Wim Wenders beroemde citaten

Zonder dromen is er geen moed. Zonder moed kan er geen actie zijn.

Als je veel reist, als je graag rondzwerft om jezelf te verliezen, kun je op de vreemdste plaatsen terechtkomen. Ik denk dat het een soort ingebouwde radar moet zijn, die me vaak naar plaatsen brengt die ofwel bijzonder stil zijn of op een stille manier eigenaardig.

Seks en geweld was nooit echt mijn kopje thee; Ik was altijd meer in saxofoon en violen.

Hoe meer meningen je hebt, hoe minder je ziet.

Final cut wordt overschat. Alleen dwazen blijven volhouden dat ze altijd het laatste woord hebben. De wijzen slikken hun trots in om tot de best mogelijke snee te komen.

Film is een zeer, zeer krachtig medium. Het kan het idee bevestigen dat dingen prachtig zijn zoals ze zijn, of het kan het idee versterken dat dingen kunnen worden veranderd.

Elke film die het idee ondersteunt dat dingen kunnen worden veranderd is een geweldige film in mijn ogen.

Het Cubaanse volk heeft een verbazingwekkend sterke en ononderbroken geest.

Films zijn iets wat mensen over de hele wereld zien omdat er een bepaalde behoefte aan is.

Alles is entertainment; kritiek is nu entertainment en het lijkt erop dat de Franse regisseurs op een dag wakker zijn geworden en plotseling beseften dat ze niet meer werden ondersteund.

Voor ons maakt muziek vooral deel uit van de entertainmentwereld en is het vaak een luxe.

Het is erg moeilijk om critici of een tijdschrift te vinden dat materiaal publiceert dat echt onafhankelijk en geschreven is zonder enige bezorgdheid over het worden afgesneden van de lijst van een distributeur of niet worden uitgenodigd of naar vertoningen worden gevlogen.

Dus ik raak een beetje verveeld met het definiëren van het ene type film als Amerikaans en het andere Europees of Van ergens anders omdat de verdeling niet langer waar is.

Het is zelfs verbazingwekkend hoeveel Europese films-Italiaans, Frans, Duits en Engels - de afgelopen jaren een bepaald gebied van het publiek in hun land hebben herwonnen.

Jarenlang leek het erop dat ik alleen maar lobbyde bij politici en anderen om hen ervan te overtuigen dat de Europese cultuur Films nodig had en dat we die moesten beschermen.

Entertainment vandaag de dag benadrukt voortdurend de boodschap dat dingen geweldig zijn zoals ze zijn. Maar er is een ander soort cinema, die zegt dat verandering mogelijk en noodzakelijk is en dat het aan jou is.

Veel van de critici van vandaag krijgen vliegtickets, hotelaccommodatie, tassen, prachtige foto ' s, geschenken en andere uitgaven betaald door de distributeurs, en worden dan verondersteld serieuze artikelen over de film te schrijven.

Neem bijvoorbeeld opera - om naar de opera te gaan, moet je je verkleden in een smoking en veel geld betalen.

Natuurlijk maken de Fransen zeer geloofwaardige films en het is nog steeds een van de grootste landen in termen van wereldcinema, maar het echte probleem is het verval in filmkritiek.

De cultuur van onafhankelijke filmkritiek is volledig verdwenen en dit lijkt te komen met het grondgebied van het consumententijdperk waarin we nu leven.

De Yanks hebben ons onderbewustzijn gekoloniseerd.

Ibrahim vertelt zijn verhaal zonder een grain of klacht, en dit was waar voor alle bandleden. Dit is een groot deel van de Cubaanse geest en ziel.

Integendeel, een film kan het idee van verandering promoten zonder enige politieke boodschap, maar in zijn vorm en taal kan hij mensen vertellen dat ze hun leven kunnen veranderen en kunnen bijdragen aan progressieve veranderingen in de wereld.

De wereld van de mode. Ik ben geïnteresseerd in de wereld, niet in mode! Maar misschien was ik te snel om mode neer te zetten. Waarom niet zonder vooroordelen kijken? Waarom zou je het niet onderzoeken zoals elke andere industrie, zoals de films bijvoorbeeld?

Veel Franse regisseurs, die nu beseffen dat er geen echte kritiek meer is, dat de normen van het verleden zijn verdwenen, zijn erg beledigd over de kwaliteit van de filmkritiek.

De meest politieke beslissing die je maakt is waar je de ogen van mensen richt. Met andere woorden, wat je mensen dag in dag uit laat zien, is politiek...En het meest politiek indoctrinerende wat je een mens kunt aandoen, is hem elke dag laten zien dat er geen verandering kan zijn.

Wat algemeen wordt aangeduid als Amerikaanse stijl films zijn, in feite, studio producties.

Ik denk dat zien deels door de ogen gebeurt, maar niet helemaal.

Mijn advies is: geef geen geld uit aan therapie. Breng het uit in een platenwinkel.

Voordat je cut zegt, wacht 5 seconden

Elke foto, elke 'ONCE' in time is ook het begin van een verhaal dat 'once upon a time' begint..."Elke foto is het eerste frame van een film.

Maar ik denk dat de geest van protectionisme het graf van de Europese cinema zou zijn. Je kunt iets niet beschermen door er een hek omheen te bouwen en te denken dat dit het zal helpen overleven.

Misschien is het de muziek die hen in staat stelt om zo te functioneren, om altijd alles te nemen zoals het komt en nooit te klagen over de ellende, ontberingen of onrechtvaardigheid.

In dit tijdperk van consumentisme is filmkritiek over de hele wereld - in Amerika eerst maar ook in Europa - iets geworden dat zich richt op de filmindustrie in plaats van een tegenwicht te zijn.

Eind jaren tachtig was het aantal Duitse films gedaald tot vier of vijf procent van de markt, en de resterende 95 procent was Amerikaans. Het gaat nu om 20 tot 30 procent Duitse producties.

Ik word een beetje verveeld door de juxtapositie van Amerikaanse en andere cinema. Ik denk niet langer dat deze verdeling zo waar is als het in de jaren tachtig of het begin van de jaren negentig had kunnen zijn.

Butte was ooit een grote stad. Voor mij is die stad één groot podium voor Edward Hopper. Je kon je camera overal neerzetten en je voelde dat je naar zijn schilderijen keek.

Filmmakers en critici schreven over elkaar en soms heel hard. Dit bestaat niet meer.

Cinema is een wereldwijd fenomeen.