Jo Nesbo beroemde citaten

Ik heb gelezen dat het de geur is die sommige carnivoren gebruiken om hun prooi te vinden. Stel je voor dat het trillende slachtoffer zich probeert te verbergen, maar weet dat de geur van zijn eigen angst hem zal doden.

Wat is erger? Het nemen van het leven van een persoon die wil leven of het nemen van de dood van een persoon die wil sterven.

Je leven verliezen is niet het ergste wat er kan gebeuren. Het ergste is om je reden van leven te verliezen.

Veel Scandinavische schrijvers die naam hadden gemaakt in literaire fictie, vonden dat ze de misdaadroman wilden proberen om te laten zien dat ze met de besten konden concurreren. Als Salman Rushdie Noors was geweest, had hij zeker minstens één thriller geschreven.

Als schrijver moet je geloven dat je een van de beste schrijvers ter wereld bent. Elke dag aan de schrijfmachine zitten vol twijfel aan zichzelf is geen goed idee.

Je kunt lezers niet bezoeken waar je denkt dat ze zijn. Je moet ze uitnodigen naar huis waar je bent en proberen ze in je universum te lokken. Dat is de kunst van storytelling.

Je wordt verwend als romanschrijver omdat je de regisseur en de redacteur wordt, en je speelt alle rollen, maar als scenarioschrijver sta je een beetje op de ladder.

Ik ben maar een entertainer. In zekere zin zijn misdaadverhalen saai. Er is een misdaad gepleegd en uiteindelijk Weet je dat het zal worden opgelost. Dus je moet het verhaal interessant maken, behalve dat het gewoon een plot is. En dat is waarom karakter belangrijk is, waarom je de personages interessant moet maken.

Ik ben bang dat ik Caracas in Venezuela niet echt leuk vond. Van wat ik zag leek het zo misdaadrijk dat je echt de hele tijd op je hoede moet zijn.

Ik schrijf iets waarvan ik denk dat ik het heb verzonnen, en pas als een vriend me later erop wijst, besef ik dat ik weer over mezelf heb geschreven.

Ik sliep een paar jaar in een waterbed, aanbevolen door mijn arts. Ik voelde me nooit op mijn gemak in dat waterbed. In het midden van de nacht hoorde je iets gebeuren - water en bubbels. Ik zou altijd denken dat er intelligent leven was in het waterbed.

Ik denk dat ik rechtvaardig was. Ik zag mezelf als de goede man in mijn eigen film. Ik heb niet veel ruzie gehad toen ik jonger was, maar toen ik dat deed, waren ze rechtvaardig. Ik dacht altijd dat ik iets goeds verdedigde. Ik vocht voor vrienden die niet voor zichzelf konden vechten. Ik was nog steeds egoïstisch en arrogant, maar ik was gefocust op wat eerlijk en oneerlijk was.

Ik zeg tegen mezelf dat ik schrijf omdat ik iets waar en origineel wil zeggen over de aard van het kwaad. Dat is heel ambitieus-om iets te zeggen over de menselijke conditie dat nog niet eerder is geschreven. Waarschijnlijk zal ik nooit slagen, maar dat is wat ik probeer te doen.

Ik moet het gevoel hebben dat ik de hele tijd ergens heen ga. Per definitie, als je deze drang hebt om naar plaatsen te gaan, dan kun je niet 100 procent gelukkig zijn waar je bent. Ik vind het niet leuk om wekenlang ongelukkig te zijn. Maar ik denk dat het goed is om elke derde week ongeveer één dag ellendig te zijn - dat is ideaal voor mij.

Sinds mijn tienerjaren had ik op een bepaald moment in mijn leven plannen om een roman te schrijven.

Mijn invloed is waarschijnlijk meer van Amerikaanse misdaadschrijvers dan van welke Europese dan ook. En ik las nauwelijks Scandinavische misdaad voordat ik zelf begon te schrijven. Ik was geen goede misdaadlezer om mee te beginnen.

