Bernardo Bertolucci beroemde citaten

Soms denk ik dat ik mijn films begrijp nadat ik ze heb gemaakt. Echt. Ik ga vaak van mijn instinct af.

Dit is iets waar ik van droom: om films te leven, om te komen tot het punt waarop men kan leven voor films, cinematografisch kan denken, cinematografisch kan eten, cinematografisch kan slapen, zoals een dichter, een schilder, leeft, eet, slaapt schilderen.

Ik film geen berichten. Ik laat het postkantoor die regelen.

Ik denk niet dat je cultuur kunt exporteren met wapens of tanks.

Elke film die ik heb gemaakt, komt overeen met een heel speciaal moment in mijn leven. Ik denk graag dat als iemand het verhaal van mijn leven wil reconstrueren, ze gewoon mijn films kunnen zien en weten wat ik heb meegemaakt.

Ik heb het einde dubbelzinnig gelaten, want zo is het leven.

Filmstudenten moeten zo ver mogelijk wegblijven van filmscholen en filmdocenten. De enige school voor de bioscoop is de bioscoop.

Reizen in een rolstoel is niet eenvoudig. Ik woon in een heel oud deel van Rome. Deze kasseien overal... verschrikkelijk! In Londen is het hetzelfde. Elke stoep is ongelijk.

Als je iets ideologisch noemt over het filmen van Last Tango in Parijs, dacht ik dat ik een politieke film aan het maken was.

New York heeft me altijd omarmd.

Ik schreef gedichten toen ik jong was, weet je, omdat mijn vader een dichter was, dus het was absoluut normaal om mijn vader te volgen.

Ik accepteer alle interpretaties van mijn films. De enige realiteit is voor de camera. Elke film die ik maak is voor mij een soort terugkeer naar poëzie, of op zijn minst een poging om een gedicht te maken.

Engelse dialogen zijn altijd precies wat je nodig hebt en niets meer - zoals iets uit Hemingway. In het Italiaans en in het Frans zijn dialogen altijd theatraal, literair. Je kunt er meer mee doen.

Technologie verkennen is voor mij iets dat ik moet doen. Anders voel ik me helemaal achterin... verlaten.

Je leeft van dag tot dag. Je kunt je leven niet opbouwen.

Ik ben verliefd op het idee om een film in 3D te maken. Ik denk dat 3D geweldig zou zijn in een soort realistisch normaal verhaal zonder objecten naar de camera te gooien, maar met behulp van de 3D op de emoties in een intiem verhaal.

Als New York De Big Apple is, is Hollywood vanavond de grote tepel.

Ik ben niet meer geïnteresseerd in het maken van politieke films. Er is iets ouderwets aan hen. Jongeren geven niet om politiek. Het is niet meer aanwezig in het leven zoals het vroeger was. En ik hou steeds meer van films die de huidige realiteit weerspiegelen.

Er is geen film meer, nu is alles digitaal. Ik verwelkom dit. Het is fantastisch voor mij om een nieuwe kans te hebben.

Soms ben je in sync met de tijd, soms ben je van tevoren, soms ben je te laat.

Een dolly beweging is een morele verplichting.

Ik zit graag in een huis clos, zoals de Fransen zeggen - op één plek. Het is iets dat in het algemeen een beetje claustrofobie kan veroorzaken. Maar voor mij wordt claustrofobie bijna onmiddellijk claustrofilie. Ik vind het geweldig!

Ik ben tegen elke vorm van censuur. Het is een onderwerp in mijn leven dat heel belangrijk is geweest.

Een monocultuur is niet alleen Hollywood, maar Amerikanen die democratie proberen te exporteren.

Ik herinner me dat ik jong was in de jaren zestig... we hadden een groot gevoel voor de toekomst, een grote hoop. Dat is wat de jeugd vandaag mist. Dit kunnen dromen en de wereld veranderen.

Ik denk dat ik vroeger van Hollywoodfilms hield. Ik herinner me grote fases en momenten. Maar helaas is dit niet het moment.

Na vele, vele jaren werd ik verliefd op de politiek. Het is niet iets wat ik leuk vind, maar het is de waarheid.

Ik zie mijn films niet. Ik denk dat het gezonder en veiliger is om een beetje afstand te houden. Ik ben bang teleurgesteld te zijn.

Als een trouwe gelovige in de Auteur theorie voelde ik eerst dat bewerken slechts het logische gevolg was van de manier waarop men schiet. Maar wat ik heb geleerd is dat het eigenlijk een ander schrift is.

Ik vind het leuk dat 3D gebaseerd is op het feit dat je met twee ogen kijkt, dus twee camera ' s imiteren dat.

Ik heb al een tijdje geen film gemaakt, maar ik heb veel gekeken. Het is mijn grootste tijdverspilling. Ik hou van werken, maar ook van wachten op werk.

Wat er eind jaren vijftig, begin jaren zestig in de Franse cinema gebeurde, was een fantastische revolutie. Ik was in Italië, maar helemaal verliefd op de nouvelle vague beweging, en regisseurs als Godard, Truffaut, Demy. 'The Dreamers' was een eerbetoon aan de cinema en die liefde ervoor.