Elizabeth Barrett Browning beroemde citaten

laatste update : 5 september 2024

Hoeveel desolate schepselen op aarde hebben de eenvoudige bijdragen van Gemeenschap en sociaal comfort in een ziekenhuis geleerd.
Wat ik doe en wat ik droom omvat u, zoals de wijn moet proeven van zijn eigen druiven.
Een onwetendheid van middelen kan grootheid bevorderen, maar een onwetendheid van doelen maakt het onmogelijk om überhaupt groot te zijn.
Als u mij moet liefhebben, laat het dan voor niets zijn, behalve omwille van de liefde. Zeg niet, Ik hou van haar om haar glimlach ... haar blik ... haar manier van zachtjes praten ... want een denkfout die goed bij de mijne past, en, certes, bracht een gevoel van aangenaam gemak op zo ' n dag - want deze dingen op zichzelf, geliefden, kunnen worden veranderd, of veranderen voor u-en de liefde zo bewerkt, kan zo onbewerkt zijn.
Een groot man laat schoon werk achter zich en vereist geen veegmachine van de chips.
Hoe hou ik van jou? Laat me de wegen tellen.Ik hou van u tot de diepte en breedte en hoogte die mijn ziel kan bereiken, wanneer ik me uit het zicht voel voor de uiteinden van het zijn en ideale genade.
Niemand kan zonder vriend worden genoemd die God en het gezelschap van goede boeken heeft.

Welk monster hebben we hier? Een grote daad op dit uur van de dag? Een goede daad - en niet voor het loon? Absurd-of onoprecht?
En als God verkiest, zal ik u na de dood slechts beter liefhebben.
Waarom, Wat is leven? Niet om te eten en te drinken en te ademen,maar om het leven in je te voelen door alle vezels van het zijn, hartstochtelijk en vreugdevol.
O roos, wie durft u een naam te geven? Nu niet langer roze, noch zacht, noch zoet, maar bleek, en hard, en droog, als stompweit, zeven jaar in een la bewaard, uw titels beschamen u.
Meet het werk niet tot de dag voorbij is en het werk gedaan is.
Kennis door lijden komt binnen, en het leven wordt vervolmaakt door de dood.
Wie het ware leven leidt, zal de ware liefde liefhebben.

Vrouwen weten hoe ze kinderen moeten opvoeden (om rechtvaardig te zijn). Ze kennen een eenvoudige, vrolijke, tedere gave van het binden van sjerpen, het passen van babyschoenen en het rijgen van mooie woorden die geen zin hebben. En het volle verstand in lege woorden kussen.
Twee menselijke liefdes maken één goddelijk.
Hoe hou ik van jou? Laat me de wegen tellen.
Mijn zon gaat weer op.
Wie zo liefheeft, gelooft het onmogelijke.
Gods gaven brengen de beste dromen van de mens te schande.
Je bent volmaakt gemaakt om bemind te worden-en zeker heb ik je, in het idee van jou, mijn hele leven lang liefgehad.

En elke man staat met zijn gezicht in het licht. Van zijn eigen getrokken zwaard, klaar om te doen wat een held kan.
Als je gelooft, dan heb je genoeg geloof.
Raad eens wie je vasthoudt?'Dood,' zei ik. Maar daar klonk het zilveren antwoord . . . Niet de dood, maar de liefde.
Maar hoe trots zijn we dat we op onszelf durven neer te kijken!
De kleinste bloem, met een volle beker, kan staan en zijn dauwdruppel delen met een andere in de buurt.
Moge de goede God alle goede mensen vergeven.
De meest onlogische irrationele aard van onze vrouwelijkheid, die op de ene manier bloost, op de andere manier voelt en bidt, misschien op een andere manier!

De essentie van alle schoonheid noem ik liefde, de eigenschap, het bewijs en het einde, de voleinding van het innerlijke gevoel van schoonheid dat van buitenaf wordt begrepen, noem ik nog steeds liefde.
De mens, de meeste mens, werkt het beste voor de mens; en, als de meeste mens inderdaad, krijgt hij zijn mannelijkheid het duidelijkst uit zijn ziel.
Stilte is het beste antwoord op een dwaas...
Dus moeders hebben Gods toestemming om Gemist te worden.
Tenzij je de hele dag in een menigte kunt mediteren over het afwezige gezicht dat je fixeerde; tenzij je kunt liefhebben, zoals de engelen kunnen, met de breedte van de hemel tussen jou; tenzij je kunt dromen dat zijn geloof snel is, door aanschouwen en ondraaglijk; tenzij je kunt sterven wanneer de droom voorbij is Â— o, noem het nooit liefdevol!
Ik herinner me dat ik, toen ik een kind was en gedichten schreef in kleine dichtgeklemde boeken, de boeken kuste en ze teder weglegde omdat ik gelukkig bij hen was geweest, en ze om beurten wegnam als ik van huis ging, om ze op te vrolijken door de verandering van lucht en het plezier van de nieuwe plaats. Dit, niet omwille van de verzen die erin geschreven zijn, en niet omwille van het schrijven van meer verzen in hen, maar uit pure dankbaarheid.
De uitwisseling van sympathie voor dankbaarheid is het meest vorstelijke ding!

Wat er ook verloren is, het werd eerst gewonnen.
En ik glimlachte om te denken dat Gods grootheid rond onze onvolledigheid stroomde; rond onze rusteloosheid, zijn rust.
De grote kloof tussen wat ik zeg en wat ik zou zeggen, zou mij nogal ontmoedigend zijn, zelfs ondanks zulke vriendelijkheid als de uwe, als het verlangen de moedeloosheid niet zou beheersen.
Iedereen is gekwalificeerd, volgens iedereen, om meningen te geven over poëzie. Dat is niet zo in de scheikunde en wiskunde. Dat is ook niet zo, geloof ik, in whist en de polka. Maar dan zijn dit ernstiger dingen.
Mijn liefde voor hem was zo voortreffelijk zuiver dat als we allemaal in staat waren om zo ' n prachtig geschenk te geven en te ontvangen, de wereld een veel briljantere plek zou zijn; Ik denk dat we allemaal dichters zouden zijn.
Uitspraak is het bewijs van voorbedachte studie.
Eva is een tweevoudig mysterie.