Zoals ik al zei, wij Noren houden van onze wollen kleding, en je kunt in Oslo wat mooie breiwerk kopen. Ze kunnen je een beetje kosten - maar ze zullen duren.

Ik voel me meer verwant aan sommige Amerikaanse misdaadschrijvers dan aan Stieg Larsson.

Sinds de jaren ' 70 waren Maj Sjowall en Per Wahloo de Peetvaders van de Scandinavische misdaad. Ze braken de misdaadroman in Scandinavië uit de kiosken en in de serieuze boekwinkels.

Ik ben geen grote misdaadlezer, maar ik lees Michael Connelly 's' The Reversal'. Ik ga terug naar zijn romans. Ik ben ook Keith Richards' leven aan het lezen.'Ik ben altijd gefascineerd door de overgang van de onschuldige late jaren' 60 en vroege jaren '70 en de jeugdcultuur die een industrie wordt.

Ziek zijn is een relatief begrip. We zijn allemaal ziek. De vraag is, welke mate van functionaliteit hebben we met betrekking tot de regels die de samenleving stelt voor wenselijk gedrag? Geen enkele handeling is op zich symptomen van ziekte. Je moet kijken naar de context waarin deze acties worden uitgevoerd.

We zijn gevangenen van... ding.Van wie we zijn.

Een paard ziet oogcontact als provocerend, alsof het en zijn status in de kudde niet worden gerespecteerd. Als het oogcontact niet kan vermijden, zal het op een andere manier reageren, door bijvoorbeeld in opstand te komen. In de dressuur kom je nergens door geen respect te tonen, hoe superieur je soort ook mag zijn. Elke dierentrainer kan je dat vertellen. In de bergen in Argentinië is er een wild paard dat van de dichtstbijzijnde afgrond zal springen als er een mens op probeert te rijden.

Liefde is een groter mysterie dan de dood.

Ik was helemaal niet zo van misdaadromans, maar een vriend stelde me voor aan het werk van Jim Thompson - ik hield van al zijn boeken.

Christelijke ethiek eist dat je geen wraak neemt. De paradox is natuurlijk dat christenen een God aanbidden die de grootste wreker van hen allen is. Trotseer hem en je brandt in de eeuwige hel, een daad van wraak die volledig buiten verhouding staat tot de misdaad.

Wraak is de reflex van de denkende mens, een complexe mix van actie en consistentie geen enkele andere diersoort is er tot nu toe in geslaagd zich te ontwikkelen. Evolutionair gesproken heeft de praktijk van het nemen van wraak zich zo effectief getoond dat alleen de meest wraakzuchtige van ons hebben overleefd.

Iedereen moet boetedoening doen. Het is een basisbehoefte, zoals wassen. Het gaat over harmonie, een absoluut essentieel innerlijk evenwicht. Het is de balans die we moraliteit noemen.

Goede politieagenten zijn lelijk.

Wat wij mensen denken te weten is niets vergeleken met wat we moeten geloven om de angst en pijn te verdoven.

We kunnen begrijpen dat iemand een atoombom moet laten vallen op een stad van onschuldige burgers, maar niet dat anderen prostituees MOETEN in stukken snijden die ziekte en morele verdorvenheid verspreiden in de sloppenwijken van Londen. Daarom noemen we het eerste realisme en het laatste waanzin.

Doe wat boksers doen, zwaai met de stoten. Verzet je niet. Als iets van wat er op het werk gebeurt je raakt, laat het dan gewoon. Je kunt het op de lange termijn toch niet afsluiten. Neem het beetje bij beetje, laat het los als een dam, laat het niet verzamelen totdat de muur scheuren ontwikkelt.

Laat me hier en nu zeggen dat geloof me nooit iets goeds heeft gedaan, alleen twijfel. Dat is mijn testament geworden.

Het kwaad is geen ding. Het kan geen bezit van je nemen. Het is het tegenovergestelde; het is een leegte, een afwezigheid van goedheid. Het enige waar je bang voor kunt zijn is jezelf.

