Mary Catherine Bateson beroemde citaten

We zijn niet wat we weten, maar wat we willen leren.

Angst is geen goede leraar. De lessen van angst worden snel vergeten.

Delen is soms veeleisender dan geven.

De timing van de dood, net als het einde van een verhaal, geeft een andere betekenis aan wat eraan voorafging.

De familie verandert niet. We moeten ons begrip ervan verbreden, op zoek gaan naar de nieuwe metaforen.

Inzicht, geloof ik, verwijst naar de diepte van begrip die komt door ervaringen te plaatsen, de jouwe en de mijne, vertrouwd en exotisch, nieuw en oud, naast elkaar, leren door ze met elkaar te laten praten.

Hoe zou het zijn om niet alleen kleurvisie te hebben, maar ook cultuurvisie, het vermogen om de meerdere werelden van anderen te zien.

Mensen eten geen voedingsstoffen, ze eten voedsel.

De menselijke soort denkt in metaforen en leert door verhalen.

Van elke stopplaats in het leven is het goed om te vragen of het een goede plek zal zijn om verder te gaan en een goede plek om te blijven.

Traditioneel in de Amerikaanse samenleving zijn mannen getraind voor zowel competitie als teamwork door middel van sport, terwijl vrouwen zijn opgevoed om hun welzijn te fuseren met dat van het gezin, met minder mogelijkheden voor onafhankelijkheid of andere teamidentificaties, en minder uitdagingen voor directe concurrentie. In feite zijn vrouwen binnen die eenheid beperkt waar het voordeel van één het gemakkelijkst wordt verondersteld het voordeel van allen te zijn.

...een ontevreden reflectie op mijn eigen leven als een soort wanhopige improvisatie waarin ik voortdurend probeerde iets samenhangends te maken van tegenstrijdige elementen om te passen bij snel veranderende omgevingen.

Het orthodoxe jodendom is een struikgewas van gedetailleerde bevelen, bijbelse geboden die zijn uitgewerkt tijdens eeuwen van verboden bekering, die functioneren om de interactie met buitenstaanders te beperken. Aan de andere kant vereist de Islam, nog steeds de snelst groeiende religie, weinig onmiddellijke kennis van degenen die zich willen bekeren. De bekeerling mag binnenkomen en vervolgens leren door deelname, hoewel er tal van gedetailleerde voorschriften en onduidelijke theologische ideeën zijn die later moeten worden nagestreefd, en de voorschriften scheiden gelovigen effectief van ongelovigen.

De zorg moet worden gedaan. "Iemand moet de mama zijn."Individueel onderschatten we deze behoefte en als samenleving voorzien we er onvoldoende in. Vrouwen nemen de speling op zich, waardoor de behoefte onzichtbaar wordt als we erin stappen om het te vullen.

Het verleden versterkt het heden, en de ingrijpende voetstappen die naar dit heden leiden, markeren de paden naar de toekomst.

We hoeven andere mensen en hun gebruiken niet volledig te begrijpen om met hen te communiceren en in het proces te leren; het is de inspanning leveren om te communiceren zonder alle regels te kennen, bepaalde situaties te improviseren, waardoor we kunnen groeien.

Oplossingen voor problemen zijn vaak afhankelijk van hoe ze worden gedefinieerd.

Werelden kunnen worden gevonden door een kind en een VOLWASSENE die naar beneden buigen en samen kijken onder de grasstengels of naar de skitterende krabben in een getijdenpoel.

Vloeibaarheid en discontinuïteit staan centraal in de realiteit waarin we leven.

Het meeste hoger onderwijs is gewijd aan het bevestigen van de tradities en oorsprong van een bestaande elite en het doorgeven ervan aan nieuwe leden.

De kritische vraag over spijt is of ervaring heeft geleid tot groei en nieuw leren. Sommige mensen lijken dezelfde fouten te blijven maken, terwijl anderen op zijn minst nieuwe maken. Spijt en berouw kunnen verlammend of inspirerend zijn. [blz. 199]

Zelden is het mogelijk om alle instructies van een spel te bestuderen voordat je begint te spelen, of om de handleiding te onthouden voordat je de computer aanzet. De opwinding van improvisatie ligt niet alleen in het risico betrokken te zijn, maar ook in de nieuwe ideeën, zo bedwelmend als de adrenaline van de uitvoering, die uit het niets lijkt te komen.

