Bernard Beckett beroemde citaten

Ik probeer niet verrast te zijn. Verrassing is het publieke gezicht van een geest die gesloten is.

Het enige wat individuen bindt, zijn ideeën. Ideeën muteren en verspreiden zich; ze veranderen hun gastheren net zo veel als hun gastheren ze veranderen.

Gedachte, zoals elke parasiet, kan niet bestaan zonder een volgzame gastheer.

Ik hou gewoon van het idee dat mensen een tijdje in het verhaal verdwijnen. Je pakt een boek en je wilt er weer aan beginnen, en je leven wordt een beetje een onderbreking. Ik zou graag willen dat lezers zich zo voelen.

Ik schrijf met tieners in gedachten.

Ik reageer goed op wat ik lees over het idee van Immanuel Kants dat de wereld zoals we die zien absoluut een functie is van de manier waarop ons brein werkt. In de moderne taal is het een ontwikkelde machine die we met ons meedragen.

Ik zie geen groot bewijs dat mensen toegang hebben tot iets anders dan de materiële wereld. Verder, Wie weet, maar er is geen goed bewijs dat me naar een bepaald geloof zou brengen.

Onze wereld wordt beperkt door de machines die we dragen. Het is heel anders dan de 18e en 19e eeuwse Verlichtingswetenschappers die meestal mannen van God waren en dachten dat het hun zoektocht was om Gods grote plan te ontdekken.

Bijgeloof is de noodzaak om de wereld te zien in termen van eenvoudige oorzaak en gevolg.

Wetenschap is een beetje meer dan een prachtige manier van modelleren en voorspellen; het is een prachtige technische abstractie. Ik vind wetenschap een prachtige technische abstractie.

Veel geleerden hebben geklaagd over onze neiging om de geschiedenis alleen in conflicten te zien, maar ik ben er niet van overtuigd dat ze gelijk hebben. Het is in conflict dat onze waarden worden blootgelegd.

Dit is altijd het probleem met het bouwen van helden. Om ze zuiver te houden, moeten we ze dom maken. De wereld is gebouwd op compromissen en onzekerheid, en zo ' n plek is te complex voor helden om te bloeien.

Bewustzijn is het gevoel van toegang tot het geheugen.

Soms mislukt zelfs de beste manier van handelen.

De menselijke geest is het vermogen om de onzekerheid van de toekomst tegemoet te treden met nieuwsgierigheid en optimisme.

Uiteindelijk wordt leven bepaald door sterven. Boek-beëindigd door vergetelheid, worden we gevangen in de Ondeugd van terreur, geperst tot barsten door het naderende einde. Angst is altijd aanwezig, wachtend om naar de oppervlakte geroepen te worden. Verandering bracht angst en angst bracht vernietiging.

De menselijke geest is het vermogen om de onzekerheid van de toekomst tegemoet te treden met nieuwsgierigheid en optimisme. Het is de overtuiging dat problemen opgelost kunnen worden, verschillen opgelost. Het is een soort vertrouwen. En het is kwetsbaar. Het kan zwart worden gemaakt door angst en bijgeloof. Tegen het jaar 2050, toen het conflict begon, was de wereld in angstige, bijgelovige tijden beland.

Niet in staat om ongeluk toe te schrijven aan toeval, niet in staat om hun ultieme onbeduidendheid binnen het grotere plan te accepteren, zochten de mensen naar monsters in hun midden.

Wat kwam eerst, de geest of het idee van de geest? Heb je je dat nooit afgevraagd? Ze kwamen samen aan. De geest is een idee.

Uiteindelijk wordt leven bepaald door sterven.

Een samenleving die bang is voor kennis is een samenleving die bang is voor zichzelf.

Hoe meer de media angst uitbrachten, hoe meer de mensen het vermogen verloren om in elkaar te geloven. Voor elke nieuwe ziekte die hen overkwam, creëerden de media een verklaring, en de verklaring had altijd een gezicht en een naam. De mensen werden zelfs bang voor hun naaste buren. Op het niveau van het individu, de Gemeenschap en de natie zochten mensen tekenen van slechte bedoelingen van anderen; en overal waar ze keken, vonden ze ze, want dit is wat kijken doet.

Maar de tijd gaat voorbij. Angst wordt een herinnering. Terreur wordt routine; het verliest zijn greep.

Ik kan niet kiezen om dit gevoel te negeren, van het leven dat langzaam uit me bloedt. Ik kan het feit niet negeren dat het leven alleen zinvol is voor mij als ik een glimlach zie, of een andere hand in de mijne voel.

Zeg je dat een samenleving die door de pest wordt geteisterd, beter is dan een samenleving die door onverschilligheid wordt geteisterd?

De geest is geen machine, het is een idee. En het idee verzet zich tegen alle pogingen om het te beheersen.

... vanuit ons gezichtspunt is het nu duidelijk dat het enige waar de bevolking bang voor was, de angst zelf was.