Thomas de Quincey beroemde citaten

Koeien behoren tot de zachtmoedigste ademende wezens; geen enkele toont meer hartstochtelijke tederheid voor hun jongen wanneer ze van hen worden beroofd; en kortom, ik schaam me niet om een diepe liefde voor deze stille wezens te belijden.

Thee, hoewel belachelijk gemaakt door degenen die van nature grof zijn in hun nerveuze gevoeligheden, zal altijd de favoriete drank van de intellectueel zijn.

Het publiek is een slechte gokker.

In veel lagen van de bevolking is een geweten een duurdere Last dan een vrouw of een koets.

Maar mijn manier van schrijven is eerder hardop te denken en mijn eigen humor te volgen, dan veel te overwegen wie naar mij luistert; en als ik stop om te overwegen wat gepast is om tegen deze of gene persoon te zeggen, zal ik spoedig gaan twijfelen of enig deel überhaupt gepast is.

Er is eerst de literatuur van kennis, en ten tweede de literatuur van macht. De functie van de eerste is-onderwijzen; de functie van de tweede is-bewegen.

Alles is eindig in het heden; en zelfs dat eindige is oneindig in zijn vluchtsnelheid naar de dood. Maar in God is niets eindig...In een nacht van aardbeving bouwt hij duizend jaar aangename woningen voor de mens. Op het verdriet van een baby wekt hij vaak uit menselijke intellecten glorieuze wijnjaren op die anders niet hadden kunnen zijn.

Een belofte is bindend in de omgekeerde verhouding van de getallen aan wie het is gedaan.

Of de mens moet lijden en worstelen als de prijs van een meer zoekende visie, of zijn blik moet oppervlakkig zijn en zonder intellectuele openbaring.

Verdriet zelfs in een kind haat het licht en krimpt voor de menselijke ogen.

Niemand zal ooit de capaciteiten van zijn eigen intellect ontvouwen die zijn leven niet tenminste met eenzaamheid controleert.

Het is berucht dat het geheugen sterker wordt als je er lasten op legt, en betrouwbaar wordt als je het vertrouwt.

Dyspepsie is de ondergang van de meeste dingen: rijken, expedities en al het andere.

Dus, Oxford Street, stonyhearted stiefmoeder, u die luistert naar de zuchten van wezen, en drinkt de tranen van kinderen, uiteindelijk werd ik ontslagen van u.

Eeuwig vaarwel! en opnieuw, en opnieuw weergalmde eeuwig afscheid!

Terecht wordt gezegd van volkomen, volkomen ellende, dat het 'niet herinnerd kan worden'; zelf, zijnde iets dat men zich kan herinneren, wordt opgeslokt in zijn eigen chaos.

Ik stond voor een moment gecontroleerd-ontzag, geen angst, viel op me-en whist ik stond, een plechtige wind begon te waaien, de meest treurige dat ooit oor gehoord. Treurig! Dat zegt niets. Het was een wind die de velden van sterfelijkheid honderd eeuwen lang had geveegd.

hier was het geheim van geluk, waarover filosofen al zo vele eeuwen twistten, onmiddellijk ontdekt; geluk kon nu voor een cent worden gekocht en in de vestzak worden meegenomen; draagbare extase kon in een pintfles worden opgesloten; en gemoedsrust kon per post worden verzonden.

Bloemen die zo zielig zijn in hun schoonheid, zwak als de wolken, en in hun kleur zo prachtig als de hemel, waren door duizenden jaren heen het erfgoed van kinderen geweest - geëerd als de sieraden van God....

Eenzaamheid, hoewel ze zo stil als licht kan zijn, is als licht, de machtigste van alle werktuigen; want eenzaamheid is essentieel voor de mens. Alle mensen komen alleen in deze wereld en laten het met rust.

Het was een zondagmiddag, nat en vrolijk; en een dof schouwspel dat deze aarde van ons niet heeft te laten zien dan een regenachtige zondag in Londen.

Wiskunde heeft geen voet om op te staan die niet puur metafysisch is.

De vrede van de natuur en van de onschuldige schepselen van god lijkt veilig en diep te zijn, alleen zolang de aanwezigheid van de mens en zijn rusteloze en onrustige geest er niet zijn om zijn heiligheid te verstoren.

Zeker is iedereen zich bewust van de goddelijke genoegens die een winterse open haard bijwonen; kaarsen om vier uur, warme hartenkransen, thee, een mooie thee-maker, luiken gesloten, gordijnen die in ruime gordijnen naar de vloer stromen, terwijl de wind en regen hoorbaar buiten woeden.

Als iemand zich eens overgeeft aan moord, begint hij al snel weinig na te denken over beroven; en van beroven komt hij naast drinken en Sabbatbreuk, en van dat tot onbeleefdheid en uitstel.

Gij hebt de sleutels van het paradijs, o rechtvaardige, subtiele en machtige opium!