Zorg kan door alle mensen worden geleerd, kan worden gebruikt in het ontwerp van elk leven, om te voldoen aan een individuele behoefte en een alomtegenwoordige behoefte in de samenleving.

In veel opzichten is standvastigheid een illusie.

In veel opzichten is standvastigheid een illusie. Immers, onze voorouders waren immigranten, velen van hen verhuizen om de paar jaar; vandaag zijn we migranten in de tijd. Tenzij leraren een model van levenslang leren en aanpassing kunnen handhaven, zullen afgestudeerden waarschijnlijk vastzitten in veroudering als de wereld om hen heen verandert. Van elke stopplaats in het leven is het goed om te vragen of het een goede plek zal zijn om verder te gaan en een goede plek om te blijven.

Als je ' s morgens opstaat, als je beslissingen neemt, als je geld uitgeeft, vrienden maakt, verplichtingen aangaat, maak je een kunstwerk dat je leven heet.

Wanneer een relatie wordt gekenmerkt door verschil, met name een machtsverschil, blijft er een neiging om het te modelleren op de ouder-kind-relatie. Zelfs beschermendheid en welwillendheid jegens de armen, jegens minderheden en vooral jegens vrouwen hebben ertoe geleid dat zij met kinderen zijn gelijkgesteld.

Er zijn weinig dingen zo giftig als een slechte metafoor. Je kunt niet denken zonder metaforen.

Vaak is continuïteit pas achteraf zichtbaar.

Wanneer ouders sterven, worden alle scheidingen uit het verleden opnieuw opgewekt met het besef dat ze deze keer niet zullen terugkeren ...

Jazz is een voorbeeld van artistieke activiteit die tegelijkertijd individueel en gemeenschappelijk is, een uitvoering die zowel repetitief als innovatief is, waarbij elke deelnemer soms achtergrondondersteuning biedt en soms vrij vliegt.

Elk verlies herhaalt eerdere verliezen, maar elke bevestiging van identiteit weerspiegelt eerdere momenten van duidelijkheid.

Improvisatie kan een laatste redmiddel zijn of een gevestigde manier om creativiteit op te roepen.

Eentonigheid en herhaling zijn kenmerkend voor vele delen van het leven, maar deze worden geen bronnen van bewust ongemak totdat nieuwheid en entertainment als positieve ervaringen zijn opgebouwd.

Ik had herhaaldelijk ongepaste lasten aanvaard, tussenbeide gekomen om te doen wat gedaan moest worden. Achteraf gezien denk ik dat ik ze goed droeg, maar de kosten waren dat ik chronisch overbelast, moe en weinig tijd had voor politiek, het gladmaken van gegolfde veren en gewoon rusten.

Een blij Welkom bij deze bevestiging door een groep psychologen dat het zelf niet stopt bij de huid of zelfs niet bij de cirkel van menselijke relaties, maar verweven is met het leven van bomen en dieren en de bodem; dat de zorg voor de diepste behoeften van personen en de zorg voor onze bedreigde planeet niet in conflict zijn.

Het vermogen om betrokkenheid te combineren met scepticisme is essentieel voor de democratie.

Doelen die te duidelijk zijn gedefinieerd, kunnen oogkleppen worden.

Waar een verhaal ook vandaan komt, of het nu een bekende mythe is of een privé-herinnering, het hervertellen is een voorbeeld van het maken van een verbinding van het ene patroon naar het andere: een potentiële vertaling waarin het verhaal een gelijkenis wordt en de once upon a time komt te staan voor een of andere hernieuwde waarheid. Deze benadering geldt voor alle incidenten van het dagelijks leven: de zin in de krant, het vertederende of woedende spel van een peuter, het misverstand op kantoor. Onze soort denkt in metaforen en leert door verhalen.

De christelijke traditie werd aan mij doorgegeven als een grote rijke mengeling, een bouillabaisse van menselijke verbeelding en verwondering gebrouwen uit de rijkdom van het individuele leven.

... naarmate we ouder worden, moeten we niet alleen eerdere ontwikkelingscrises opnieuw aanpakken, maar ook op de een of andere manier de weg vinden naar drie affirmaties die tegenstrijdig lijken te zijn. ... We moeten ons eigen leven bevestigen. We moeten onze eigen dood bevestigen. En we moeten liefde bevestigen, zowel gegeven als ontvangen.

Mensen hebben de neiging om de conventies van hun eigen samenleving als natuurlijk, vaak als heilig te beschouwen.