Federico Fellini beroemde citaten

Een andere taal is een andere kijk op het leven.

Er is geen einde. Er is geen begin. Er is alleen de passie van het leven.

Ik hou niet van het idee om een film te begrijpen. Ik geloof niet dat rationeel begrip een essentieel element is in de ontvangst van elk kunstwerk. Of een film heeft iets te zeggen of het heeft niet. als je erdoor geraakt wordt, hoef je het niet uitgelegd te hebben. Zo niet, dan kan geen enkele verklaring je erdoor laten bewegen.

Zelfs als ik een film zou maken over een filet van tong, zou het over mij gaan.

Het leven is een combinatie van magie en pasta.

Het is makkelijker om trouw te zijn aan een restaurant dan aan een vrouw.

Ik heb mijn hele leven geprobeerd om mezelf te genezen van mijn opleiding.

Naar de bioscoop gaan is als terugkeren naar de baarmoeder; je zit daar, stil en meditatief in de duisternis, wachtend tot het leven op het scherm verschijnt.

Je bestaat alleen in wat je doet.

We moeten voorbij passies komen, als een groot kunstwerk. In zo ' n wonderbaarlijke harmonie. We moeten leren zoveel van elkaar te houden om buiten de tijd te leven... vrijstaand.

Wat er ook gebeurt, houd altijd je kinderlijke onschuld. Het is het belangrijkste.

Vertrouw nooit een vrouw die niet graag eet. Ze is waarschijnlijk beroerd in bed.

Onze geest kan bepalen hoe iets zal zijn omdat we handelen volgens onze verwachtingen.

Alleen als ik mijn werk doe, voel ik me echt levend.

Ervaring is wat je krijgt als je op zoek bent naar iets anders.

Objecten en hun functies hadden geen betekenis meer. Alles wat ik waarnam was de waarneming zelf, de hel van vormen en figuren zonder menselijke emotie en los van de realiteit van mijn onwerkelijke omgeving. Ik was een instrument in een virtuele wereld die voortdurend zijn eigen betekenisloze beeld vernieuwde in een levende wereld die zelf buiten de natuur werd waargenomen. En aangezien het verschijnen van de dingen niet langer definitief maar grenzeloos was, bevrijdde dit paradijselijke bewustzijn mij van de werkelijkheid buiten mezelf. Het vuur en de roos werden als het ware één.

Ik geloof niet in totale vrijheid voor de kunstenaar. Alleen gelaten, vrij om te doen wat hij wil, doet de kunstenaar uiteindelijk helemaal niets. Als er één ding is dat gevaarlijk is voor een kunstenaar, is het precies deze kwestie van totale vrijheid, wachten op inspiratie en al het andere.

Er is een overvloedig getuigenis dat als we liefde kiezen in plaats van zelf, we onmetelijk winnen.

Als er een beetje meer stilte was, als we allemaal stil bleven...misschien kunnen we iets begrijpen.

Je moet sferisch leven - in vele richtingen. Verlies nooit je kinderlijke enthousiasme - en dingen zullen op je pad komen.

Realisme is een slecht woord. In zekere zin is alles realistisch. Ik zie geen grens tussen het denkbeeldige en het echte.

Ik denk dat televisie de Betekenis van democratische spraak heeft verraden, door visuele chaos toe te voegen aan de verwarring van stemmen. Welke rol speelt stilte in al dit lawaai?

Niets is eerlijker dan een droom.

Ik heb het recht om mezelf tegen te spreken. Ik wil mezelf niet het recht ontnemen om onzin te praten, en ik vraag nederig om soms ongelijk te mogen hebben.

Volgens de artsen heb ik alleen maar last van een lichte vorm van voortijdige kaalheid.

Een geschapen ding wordt nooit uitgevonden en het is nooit waar: het is altijd en altijd zichzelf.

Ik regisseer altijd dezelfde film. Ik kan het ene niet van het andere onderscheiden.

Praten over dromen is als praten over films, omdat de bioscoop de taal van dromen gebruikt; jaren kunnen in een seconde voorbijgaan en je kunt van de ene plaats naar de andere springen. Het is een Taal gemaakt van beeld. En in de echte cinema betekent elk object en elk licht iets, zoals in een droom.

