Percy Bysshe Shelley beroemde citaten

Als mijn katten niet gelukkig zijn, ben ik niet gelukkig. Niet omdat ik om hun humeur geef, maar omdat ik weet dat ze daar gewoon zitten te bedenken hoe ze wraak kunnen nemen.

Het is alleen door het verzachten en verhullen van dood vlees door culinaire bereiding dat het vatbaar wordt gemaakt voor kauwen of spijsvertering, en dat de aanblik van zijn bloedige sappen en rauwe gruwel geen ondraaglijke afkeer en walging oproept.

Geschiedenis is een cyclisch gedicht geschreven door de tijd op de herinneringen van de mens.

O, wind, als de winter komt, kan de lente dan ver achterblijven?

Liefde verwelkt onder beperkingen: haar essentie is vrijheid: ze is niet verenigbaar met gehoorzaamheid, jaloezie of angst.

Hoe meer we bestuderen, hoe meer we onze onwetendheid ontdekken.

Het is gemakkelijker te veronderstellen dat het universum voor alle eeuwigheid heeft bestaan dan zich een wezen voor te stellen dat zijn grenzen overschrijdt en in staat is het te scheppen.

Bekende daden zijn mooi door liefde.

Sta op als leeuwen na de sluimering In onuitwisbare aantallen-schud uw ketenen naar de aarde als dauw die in de slaap op u was gevallen, gij zijt velen - zij zijn weinigen.

Ik sta op uit dromen van u In de eerste zoete slaap van de nacht, wanneer de winden laag ademen en de sterren helder schijnen.

Om zeer goed te zijn, moet een mens zich intens en allesomvattend voorstellen; hij moet zichzelf in de plaats stellen van een ander en van vele anderen; de pijn en de genoegens van zijn soort moeten de zijne worden.

Er Is Geen God. Deze ontkenning moet alleen worden begrepen om een scheppende Godheid te beïnvloeden. De hypothese van een doordringende Geest die samen met het universum eeuwig is, blijft onwankelbaar.

Er is een harmonie in de herfst, en een glans in de lucht, die door de zomer niet wordt gehoord of gezien, alsof het niet zou kunnen zijn, alsof het niet was geweest!

Mijn naam is Ozymandias, koning der koningen; Kijk naar mijn werken, gij machtige, en wanhoop!

Vrees niet voor de toekomst, huil niet voor het verleden.

Niets in de wereld is één, alle dingen door een goddelijke wet, in één geest ontmoeten en vermengen zich-waarom ik niet met de uwe?

Muziek, wanneer zachte stemmen sterven, trilt in het geheugen.

Poëzie is een spiegel die mooi maakt wat vervormd is.

Onze liefste liedjes zijn die van de droevigste gedachten.

Een dichter is een nachtegaal, die in het donker zit en zingt om zijn eigen eenzaamheid op te vrolijken met zoete geluiden.

Ik heb diep van vreugde gedronken en Ik zal vanavond geen andere wijn proeven.

Eerst sterven onze genoegens-en dan onze hoop, en dan onze angsten - en wanneer deze dood zijn, is de schuld het gevolg van stof eist stof - en wij sterven ook.

De geest in de schepping is als een vervagende kool, die door een onzichtbare invloed, zoals een onstabiele wind, tot voorbijgaande helderheid wordt gewekt; deze kracht komt van binnenuit op...zou deze invloed duurzaam zijn in zijn oorspronkelijke zuiverheid en kracht, is het onmogelijk om de grootheid van het resultaat te voorspellen; maar wanneer de compositie begint, is de inspiratie al aan het afnemen; en de meest glorieuze poëzie die aan de wereld is meegedeeld, is waarschijnlijk een zwakke schaduw van de oorspronkelijke opvattingen van de dichter.

Voor liefde, schoonheid en vreugde is er geen dood of verandering.

Want er zijn daden die geen vorm hebben, lijden dat geen tong heeft.