Er is eerst de literatuur van kennis, en ten tweede de literatuur van macht. De functie van de eerste is-onderwijzen; de functie van de tweede is-bewegen, de eerste is een roer, de tweede een roeispaan of een zeil. De eerste spreekt tot het louter discursieve begrip; de tweede spreekt uiteindelijk, zo kan het gebeuren, tot het hogere begrip of de rede, maar altijd door genegenheden van plezier en sympathie.

Net als de uitvinder van de moord en de vader van de kunst, moet Kaïn een man van eersteklas Genie zijn geweest.

Het lachen van meisjes is, en was altijd, tussen de heerlijke geluiden van de aarde.

Een groot geleerde, in de hoogste zin van het woord, is niet iemand die alleen afhankelijk is van een oneindig geheugen, maar ook van een oneindige en elektrische kracht van combinatie; samenbrengen uit de vier winden, zoals de Engel van de opstanding, wat nog meer stof was van de beenderen van dode mensen, in de eenheid van ademend leven.

Menig man is verheven onder de krachtige reactie van zijn geest in felle tegenwerking tegen de minachting van de onwaardige, dagelijks opgeroepen door zijn persoonlijke gebreken, die met een knap persoon zou zijn gezonken in de luxe van een onzorgvuldig leven onder de kalmerende glimlach van voortdurende bewondering.

Het is een indrukwekkende waarheid dat er soms in de allerlaagste vormen van plicht, minder dan een mens als een schurk zou rangschikken, niettemin de verhevenste opkomst van zelfopoffering is. Minder doen zou je classificeren als een voorwerp van eeuwige minachting, zoveel doen veronderstelt de grootsheid van heldendom.

Alles wat literatuur is, probeert macht te communiceren

De preekstoel stijl van Duitsland is altijd rustiek nalatig geweest, of vol met pedanterie.

Veel beter, en vrolijker, kon ik afzien van een deel van de ronduit noodzakelijke dingen van het leven, dan met bepaalde omstandigheden van elegantie en fatsoen in de dagelijkse gewoonten van het gebruik ervan.

Reserve is de meest ware uitdrukking van respect voor degenen die haar objecten zijn.

Fel sektarisme kweekt fel latitudinarianisme.

Boeken, zo wordt ons verteld, stellen voor om te onderwijzen of te amuseren. Inderdaad! Een echte tegenstelling tot kennis is in dit geval geen plezier, maar macht. Alles wat literatuur is, probeert macht te communiceren; alles wat geen literatuur is, om kennis te communiceren.

Verdriet! je behoort tot de deprimerende passies. En het is waar, dat gij vernedert tot het stof, maar ook verhoogt tot de wolken. Gij beeft ons met ague, maar ook gij blijft standvastig als vorst. Gij maakt het hart ziek, maar ook geneest gij zijn zwakheden.

Geen enkele vooruitstrevende kennis zal ooit een medicijn zijn dat bang is voor het twijfelen aan een mysterieuze en padloze kracht die aan woorden van een bepaalde betekenis wordt gegeven.

De wetenschap van stijl als een orgaan van het denken, van stijl in relatie tot de ideeën en gevoelens, zou de organologie van stijl kunnen worden genoemd.

Bloemen die zo zielig zijn in hun schoonheid, zwak als de wolken, en in hun kleur zo prachtig als de hemel, waren door duizenden jaren heen de erfenis van kinderen geweest - alleen door hen geëerd als de sieraden van God-toen plotseling de stem van het christendom, die de stem van de kindertijd tegenstemde, hen verhefde tot een grootsheid die de Hebreeuwse troon overstijgt, hoewel door God zelf gegrondvest, en Salomo in al zijn glorie uitriep niet als een van deze te worden bekleed.

Niemand zal lang lachen die veel met opium te maken heeft: de genoegens ervan zijn zelfs van een ernstige en plechtige huidskleur.

Roep om de grootste van alle aardse spektakels, Wat is dat? Het is de zon die naar zijn rust gaat.

Zelfs onvolmaaktheid zelf kan zijn ideale Of perfecte staat hebben.

Het loutere begrip, hoe nuttig en onmisbaar ook, is het gemeenste vermogen in de menselijke geest en het meest gewantrouwd te worden.

Koningen moeten verachten om te sterven, en alleen verdwijnen.

Het is het meest absurd gezegd, in populaire taal, van een man, dat hij vermomd is in drank; want integendeel, de meeste mensen zijn vermomd door nuchterheid.

Staat u mij toe mijn felicitaties te betuigen voor de werkelijk bewonderenswaardige vaardigheid die u hebt getoond om het doel te vermijden. Niet één keer te hebben geslagen in zoveel beproevingen, betoogt de meest prachtige talenten voor het missen.

Oorlog heeft een diepere en onuitsprekelijkere relatie met verborgen grootheden in de mens dan tot nu toe is ontcijferd.