Peellaerts strips waren de literatuur van intelligentie, verbeelding en romantiek.

Niets is droeviger dan lachen; niets mooier, prachtiger, verheffender en verrijkender dan de verschrikking van diepe wanhoop.

Voor mensen die in de verbeelding leven, is er geen gebrek aan onderwerpen. Zoeken naar het exacte moment waarop inspiratie komt is onjuist. De verbeelding overspoelt ons voortdurend met suggesties, vanuit alle richtingen.

Als ik een wrede satiricus ben, ben ik tenminste geen hyprocriet: ik beoordeel nooit wat andere mensen doen. Noch een politicus, noch een priester, ik censureer nooit wat anderen doen. Noch een filosoof noch een psychiater, ik doe nooit de moeite om mijn angsten en neuroses te analyseren of op te lossen

Alle Kunst is autobiografisch.

Spijt is tijdverspilling. Het verleden verlamt je in het heden.

We kunnen allemaal doen alsof we cynisch en intrigerend zijn, maar wanneer we worden geconfronteerd met zuiverheid en onschuld, valt het cynische masker af.

Zelfs het meest ellendige leven is beter dan een beschut bestaan in een georganiseerde samenleving waar alles berekend en geperfectioneerd is.

Vertel me niet wat ik doe, Ik wil het niet weten.

Hype is de ongemakkelijke en wanhopige poging om journalisten ervan te overtuigen dat wat je hebt gemaakt de ellende waard is om het te moeten herzien.

God mag dan geen dobbelstenen spelen, maar hij geniet van een goede ronde van triviale achtervolging af en toe.

Censuur is reclame betaald door de overheid.

Nietzsche beweerde dat zijn genie in zijn neusgaten zat en ik denk dat dat een uitstekende plek is om te zijn.

De kunstenaar is het medium tussen zijn fantasieën en de rest van de wereld.

Georgische film is een volledig uniek fenomeen, levendig, filosofisch inspirerend, zeer wijs, kinderlijk. Er is alles wat me kan doen huilen en ik moet zeggen dat het (mijn huilen) niet gemakkelijk is.

Wat belangrijk is, is de manier waarop we het zeggen. Kunst draait om vakmanschap. Anderen kunnen vakmanschap als stijl interpreteren als ze dat willen. Stijl is wat herinnering of herinnering, ideologie, sentiment, nostalgie, voorgevoel verenigt met de manier waarop we dat allemaal uitdrukken. Het gaat er niet om wat we zeggen, maar hoe we het zeggen.

De visionair is de enige realist.

De enige plek waar je een dictator kunt zijn en toch geliefd bent, is op de set van de film

Een kunstenaar is een provinciaal die zich ergens tussen een fysieke en een metafysische werkelijkheid bevindt. Het is dit daartussenin dat ik een provincie noem, dit Grensland tussen de tastbare en de ontastbare wereld. Dat is het rijk van de kunstenaar.

Een van de grootste handicaps is angst voor een fout. Je hebt jezelf tegengehouden. Je moet je vrij bewegen in de arena, niet alleen om te wachten op de perfecte situatie, het perfecte moment... Als je een fout moet maken, is het beter om een fout van actie te maken dan een fout van inactiviteit. Als ik de kans weer had, zou ik risico ' s nemen.

Ik ben gewoon een verhalenverteller, en de cinema is toevallig mijn medium. Ik vind het leuk omdat het het leven in beweging herschept, vergroot, verbetert, destilleert. Voor mij is het veel dichter bij de wonderbaarlijke schepping van het leven dan, laten we zeggen, een schilderij of muziek of zelfs literatuur. Het is niet alleen een kunstvorm; het is eigenlijk een nieuwe levensvorm, met zijn eigen ritmes, cadences, perspectieven en transparanten. Het is mijn manier om een verhaal te vertellen.

De jongeren kijken 24 uur per dag televisie, lezen niet en luisteren zelden. Dit onophoudelijke bombardement van beelden heeft een hypertrofe oogaandoening ontwikkeld die hen verandert in een ras van mutanten. Ze moeten een wet aannemen voor een totale heropvoeding van de jongeren, waardoor kinderen dagelijks de Galleria Borghese bezoeken.