Alles wat je doet laat sporen na, toch? Het leven dat je hebt geleefd staat overal op je geschreven, voor degenen die kunnen lezen.

Maar misschien is dat waarom we snaps...to geef vals bewijs om de valse bewering te onderbouwen dat we gelukkig waren. Want de gedachte dat we tenminste een tijdje niet gelukkig waren in ons leven is ondraaglijk. Volwassenen bevelen kinderen om te glimlachen op de foto ' s, hen te betrekken bij de leugen, dus we glimlachen, we veinzen geluk.

Als je een gevestigde naam bent, Weet je dat een kinderboek een vrij goede kans heeft om opgepikt te worden. Zoals Madonna. Het is niet dat ik dit geweldige idee had. Eigenlijk, in mijn geval, was het een geweldig idee.

Die gouden minuten voordat je helemaal wakker bent, wanneer je geest gewoon afdrijft, heb je geen censuur; je bent klaar om elk soort idee te ontwikkelen. Dan kom ik met de beste en slechtste ideeën. Dat is het voorrecht om schrijver te zijn-dat je ' s ochtends een uur in bed kunt blijven en het is werktijd.

Normaal begin ik met een plot, en schrijf een synopsis, en de ideeën komen uit de constructie.

Jarenlang leek het alsof er niets veranderde in Noorwegen. Je kon het land voor drie maanden verlaten, de wereld rondreizen, door staatsgrepen, moorden, hongersnoden, slachtingen en tsunami ' s, en thuiskomen om te ontdekken dat het enige nieuwe in de kranten de kruiswoordpuzzel was.

Een rat is niet goed of slecht. Het doet wat een rat moet doen.

Ik heb problemen met een religie die zegt dat geloof op zich genoeg is voor een ticket naar de hemel. Met andere woorden, dat het ideaal je vermogen is om je eigen gezond verstand te manipuleren om iets te accepteren dat je intellect afwijst. Het is hetzelfde model van intellectuele onderwerping dat dictaturen door de tijd heen hebben gebruikt, het concept van een hogere redenering zonder enige verplichting om de bewijslast te ontlasten.

Harry keek Bellman aan. Hij kon niet anders dan hem bewonderen. De manier waarop je een kakkerlak bewondert, spoel je door het toilet en het komt steeds weer terug en uiteindelijk erft het de wereld.

Iedereen wist dat vet de nieuwe kanker was geworden, maar ze werden boos over de dieethysterie en juichten het 'echte' vrouwenlichaam toe. Alsof geen oefening doen en overvoed zijn een soort verstandige schimmel was.

Om de kans te hebben om geliefd te worden, moeten we een kans nemen om van binnen vernietigd te worden.

Sommige artiesten zien een optreden als een publiek dat hen aanbidt. Ik denk dat het gaat om een geweldige tijd samen hebben. Ik heb een rol als zanger. Een publiek heeft een rol. Een optreden maakt me niet high van mezelf.

Stel je voor dat je wegloopt van iets waar je mee begonnen bent. Iets waarvan je echt dacht dat het goed zou zijn. Ik denk niet dat ik dat ooit zou kunnen doen.

Op mijn negentiende was ik er vrij zeker van dat ik een professionele voetballer zou worden. In die tijd speelde ik voor een van de Noorse premier League. Maar ik scheurde ligamenten in beide knieën, dus begon ik bedrijfskunde en economie te studeren en werd financieel analist, en ik werkte bij een makelaarskantoor als effectenmakelaar.

Ik denk niet dat ik me ooit zo beroemd of zo populair zal voelen als toen ik een 17-jarige voetballer in Modle was. Er wonen slechts ongeveer 20.000 mensen en 12.000 van hen komen naar elke wedstrijd. Elke week op het veld lopen was gewoon het meest fantastische gevoel. Niets kan dat verslaan.

Alle interessante helden hebben een achilleshiel.