en bijna universeel. De voetbinding van Chinese meisjes uit de hogere klasse en de Nigeriaanse gewoonte om de benen van vrouwen te laden met kilo ' s zware koperen draad zijn extreme voorbeelden, maar over de hele wereld zijn soortgelijke stratagems gebruikt om ervoor te zorgen dat als je eenmaal een vrouw hebt betrapt, ze niet kan weglopen, en zelfs als ze in de buurt blijft, kan ze je niet bijhouden. ... Zowel letterlijk als figuurlijk moderne damesschoenen zijn wat Samantha ervan weerhoudt zo snel te rennen als Sammy.

Veel Amerikanen denken aan de rest van de wereld als een soort Disneyland, een showplace voor schilderachtige fauna, flora en artefacten. Ze kleden zich voor reizen in goedkope, comfortabele, kinderlijke kleren, alsof ze naar de dierentuin gaan en door niemand anders dan de dieren gezien worden.

Andere oorlogen eindigen uiteindelijk in overwinning, nederlaag of uitputting, maar de oorlog tussen mannen en vrouwen gaat eeuwig door.

Met potlood en papier kon ik de wereld herzien.

De mode-industrie is niet meer in staat om een stijl te behouden die mannen en vrouwen hebben besloten te verlaten dan om een stijl te introduceren die ze niet willen accepteren.

zelfs als we niets zeggen, praten onze kleren luidruchtig tegen iedereen die ons ziet, ze vertellen wie we zijn, waar we vandaan komen, wat we graag in bed doen en een dozijn andere intieme dingen ...

De meeste van de grote werken van jeugdliteratuur zijn op de een of andere manier subversief: ze uiten ideeën en emoties die in die tijd over het algemeen niet werden goedgekeurd of zelfs erkend; ze maken grapjes over geëerde figuren en vroom gehouden overtuigingen; en ze bekijken sociale pretenties met heldere ogen directheid, opmerkend-zoals in Andersens beroemde verhaal - dat de keizer geen kleren heeft.

We kunnen liegen in de taal van de kleding of proberen de waarheid te vertellen; maar tenzij we naakt en kaal zijn, is het onmogelijk om te zwijgen.

Er is een regel, denk ik. Je krijgt wat je wilt in het leven, maar niet je tweede keuze ook.

De grote subversieve werken van kinderliteratuur suggereren dat er andere opvattingen over het menselijk leven zijn naast die van het winkelcentrum en het bedrijf. Ze bespotten de huidige veronderstellingen en drukken de fantasierijke, onconventionele, niet-commerciële kijk op de wereld uit in zijn eenvoudigste en zuiverste vorm. Ze doen een beroep op het fantasierijke, bevragende, opstandige kind in ons allemaal, vernieuwen onze instinctieve energie en fungeren als een kracht voor verandering. Dit is de reden waarom dergelijke literatuur onze aandacht verdient en lang zal blijven bestaan nadat meer conventionele verhalen zijn vergeten.

Echte literatuur, zoals reizen, is altijd een verrassing.

Mode is vrijheid van meningsuiting, en een van de privileges, zo niet altijd een van de genoegens, van een vrije wereld.

Toen andere mensen zich voor het eerst bewust werden van de koe, uitten ze bezorgdheid en bezorgdheid. Ze stelden strategieën voor om het dier uit Molly ' s salon te krijgen: remedies en artsen en procedures, sommige mainstream en sommige New Age. Ze vertelden anekdotes van vrienden die op de een of andere manier hun eigen koeien hadden verwijderd. Maar na een tijdje hadden ze hun suggesties uitgeput. Toen begonnen ze meestal te doen alsof de koe er niet was, en ze gaven de voorkeur aan Molly om mee te doen met de pretentie.

Grosvenor en Burke suggereren dat een schoolgebouw voortdurend, maar stilletjes, studenten vertelt wie ze zijn en hoe ze over de wereld moeten denken. Het kan helpen om uit het hoofd gehoorzaamheid of onafhankelijke activiteit te produceren; het kan een hoog zelfvertrouwen of een laag zelfbeeld creëren.

Als er uiteindelijk niets van het leven zal overleven behalve wat kunstenaars erover melden, hebben we geen recht om te melden wat we weten dat leugens zijn.

Amerika heeft een geschiedenis van politieke isolatie en economische zelfvoorziening; zijn burgers hebben de neiging om de rest van de wereld te beschouwen als een rampgebied waaruit gelukkige of opdringerige mensen emigreren naar het Beloofde Land.

Maar ik denk dat soms, als iemand zich gedraagt als een nogal tweederangs persoon, zoals ik deed bij het ontbijt, dan in een soort van zelfdestructieve schok gaat en iets echt tweederangs doet. Bijna als Om het te bewijzen ...