Als hij oneindig goed is, welke reden moeten we dan hebben om hem te vrezen? Als hij oneindig wijs is, welke twijfels moeten we dan hebben over onze toekomst? Als hij alles weet, waarom zou hij hem dan waarschuwen voor onze behoeften en hem vermoeien met onze gebeden? Als hij overal is, waarom dan tempels voor hem oprichten? Als hij rechtvaardig is, waarom vreest hij dan dat hij de schepselen zal straffen die hij met zwakheden heeft vervuld?

Ik hanteer de vlecht van de hagel en maak de groene vlakten eronder wit; en dan los ik het weer op in regen, en lach als ik voorbijga in donder.

Poëzie is een zwaard van Bliksem, altijd zonder schede, dat de schede verteert die het zou bevatten.

Alle hoge poëzie is oneindig; het is als de eerste eikel, die alle eiken potentieel bevatte.

Er is geen echte rijkdom dan de arbeid van de mens.

En de lente ontstond op de tuinbeurs, zoals de geest van liefde overal voelde; en elke bloem en kruid op de donkere borst van de aarde steeg op uit de dromen van zijn winterse rust.

Wij allen die iets waard zijn, besteden onze mannelijkheid aan het afleren van de dwaasheid, of het boeten van de fouten van onze jeugd.

Ik hou van sneeuw, sneeuw en alle vormen van stralende vorst.

Weg, weg, van mensen en steden, naar het wilde bos en de dalen, naar de Stille wildernis, waar de ziel haar muziek niet hoeft te onderdrukken.

Drijf mijn dode gedachten over het universum als verdorde bladeren om een nieuwe geboorte te versnellen! En, door de spreuk van dit vers, verstrooid, als uit een onopvallende haard as en vonken, mijn woorden onder de mensheid! Wees door mijn lippen naar de niet ontwaakte aarde de bazuin van een profetie! O, wind, als de Winter komt, kan de lente dan ver achterblijven?

Niets verwelkt sneller dan lauweren waarop rust is gelegd.

Dichters zijn de niet-erkende wetgevers van de wereld.

Het grote instrument van moreel goed is de verbeelding.

En op het voetstuk verschijnen deze woorden: ⠀ ' Mijn naam is Ozymandias, koning der koningen: †Kijk naar mijn werken, gij machtige, en wanhoop!"er is niets meer over. Rond het verval-van dat kolossale wrak, grenzeloos en kaal-strekt het eenzame en vlakke zand zich ver weg uit.

Alle liefde is zoet gegeven of teruggegeven. Zo algemeen als licht is liefde, en haar vertrouwde stem vermoeit nooit.

Zijn we niet gevormd, zoals noten van muziek, voor elkaar, hoewel verschillend?

De begraafplaats is een open ruimte tussen de ruïnes, bedekt in de winter met viooltjes en madeliefjes. Het kan iemand verliefd maken op de dood, om te denken dat men begraven moet worden op zo ' n lieflijke plek.

Als God heeft gesproken, waarom is de wereld dan niet overtuigd?

een enkel woord kan zelfs een vonk van onuitblusbare gedachten zijn

Een droom heeft de kracht om de slaap te vergiftigen.

Het leven kan veranderen, maar het kan niet vliegen; de hoop kan verdwijnen, maar kan niet sterven; de waarheid wordt versluierd, maar toch brandt het; de liefde wordt afgestoten, - maar het keert terug!

Ik denk dat het blad van een boom, het gemeenste insect waarop we vertrappen, op zichzelf argumenten zijn die overtuigender zijn dan enig ander argument dat kan worden aangevoerd dat een enorm intellect de oneindigheid bezielt.

Oorlog is het spel van de staatsman, de vreugde van de priester, de grap van de advocaat, de handel van de huurmoordenaar.

Wanneer iets wordt gezegd dat het niet de moeite waard is om te weerleggen, kun je er zeker van zijn dat het ofwel flagrant stom is - in welk geval alle opmerkingen overbodig zijn - of het is iets formidabels, de kern van het probleem.

Poëzie neemt de sluier weg van de verborgen schoonheid van de wereld en maakt bekende voorwerpen alsof ze niet bekend zijn.