Peter Høeg beroemde citaten

Er is een manier om een andere cultuur te begrijpen. Het leven. Ga erin, vraag om als gast getolereerd te worden, leer de taal. Op een gegeven moment kan er begrip komen. Het zal altijd woordloos zijn. Op het moment dat je begrijpt wat vreemd is, verlies je de drang om het uit te leggen. Een fenomeen verklaren is afstand nemen.

Er is een wijdverbreid idee dat kinderen open zijn, dat de waarheid over hun innerlijke zelf gewoon uit hen sijpelt. Dat is helemaal verkeerd. Niemand is meer Verborgen dan een kind, en niemand heeft een grotere behoefte om zo te zijn. Het is een reactie op een wereld die altijd een blikopener gebruikt om ze te openen om te zien wat erin zit, zich afvragend of het moet worden vervangen door een nuttiger soort conserven.

Ik voel hetzelfde over eenzaamheid als sommige mensen denken over de zegen van de kerk. Het is het licht van genade voor mij. Ik sluit nooit mijn deur achter me zonder het besef dat ik een daad van barmhartigheid jegens mezelf verricht.

Als je anderen wilt ondersteunen, moet je zelf rechtop blijven staan.

Reizen heeft de neiging om alle menselijke emoties te vergroten.

Er is een manier om een andere cultuur te begrijpen. Het leven. Ga erin, vraag om als gast getolereerd te worden, leer de taal.

Ik mag hem wel. Ik heb een zwak voor losers. Invaliden, buitenlanders, de dikke jongen van de klas, degenen waar niemand ooit mee wil dansen. Mijn hart klopt voor hen. Misschien omdat ik altijd heb geweten dat ik op de een of andere manier voor altijd een van hen zal zijn.

De grote systemen die de wereld informeren over de waarheid en het leven beweren onveranderlijk absoluut waarheidsgetrouw en evenwichtig te zijn. In werkelijkheid zijn het trillende bruggen gebouwd uit verlangen.

De pijn van het lichaam is zo flinterdun en onbeduidend in vergelijking met die van de geest.

De messen in mijn appartement zijn alleen scherp genoeg om enveloppen mee te openen. Het snijden van een sneetje grof brood staat op de grens van hun vermogen. Ik heb niets scherpers nodig. Anders zou het op slechte dagen gemakkelijk bij me op kunnen komen dat ik altijd in de badkamer voor de spiegel kon gaan staan en mijn keel doorsneed. Bij zulke gelegenheden is het leuk om de extra zekerheid te hebben dat je naar beneden moet gaan en een fatsoenlijk mes van een buurman moet lenen.

Hij kookt melk met verse gember, een kwart van een vanilleboon en thee die zo donker en fijnbladig is dat het eruit ziet als zwart stof. Hij spant het en doet rietsuiker in onze beide bekers. Er is iets euforisch verkwikkend en toch vullend aan. Het smaakt zoals ik denk dat het Verre Oosten moet smaken.

Verliefd worden is enorm overschat. Verliefd worden bestaat uit 45 procent angst om niet geaccepteerd te worden, 45 procent manische hoop dat deze keer de angst zal worden beschaamd en een bescheiden 10 procent zwak bewustzijn van de mogelijkheid van liefde. Ik word niet meer verliefd. Net zoals ik de bof niet krijg.

Ik word niet meer verliefd. Net zoals ik de bof niet krijg.

Als je jong bent, denk je dat seks het hoogtepunt is van intimiteit. Later ontdek je dat het nauwelijks het begin is.

Verdriet is een geschenk, iets wat je moet verdienen.

Het zijn deze kleine verschillen in het karma van mensen die bepalen of we opstaan of op de grond blijven liggen.

We proberen allemaal de eentonigheid te camoufleren, maar het kost veel energie. Om de hele tijd speciaal te zijn. Als we toch zo veel op elkaar lijken. Onze triomfen zijn hetzelfde. Onze pijn. Probeer even te voelen welke opluchting er in het gewone is.

Ik ben geen expert op het gebied van auto ' s. Wat mij betreft, kun je alle auto ' s in de wereld door een compactor sturen en ze de stratosfeer in schieten en ze in een baan rond Mars brengen. Behalve natuurlijk de taxi ' s die tot mijn beschikking moeten staan wanneer ik ze nodig heb.

Ik huil niet om iets of iemand in het bijzonder. Het leven dat ik leef heb ik voor mezelf gecreëerd, en ik zou het niet anders willen. Ik huil omdat er in het universum zoiets moois is als Kremer die het Brains vioolconcert speelt.

Mensen onder de dertig zijn nog niet gestopt met geloven dat er plotseling iets geweldigs kan gebeuren.

Als we 'tijd' zeggen, bedoelen we minstens twee dingen. We bedoelen veranderingen. En we bedoelen iets onveranderlijks. We bedoelen iets dat beweegt . maar tegen een onbeweeglijke achtergrond. En vice versa.Dieren kunnen veranderingen waarnemen. Maar bewustzijn van tijd houdt het dubbele gevoel van standvastigheid en verandering in. Die alleen kan worden toegeschreven aan degenen die er uitdrukking aan geven. En dat kan alleen door taal, en alleen de mens heeft taal.De perceptie van tijd en taal zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden.

