Margaret Mahy beroemde citaten

Iedereen die geïnteresseerd is in de wereld kan over het algemeen niet anders dan geïnteresseerd zijn in de cultuur van jongvolwassenen - in de muziek, de bands, de boeken, de mode en de manier waarop de gemeenschap van jongvolwassenen haar eigen taal ontwikkelt.

Elke schrijver moet zijn eigen weg naar het schrijven vinden.

Mensen kunnen zeggen wat ze willen over de eeuwige waarheden, liefde en waarheid enzovoort, maar niets is zo eeuwig als de gerechten.

Nieuw-Zeeland is het enige land dat ik goed genoeg ken om over te schrijven. Het kan soms leiden tot complicaties.

Schrijven voor jonge kinderen Ik merk dat ik vaak gebruik maken van bepaalde grappen met woorden en overdreven, grappige gebeurtenissen, maar sommige van deze achtervolgen de meer complexe verhalen voor oudere kinderen ook.

Ik ben zelf nooit een vechter geweest - vechten vermoeit me en ik ben toch geen efficiënte vechter - maar ik heb zeker gezien dat andere mensen veel gecompliceerde aanvallen op elkaar hebben.

Wanneer je aan het lezen bent, heeft iemand veel werk voor je gedaan, iemand heeft ideeën gehad en heeft ze vervolgens geschreven en gecorrigeerd en verbeterd zodat ze kunnen worden gedeeld.

Het is een goed idee om te weten welke uitgevers welke verhalen publiceren. Het heeft bijvoorbeeld geen zin om een tekst voor een prentenboek naar een uitgever te sturen die geen prentenboeken publiceert.

Persoonlijk vind ik lezen een voortdurende steun voor schrijven.

Tegelijkertijd denk ik dat boeken Een soort netwerk in de geest van de lezer creëren, waarbij het ene boek het andere versterkt. Sommige boeken vormen relaties. Andere boeken staan in de oppositie. Geen twee schrijvers of lezers hebben hetzelfde patroon van interactie.

Ik weet dat dingen ondraaglijk zijn, maar ondanks dat moeten we ze verdragen.

Familie!... Je kunt net zo goed strijd, moord en plotselinge dood vieren.

Ik wil niet dood, echt waar. Ik ben geïnteresseerd in wat er daarna gebeurt, dus ik moet doorgaan.

Misschien betekent het elke keer dat iemand wordt geprezen dat iemand anders ergens wordt genegeerd.

Mijn theorie is dat ik besloot om schrijver te worden toen ik ongeveer zeven was, maar het is natuurlijk niet zo eenvoudig als dat. Zoals de meeste schrijvers moest ik aan andere dingen werken om mijn brood te verdienen en schreef ik jarenlang vooral ' s avonds, vaak heel laat in de nacht.

Hou je nog van me als ik een monster Ben?

Ik ben het beest. Jij bent de schoonheid", zei hij. "Het is allemaal een verhaal, nietwaar?

Want in sommige opzichten was de wereld als een winkelcentrum, en hij was zelf een twijfelachtige klant, vaak ineffectief, die werd overgehaald om dingen te kopen die hij niet wilde, dingen die niemand bij zijn volle verstand zou willen kopen.

Lezen is heel creatief - het is niet alleen een passief iets. Ik schrijf een verhaal; het gaat de wereld in; iemand leest het en, door het te lezen, voltooit het.

Het verandert je voor altijd, maar je verandert toch voor altijd.

Er zijn altijd twee mensen betrokken bij wreedheid, nietwaar? Iemand om kwaadaardig te zijn en iemand om te lijden! En wat heeft het voor zin om je te ontdoen van - van slechtheid, zeg - in de buitenwereld als je het terug laat kruipen in dingen van binnenuit?

Ik ben echt geketend aan mijn computer deze dagen, dus ik werk in mijn slaapkamer, dat is een kamer waar ik heb gewerkt voor jaren en jaren. Het is net zo goed een kantoor als een slaapkamer, en overdag is mijn bed een verlengstuk van mijn bureau.

Je kunt niet zeggen dat je wilt dat dingen eenvoudig zijn en dan in de volgende adem me vragen om eerlijk te zijn.