Nooit sluit ik mijn deur achter me zonder me ervan bewust te zijn dat ik een daad van liefdadigheid jegens mezelf verricht.

Toen mijn moeder niet terugkwam, besefte ik dat elk moment het laatste kon zijn. Niets in het leven zou gewoon een doorgang van de ene plaats naar de andere moeten zijn. Elke wandeling moet worden genomen alsof het het enige is wat je nog hebt. Je kunt zoiets van jezelf eisen als een onbereikbaar ideaal. Daarna moet je jezelf eraan herinneren elke keer als je slordig bent over iets. Voor mij betekent dat 250 keer per dag.

Willen begrijpen is een poging om iets terug te winnen dat we verloren hebben.

Geconfronteerd met mensen die macht hebben, en die ervan genieten om het te gebruiken, verander ik in een ander persoon, een lagere en gemeenere.

..Dat is waar wij mensen een fout maken. We zien het absoluut verbazingwekkende niet als het gaat om ons vermomd als het gewone.

Misschien is het verkeerd als we ons doorbraken in ons eigen wezen herinneren als iets dat plaatsvindt in discrete, buitengewone momenten. Misschien verliefd worden, de doordringende wetenschap dat we zelf ooit zullen sterven, en de liefde voor sneeuw zijn in werkelijkheid geen plotselinge gebeurtenissen; misschien waren ze altijd aanwezig. Misschien verdwijnen ze ook nooit helemaal.

Het probleem met woede tegen God is dat het onmogelijk is om hoger in het systeem te gaan om te klagen.

Ze was transparant, als een aquarel. Alsof ze op het punt stond op te lossen in geluid, in tonen die nog niet zijn gecreëerd.

Onder bepaalde omstandigheden worden de noodlottige beslissingen in het leven, soms zelfs in zaken van leven en dood, met een bijna onverschillig gemak genomen. Terwijl de kleine dingen - bijvoorbeeld de manier waarop mensen vasthouden aan wat voorbij is-zo belangrijk lijken.

Sommige gedachten hebben lijm op hen.---- Smilla.

Weet je wat de wiskundige uitdrukking is voor verlangen? ... De negatieve getallen. De formalisering van het gevoel dat je iets mist.

Het kan nodig zijn om aan de buitenkant van iemand te staan om dingen duidelijk te zien.

We zaten daar en ik wist dat dit was hoe het voelde om volledig geaccepteerd te worden. Je zit dicht bij een ander en wordt begrepen, alles wordt begrepen en niets wordt beoordeeld en je bent onmisbaar.

De angst voor jezelf, waar je iets aan kunt doen. Daarop kan men het licht van bewustzijn richten. Maar als men zich niet langer zorgen maakt over zichzelf, dan komt de angst voor andere mensen en daarna voor de wereld. Er zijn geen onbevreesde mensen, alleen onbevreesde momenten.

Degenen die aan de binnenkant zaten, de meerderheid dat wil zeggen, voor hen was het moeilijk geweest om zijn punt te krijgen, meestal waren ze gewoon blij dat ze aan de binnenkant zaten, dat ze de fitste waren. Voor degenen aan de buitenkant, De angst en verlatenheid komt neer op bijna alles; iedereen weet dat. Begrijpen is iets wat je het beste doet als je op de grens staat.

Wanneer je je geest leeg laat gaan, 'zei hij,' of wanneer je lang stopt met praten, gebeurt er iets. De tijd wordt anders. Het gaat weg. Het komt pas terug als je iets begint te zeggen.

We denken dat er grenzen zijn aan de dimensies van angst. Totdat we het onbekende tegenkomen. Dan kunnen we allemaal grenzeloze hoeveelheden terreur voelen.

Er is een blik van onheil in zijn ogen. 'Smilla. Waarom heeft zo 'n elegant en klein meisje als jij zo' n ruwe stem?'Het spijt me', zeg ik, ' als ik je de indruk geef dat alleen mijn mond ruw is. Ik doe mijn best om overal ruw te zijn.

Ik heb het voorrecht gehad om vreemde talen te leren. In plaats van alleen maar een verwaterde vorm van mijn moedertaal te spreken, zoals de meeste mensen, ben ik ook hulpeloos in twee of drie andere talen.

Het motief voor onze acties ligt niet voor ons. Het is iets achter ons dat we proberen te ontsnappen.

Misschien is het waar dat liefde eeuwig is. Maar het uiterlijk verandert de hele tijd.

Ik zat in het donker en keek naar hen beiden, het kind en de vrouw. En het gevoel is te veel geworden. Het is geen verdriet of vreugde; het is het gewicht en de druk om in hun leven te zijn gebracht en te weten dat als iemand ooit van hen gescheiden zou worden, het jouw vernietiging zou betekenen.

Janken is een virus, een dodelijke, besmettelijke, epidemische ziekte.

Liefde heeft iets te maken met herkenning, we kunnen gefascineerd zijn door het onbekende, we kunnen erdoor aangetrokken worden, maar liefde is iets dat langzaam groeit, in een sfeer van vertrouwen.