Probeer niet teleurgesteld te worden als iemand een verhaal dat je hebt geschreven niet leuk vindt. Sta op voor je ideeën, maar luister ook naar wat andere mensen zeggen. Misschien hebben ze een goed advies.

Bibliothecaris zijn heeft me zeker geholpen met mijn schrijven, omdat het me nog meer een lezer maakte, en ik was altijd een enthousiaste lezer. Schrijven en lezen lijken mij verschillende aspecten van één enkele fantasierijke daad.

Angst kan je vleugels geven.

Toen ik een kind was had ik een beste vriend die aan de overkant van de weg woonde. Toen haar moeder onverwacht stierf, was het alsof ik een lid van mijn eigen familie verloor. Ik denk dat ik nog steeds beïnvloed ben door de herinnering aan dat verlies.

De romans duren langer om te schrijven dan de teksten van de prentenboeken, en ze nemen een ander soort concentratie in beslag. Maar een heel kort, eenvoudig verhaal dat goed werkt, is voor mij net zo spannend als een langer en complexer boek.

Als een baan de moeite waard is, is het de moeite waard om twee keer te doen.

Tijd was te veel een deel van de liefde, want zelfs in sprookjes was het bewijs van liefde niet het eerste moment, maar het laatste - dat mensen nog lang en gelukkig leefden. Liefde op het eerste gezicht was niets anders dan verliefdheid totdat het door de tijd werd bewezen ...

Denk je dat kleding een eigen leven heeft en misschien ongeschikte affaireën heeft met tegenovergestelde stijlen? Ik bedoel - je kijkt naar sommige mensen-hun kleren blijven flirten lang nadat de mensen in hen hun interesse hebben verloren.

Canadezen zijn Amerikanen zonder Disneyland.

een man die een huis bouwt, sterft nooit echt.

Er zijn veel dingen die je kunt verdragen, zolang je er geen familie van bent.

Natuurlijk zijn er grote verschillen in lengte en karakter en woordenschat, maar elk niveau heeft zijn eigen plezier als het gaat om de woorden die men kan gebruiken en de manier waarop men ze gebruikt.

Als je schrijft, moet je natuurlijk al dat schrijven en corrigeren voor jezelf doen. Toen ik bibliothecaris was, werd verwacht dat ik een breed scala aan boeken zou kennen.

Tegen de tijd dat het gewone leven zich weer zou voordoen, zou ik het gevoel hebben dat ik al een tijdje in een ander leven had geleefd, dat ik zelfs het leven van iemand anders had overgenomen.

Ik schrijf liever niet voor de ene leeftijdsgroep dan voor de andere. Ik ben net zo blij met een verhaal dat volgens mij goed werkt voor zeer kleine kinderen als met een verhaal voor jonge volwassenen.

Ik moest lang wachten voordat ik mezelf kon ondersteunen met schrijven. Schrijver zijn is echter wat ik het meest wilde zijn, vanaf het moment dat ik een kind was.

Ik hoop niet te repetitief te zijn. Het accepteren van de dood maakt echter deel uit van de Algemene menselijke situatie.

Ik denk dat ik te geïnteresseerd ben in mijn eigen ideeën om die van iemand anders te kopiëren, maar ik vind dat de beelden van andere mensen, de stroom van taal in de buitenwereld, spelletjes met woorden en ideeën over relaties allemaal het belangrijkst voor mij zijn.

Ik was in staat om allerlei houdingen ten opzichte van stijl en gebeurtenis en karakter uit te werken, die allemaal van invloed waren op de manier waarop ik over mijn eigen schrijven begon te denken. Alle goede schrijvers zijn origineel.

In zekere zin nemen de personages het vaak over.

Het kan zeker gebeuren dat personages in meer geavanceerde verhalen Het kunnen "overnemen" terwijl ze de originele ideeën van de auteur ontwikkelen en veranderen. Het overkomt me wel eens.

Er zijn zeker momenten dat mijn eigen dagelijks leven lijkt terug te trekken, zodat het leven van het verhaal me kan overnemen. Daarom heeft een schrijver vaak ruimte en tijd nodig, zodat hij of zij het gewone leven kan verlaten en met de personages kan "leven".

In dit stadium ben ik niet zo nauw betrokken bij jonge volwassenen als veel andere schrijvers. Mijn kinderen zijn volwassen en mijn kleinkinderen zijn nog vrij jong.